ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਭਉ ਭੰਜਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam janam kay kilvikh bha-o bhanjan gurmukh ayko deethaa. ||1|| rahaa-o.
It is the Destroyer of the sins, the guilt and fears of countless incarnations; the Gurmukh sees the One Lord. ||1||Pause||
Through the Guru, (they who have meditated on God’s Name), have seen the one (God), who is the destroyer of sins (committed by them) birth after birth. ||1||Pause||
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਅਨੇਕਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਪਾਪ ਅਤੇ ਡਰ ਨਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਹੀ (ਹਰ ਥਾਂ) ਵੇਖਦਾ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
جنمجنمکےکِلۄِکھبھءُبھنّجنگُرمُکھِایکوڈیِٹھا॥੧॥رہاءُ॥
کل وکھ ۔ گناہ۔ بھوبنجن۔ خوف دور کرنیوالا ۔ گورمکھ ۔ مرشد کے وسیلے سے ۔ رہاؤ۔
دیرنہ کیے ہوئے گناہ خوف مٹانیوالا مرشد کے وسیلے سے دیدار پائیا ۔ رہاؤ۔
ਕੋਟਿ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨ ਹਰਿ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
kot kotantar kay paap binaasan har saachaa man bhaa-i-aa.
Millions upon millions of sins are erased, when the mind comes to love the True Lord.
only the eternal (God), who is the destroyer of sins of millions (of births), seems pleasing to their mind.
ਉਸ ਨੂੰ ਕ੍ਰੋੜਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਪਾਪ ਨਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਹੀ (ਆਪਣੇ) ਮਨ ਵਿਚ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
کوٹِکوٹنّترکےپاپبِناسنہرِساچامنِبھائِیا॥
کوٹ کٹنتر ۔ کروڑوں قلموں ۔ بناسن ۔ مٹانیوالا۔ برساچا۔ صدیوی سچا خدا۔ من بھائیا۔ دل کو پیارا محسوس ہوا۔
کروڑوں قلعں جیسے گناہ مٹادینے والا سچا صدیوی خد ادل کو پیارا محسوس ہوا۔
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਦੂਜਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੧॥
har bin avar na soojhai doojaa satgur ayk bujhaa-i-aa. ||1||
I do not know any other, except the Lord; the True Guru has revealed the One Lord to me. ||1||
(O’ my friends), whom the true Guru has helped to realize the one (God), to that person except for God, no one else seems (to reside anywhere) ||1||
(ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ) ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੇ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਮਝ ਬਖ਼ਸ਼ ਦਿੱਤੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੂਜਾ (ਕਿਤੇ ਵੱਸਦਾ) ਨਹੀਂ ਸੁੱਝਦਾ ॥੧॥
ہرِبِنُاۄرُنسوُجھےَدوُجاستِگُرِایکُبُجھائِیا॥੧॥
سوجھے ۔ سمجھ آتا ۔ ایک بجھائای ۔ سمجھائیا۔ (1)
خدا کے بغیر اسکا ثانی اسکے بغیر دوسرا سمجھ نہیں ائیا سچے مرشد نے سمجھائیا (1)
ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਜਿਨ ਘਟਿ ਵਸਿਆ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥
paraym padaarath jin ghat vasi-aa sehjay rahay samaa-ee.
Those whose hearts are filled with the wealth of the Lord’s Love, remain intuitively absorbed in Him.
(O’ my friends), they in whose heart comes to abide the commodity of (God’s) love, remain absorbed in a state of poise.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ (ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ) ਅਮੋਲਕ ਪ੍ਰੇਮ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿੱਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
پ٘ریمپدارتھُجِنگھٹِۄسِیاسہجےرہےسمائیِ॥
پریم پدارتھ ۔ پیار کی نعمت سہجے رہے سمائی ۔ ذہنی و روحانی سکون میں محو ومجذوب رنگ چلوے ۔
) یہ پیار بھری نعمت جسکے دل میں بس گئی اس نے روحانی وذہنی سکون پائیا ۔
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥੨॥
sabad ratay say rang chaloolay raatay sahj subhaa-ee. ||2||
Imbued with the Shabad, they are dyed in the deep crimson color of His Love. They are imbued with the Lord’s celestial peace and poise. ||2||
Being deeply imbued with the love of (Guru’s) word, they remain imperceptibly imbued with love (for God). ||2||
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਗੂੜ੍ਹੇ ਰੰਗੇ ਹੋਏ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨॥
سبدِرتےسےرنّگِچلوُلےراتےسہجِسُبھائیِ॥੨॥
چوں لالہ ۔ مراد لالہ مانند شوخ رنگ (2)
۔ جو کلام سے متاثر ہوئے وہ لالہ کے پھول کی مانند شوخ رنگ ہوئے ۔
ਰਸਨਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੀ ਲਾਲ ਭਈ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥
rasnaa sabad veechaar ras raatee laal bha-ee rang laa-ee.
Contemplating the Shabad, the tongue is imbued with joy; embracing His Love, it is dyed a deep crimson.
(O’ my friends), by reflecting on the (Guru’s) word, whose tongue is imbued with the relish (of God’s Name; it is so) imbued with (God’s) love (as if it) has been dyed deep red (in His love.
ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾ ਕੇ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਜੀਭ ਨਾਮ ਦੇ ਸੁਆਦ ਵਿਚ ਗਿੱਝ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਨਾਮ-ਰੰਗ ਲਾ ਕੇ ਗੂੜ੍ਹੀ ਰੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,
رسناسبدُۄیِچارِرسِراتیِلالبھئیِرنّگُلائیِ॥
رسنا ۔ زبان ۔ سبند وچار۔ کلام کو سوچ سمجھ کر۔ رس راتی ۔ پر لطف ہوئی۔ رنگ لائی ۔ پریم بھر پور ہوئی
ان نے پاک الہٰی پاک الہٰی نام سچ ۔ حق و حقیقت ۔ ست جو صدیوی سچ پہچان لیا دل کی تسلی ہوئی دل نے ٹھنڈک محسوس کی (3) ۔
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਜਾਣਿਆ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ॥੩॥
raam naam nihkayval jaani-aa man taripti-aa saaNt aa-ee. ||3||
I have come to know the Name of the Pure Detached Lord; my mind is satisfied and comforted. ||3||
The person, who) has realized the immaculate God’s Name, that person’s mind is satiated and rests in peace. ||3||
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਸੁੱਧ-ਸਰੂਪ ਹਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਮਨ (ਮਾਇਆ ਵੱਲੋਂ) ਰੱਜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥੩॥
رامنامُنِہکیۄلُجانھِیامنُت٘رِپتِیاساںتِآئیِ॥੩॥
رام نام نہکول ۔ الہٰی پاک نام۔ جانیا۔ سمجھیا۔ من ترپتیا۔ دل کی تسلی ہوئی ۔ (3)
الہٰی پاک الہٰی نام سچ ۔ حق و حقیقت ۔ ست جو صدیوی سچ پہچان لیا دل کی تسلی ہوئی دل نے ٹھنڈک محسوس کی (3)
ਪੰਡਿਤ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਪੜ੍ਹ੍ਹਿ ਮੋਨੀ ਸਭਿ ਥਾਕੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
pandit parhH parhH monee sabh thaakay bharam bhaykh thakay bhaykh-Dhaaree.
The Pandits, the religious scholars, read and study, and all the silent sages have grown weary; they have grown weary of wearing their religious robes and wandering all around.
(O’ my friends), the pundits have got tired reading (holy books), the silent sages (are tired of remaining silent), and all the adopters of holy garbs have exhausted themselves wandering in doubt, (but didn’t obtain God.
ਪਰ, ਪੰਡਿਤ ਲੋਕ (ਵੇਦ ਆਦਿਕ ਧਰਮ-ਪੁਸਤਕਾਂ) ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਥੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸਮਾਧੀਆਂ ਲਾਣ ਵਾਲੇ (ਸਮਾਧੀਆਂ ਲਾ ਲਾ ਕੇ) ਥੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਭੇਖਧਾਰੀ ਮਨੁੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਭੇਖਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਭਟਕ ਭਟਕ ਕੇ ਥੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ (ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ)।
پنّڈِتپڑ٘ہ٘ہِپڑ٘ہ٘ہِمونیِسبھِتھاکےبھ٘رمِبھیکھتھکےبھیکھدھاریِ॥
بھرم۔ بھٹکن ۔ بھیکھ ۔ مذہبی بہراوے ۔ موئی ۔ خاموشی اختیار کرنیوالے ۔
عالم فاضل( پنڈت) پڑھ پڑھ کر ماند پڑ گئے ۔ وہم و گمان اور بھٹکنخاموش رہنے والے خاموشی اختیار کرکے ماند ہوئے ۔
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੪॥
gur parsaad niranjan paa-i-aa saachai sabad veechaaree. ||4||
By Guru’s Grace, I have found the Immaculate Lord; I contemplate the True Word of the Shabad. ||4||
On the other hand), by Guru’s grace, one who has reflected on the true word (of God’s Name) has obtained the immaculate God. ||4||
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਜੋੜਦਾ ਹੈ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਨਿਰਲੇਪ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੪॥
گُرپرسادِنِرنّجنُپائِیاساچےَسبدِۄیِچاریِ॥੪॥
گر پرساد۔ رحمت رمشد سے ۔ نرنجن بیداغ پاک (4)
دکھاوا کرنیوالے بہراو اور بیرونی دکھاوے بناکر ماند ہوئے مگر رحمت مرشد پاک بیداغ خدا کا وصل سچے کلام کو سمجھنے سے ہوا (4)
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਾਚ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
aavaa ga-on nivaar sach raatay saach sabad man bhaa-i-aa.
My coming and going in reincarnation is ended, and I am imbued with Truth; the True Word of the Shabad is pleasing to my mind.
(O’ my friends), they to whose mind the true word (of God’s Name) seems pleasing, get rid of their coming and going (or cycle of birth and death) and remain imbued with the love of the eternal (God.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਵਾਲਾ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਮਨ ਵਿਚ ਪਿਆਰਾ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਉਹ (ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਮਿਟਾ ਕੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ (ਦੇ ਨਾਮ-ਰੰਗ) ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
آۄاگئُنھُنِۄارِسچِراتےساچسبدُمنِبھائِیا॥
آواگون ۔ تناسک۔ نوار ۔ختم کرکے ۔ سیج راتے ۔ خدا سے پیار کیا۔ ساچ سبد من بھائیا۔ سچا کلام دل کو پیارا محسوس ہوا۔
سچے کلام کے دلی پیار سے سچے سچ خدا میں محو ہوکر تناسخ مٹائیا۔
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥
satgur sayv sadaa sukh paa-ee-ai jin vichahu aap gavaa-i-aa. ||5||
Serving the True Guru, eternal peace is found, and self-conceit is eliminated from within. ||5||
In this way, by following and) serving that true Guru they, who have eradicated their self-conceit, have obtained peace. ||5||
ਜਿਸ (ਗੁਰੂ) ਨੇ (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਆਪਾ-ਭਾਵ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਸ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ (ਹੀ) ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣੀਦਾ ਹੈ ॥੫॥
ستِگُرُسیۄِسداسُکھُپائیِئےَجِنِۄِچہُآپُگۄائِیا॥੫॥
دچہو آپ گوائیا۔ خودی مٹائی (5)
سچے مرشد کی خدمت سے ہمیشہ آرام و آسائش پائیا۔ اس نے جس نے خود پسندی مٹائی (5)
ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਮਨਿ ਸਾਚੈ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
saachai sabad sahj Dhun upjai man saachai liv laa-ee.
Through the True Word of the Shabad, the celestial melody wells up, and the mind is lovingly focused on the True Lord.
(O’ my friends, by focusing on) the true word (of God’s Name), a melody of equipoise wells up (in one’s mind, by virtue of which one) keeps one’s mind attuned to the eternal (God.
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ (ਜੁੜ ਕੇ) ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਜੋੜੀ ਰਖਦਾ ਹੈ, (ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦੀ ਰੌ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ساچےَسبدِسہجدھُنِاُپجےَمنِساچےَلِۄلائیِ॥
سہج دھن روحانی سکون کی لہر یا رد ۔
اپنے دل سے سچے کلام سے روحانی ذہنی سکون کی لہریں اٹھتی ہیں پیدا ہوتی ہیں۔
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥੬॥
agam agochar naam niranjan gurmukh man vasaa-ee. ||6||
The Immaculate Naam, the Name of the Inaccessible and Unfathomable Lord, abides in the mind of the Gurmukh. ||6||
In this way) a Guru’s follower enshrines the immaculate Name of the incomprehensible and unfathomable (God) in the mind. ||6||
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ (ਹੀ) ਅਪਹੁੰਚ ਅਗੋਚਰ ਅਤੇ ਨਿਰਲੇਪ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਂਦਾ ਹੈ ॥੬॥
اگماگوچرُنامُنِرنّجنُگُرمُکھِمنّنِۄسائیِ॥੬॥
نام نرنجن۔ پاک نام (6)
اور سچے خدا سے پیار پیدا ہوتا ہ انسانی عقل و ہوش سے بلند و بعید الہٰی نام سچ حق و حقیقت جو صدیوی سچ ہے مرشد کی معرفت دل میں بسائیا۔ (6)
ਏਕਸ ਮਹਿ ਸਭੁ ਜਗਤੋ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥
aykas meh sabh jagto vartai virlaa ayk pachhaanai.
The whole world is contained in the One Lord. How rare are those who understand the One Lord.
(O’ my friends), the entire world is contained in one (God), but only a rare person recognizes that one (God.
(ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੀ) ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਮਨੁੱਖ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪਾਂਦਾ ਹੈ (ਤੇ, ਇਹ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਕਿ) ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਦੇ ਹੁਕਮ) ਵਿਚ ਹੀ ਕਾਰ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ایکسمہِسبھُجگتوۄرتےَۄِرلاایکُپچھانھےَ॥
ایکس میہہ۔ واحد یا واحد مینہہ۔ ورلا۔ کوئی ۔ شاذ ونادر۔
الہٰی دحدت میں یہ دنیاوی کام چلی رہے ہیں۔
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਨਦਿਨੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੭॥
sabad marai taa sabh kichh soojhai an-din ayko jaanai. ||7||
One who dies in the Shabad comes to know everything; night and day, he realizes the One Lord. ||7||
By reflecting on Gurbani, if one erases one’s self-conceit and) dies to the world, that one understands everything and then day and night recognizes the one (God, behind everything). ||7||
ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਆਪਾ-ਭਾਵ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ (ਇਹ) ਸਾਰੀ ਸੂਝ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਉਹ ਹਰ ਵੇਲੇ ਸਿਰਫ਼ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ॥੭॥
سبدِمرےَتاسبھُکِچھُسوُجھےَاندِنُایکوجانھےَ॥੭॥
سبد مرے ۔ کالم سے خویشتا مٹائے ۔ سوبھے ۔ سمجھے ۔ اندن ۔ ہر روز ۔ جانے پہچانے ۔ اشتراکت پائے (7)
مگر اسکی سمجھ کسی کو ہی ہے کلام سے خوئشتا مٹانے سے ساری سمجھ آتی ہے ۔ تب برروز اس سے شراکت بناتا ہے ()
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ਹੋਰੁ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥
jis no nadar karay so-ee jan boojhai hor kahnaa kathan na jaa-ee.
That humble being, upon whom the Lord casts His Glance of Grace, understands. Nothing else can be said.
(O’ my friends), that one alone realizes (God) on whom (God) shows His grace, nothing else can be said or described.
ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਉਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਮਿਹਰ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ (ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਹੀ ਰਸਤਾ) ਸਮਝਦਾ ਹੈ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ) ਹੋਰ (ਰਸਤਾ) ਦੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ।
جِسنوندرِکرےسوئیِجنُبوُجھےَہورُکہنھاکتھنُنجائیِ॥
ندر کرے ۔ نظر عنائیت و شفقت ۔ بوجھے ۔ سمجھے ۔
جس پر الہٰی نظر عنایت و شفقت ہوتی ہے وہی سمجھتا ہے اسکے علاوہ بتائیا نہیں جا سکتا ۔
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥੨॥
naanak naam ratay sadaa bairaagee ayk sabad liv laa-ee. ||8||2||
O Nanak, those who are imbued with the Naam are forever detached from the world; they are lovingly attuned to the One Word of the Shabad. ||8||2||
(In short), O’ Nanak, they who are imbued with (God’s) Name always remain detached (from worldly affairs) and remain attuned to the one word (of God’s Name). ||8||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਹਰੀ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਹੀ) ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਵਾਲੇ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਜੋੜ ਕੇ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਵਿਚ ਮਗਨ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ (ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਲੋਂ) ਸਦਾ ਨਿਰਲੇਪ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੮॥੨॥
نانکنامِرتےسدابیَراگیِایکسبدِلِۄلائیِ॥੮॥੨॥
بیراگی ۔ پریمی ۔
اے نانک الہٰی نام ست سچ و حقیقت سےمتاثر ہونے پر ہی واحد کلام سے پیار پیدا ہوتا ہے ۔
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ॥
saarag mehlaa 3.
Saarang, Third Mehl:
سارگمہلا੩॥
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਕੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
man mayray har kee akath kahaanee.
O my mind, the Speech of the Lord is unspoken.
O’ my mind, indescribable (and unending) is the discourse of God.
ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਕਦੇ ਨਾਹ ਮੁੱਕ ਸਕਣ ਵਾਲੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ (ਦੀ ਦਾਤਿ)
منمیرےہرِکیِاکتھکہانھیِ॥
اکتھ ۔ بیان سے بعید۔
اے دل خدا کی ہستی کی کہانی بیان سے بعید ہے
ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਜਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har nadar karay so-ee jan paa-ay gurmukh virlai jaanee. ||1|| rahaa-o.
That humble being who is blessed by the Lord’s Glance of Grace, obtains it. How rare is that Gurmukh who understands. ||1||Pause||
Only the one on whom (God) shows His mercy obtains (the gift of understanding Him). But only a rare Guru’s follower has understood (this thing). ||1||Pause||
ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਉੱਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਮਿਹਰ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ (ਇਸ ਦੀ) ਕਦਰ ਸਮਝੀ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ہرِندرِکرےسوئیِجنُپاۓگُرمُکھِۄِرلےَجانھیِ॥੧॥رہاءُ॥
ندر ۔ نگاہ شفقت ۔ گورمکھ ۔ مرید مرشد ۔ رہاؤ۔
اسکی سمجھ وہی پاتا ہے جس پر خدا کینظر عنائیت و شفقت ہوتی ہے کوئی ہی مریر مرشد ہوکر سمجھتا ہے ۔
ਹਰਿ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
har gahir gambheer gunee gaheer gur kai sabad pachhaani-aa.
The Lord is Deep, Profound and Unfathomable, the Ocean of Excellence; He is realized through the Word of the Guru’s Shabad.
(O’ my friends), God is like an unfathomably deep ocean of virtues only through the Guru’s word is He recognized.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਇਹ ਪਛਾਣ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਬੜੇ ਹੀ ਡੂੰਘੇ ਜਿਗਰੇ ਵਾਲਾ ਹੈ ਤੇ ਸਾਰੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ।
ہرِگہِرگنّبھیِرُگُنھیِگہیِرُگُرکےَسبدِپچھانِیا॥
گہر گنبھیرگنی کہیر۔ کہرے سنجیدہ اوصاف کا مالک ۔ گر کے سبد۔ کلام مرشد۔
خدا کی سمجھ کلام مرشد سے سمجھ آتی ہے خدا سنجیدہ دور اندیش مستقل مزاج بلند حوصلہ اور سارے اوصاف کا خزانہ ہ
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਉਰਾਨਿਆ ॥੧॥
baho biDh karam karahi bhaa-ay doojai bin sabdai ba-uraani-aa. ||1||
Mortals do their deeds in all sorts of ways, in the love of duality; but without the Shabad, they are insane. ||1||
Swayed by duality, they who perform ritualistic deeds in many ways, without (reflecting on Guru’s) word, keep wandering. ||1||
ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ (ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਹੋਰ ਹੋਰ ਪਿਆਰ ਵਿਚ (ਟਿਕੇ ਰਹਿ ਕੇ) ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੇ (ਮਿਥੇ ਹੋਏ ਧਾਰਮਿਕ) ਕਰਮ (ਭੀ) ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਝੱਲੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੧॥
بہُبِدھِکرمکرہِبھاءِدوُجےَبِنُسبدےَبئُرانِیا॥੧॥
بہو بدھ ۔ بہت س طریقوں سے ۔ کرم اعمال۔ بھائے دوجے ۔ خدا کے علاوہ دوسروں سے محبت ۔ بن سبدے ۔ بغیر کلام ۔ بورانیا۔ دیوانہ (1)
خدا گہری مزاج بلند حوصلہ اور سارے اوصاف کا خزناہ ہے ۔ خدا گہری سوچ والا سنجیدہمستقل مزاج اوردور اندایش ہے ۔ اسکی پہچان کلام مرشد سے ہوتی ہے ۔ علیحدہ علیحہد بہت سے طریقوں سے اعمال سر انجام دیتا ہے دوسروں سے محبت کرتا ہے ۔ بغیر کلام دیوانہ ہے (1)
ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਾਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਈ ॥
har naam naavai so-ee jan nirmal fir mailaa mool na ho-ee.
That humble being who bathes in the Lord’s Name becomes immaculate; he never becomes polluted again.
(O’ my friends, that person) alone is immaculate, who bathes in (meditates on God’s) Name, and never gets soiled (with sins) again.
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ (-ਜਲ) ਵਿਚ (ਆਤਮਕ) ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਪਵਿੱਤਰ (ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮੁੜ ਕਦੇ ਭੀ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੈਲ ਨਾਲ) ਮੈਲਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ہرِنامِناۄےَسوئیِجنُنِرملُپھِرِمیَلاموُلِنہوئیِ॥
نام ناوے ۔ الہٰی نام کو پانی کے تصور سے اپنےپردے کا غسل کرئے ۔ نرمل۔ میلا ۔ ناپاک۔ مول ۔ بالکل ۔
جو شخص الہٰی نام ست سچ و حقیقت کے پانی سے غسل کرتا ہے ۔ وہ پاک وہو جاتا ہے دوبارہ ناپاک نہیں ہوتا۔
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹੈ ਮੈਲਾ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੨॥
naam binaa sabh jag hai mailaa doojai bharam pat kho-ee. ||2||
Without the Name, the whole world is polluted; wandering in duality, it loses its honor. ||2||
Without Name, the entire world is soiled (with sins), and wandering in duality (the love of things other than God), loses honor. ||2||
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਸਾਰਾ ਜਗਤ (ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਮੈਲ ਨਾਲ) ਲਿਬੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਹੋਰ ਹੋਰ ਭਟਕਣਾ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਆਪਣੀ ਇੱਜ਼ਤ ਗੰਵਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੨॥
نامبِناسبھُجگُہےَمیَلادوُجےَبھرمِپتِکھوئیِ॥੨॥
نام بنا سبھ جگ ہے میلا ۔سچ وحقیقت کے بغیربھرم بھٹکن ۔ گمراہی ۔ پت کھوئی (2) عزت گنواتا ہے (2)
نام کے بغیر سارا عالم ناپاک ہے دوئی کی بھٹکن میں عزت و آبرو گنواتا ہے (2)
ਕਿਆ ਦ੍ਰਿੜਾਂ ਕਿਆ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤਿਆਗੀ ਮੈ ਤਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
ki-aa darirh-aaN ki-aa sangrahi ti-aagee mai taa boojh na paa-ee.
What should I grasp? What should I gather up or leave behind? I do not know.
(O’ God), I don’t know, what I should firmly instill in my mind, what (merits) should I amass and what (faults) should I renounce? I have not acquired this understanding (at all).
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਮੈਂ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪੱਕੀ ਕਰ ਲਵਾਂ; ਕਿਹੜੇ ਗੁਣ (ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ) ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਕੇ ਕਿਹੜੇ ਔਗੁਣ ਛੱਡ ਦਿਆਂ?-ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤਾਂ ਇਹ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੀ।
کِیاد٘رِڑاںکِیاسنّگ٘رہِتِیاگیِمےَتابوُجھنپائیِ॥
درڑاں ۔ پختہ طور پر دل میں بساؤں ۔ سنگریہہ ۔ جمع کرنا۔ تیاگی ۔ چھوڑی ۔
اے خدا کونسی وصف پختہ کرکے دل مین بسالوں کونسے بد اوصاف چھوڑ دوں اور کونسے وصف اکھٹے کروں یہ سمجھ نہیں آتا۔
ਹੋਹਿ ਦਇਆਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਨਾਮੋ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
hohi da-i-aal kirpaa kar har jee-o naamo ho-ay sakhaa-ee. ||3||
O Dear Lord, Your Name is the Help and Support of those whom You bless with Your kindness and compassion. ||3||
But, O’ my respect worthy God, if becoming gracious, You show mercy (then I would understand that in the end) it is God’s Name which becomes (our true) helper. ||3||
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ! ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ ਜੇ ਤੂੰ (ਆਪ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ) ਦਇਆਵਾਨ ਹੋ ਜਾਏਂ (ਤਾਂ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੇਰਾ) ਨਾਮ ਹੀ ਅਸਲ ਸਾਥੀ ਬਣਦਾ ਹੈ ॥੩॥
ہوہِدئِیالُک٘رِپاکرِہرِجیِءُناموہوءِسکھائیِ॥੩॥
نامو ہوئے سکھائی ۔ حقیقت ہی دوست اور ساتھی بنتا ہے (3)
اگر کرم و عنایت فرمائے حقیقتاًنام ہی حقیقی ساتھی ہے (3)
ਸਚਾ ਸਚੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਨਾਇ ਲਾਏ ॥
sachaa sach daataa karam biDhaataa jis bhaavai tis naa-ay laa-ay.
The True Lord is the True Giver, the Architect of Destiny; as He pleases, He links mortals to the Name.
(O’ my friends), that true and eternal God alone is the Giver of fruits based on our past deeds. Whomsoever He wishes, He yokes to (meditating on His) Name.
ਜਿਹੜਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਦਾ ਹੀ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਭ ਦਾਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਜੋ (ਜੀਵਾਂ ਦੇ) ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ (ਜੀਵਾਂ) ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਜੀਵ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਜੋੜਦਾ ਹੈ।
سچاسچُداتاکرمبِدھاتاجِسُبھاۄےَتِسُناءِلاۓ॥
سچا سچ داتا صدیوی سچا خدا دینے والا۔ کرم بدھاتا۔ اعمال کے طریقے بنانیوالا ۔ جس بھاوے ۔ جسے چاہتا ہے مراد پیار کرتا ہے ۔ اسے نائے لائے ۔ اسے سچ حق وحقیقت کا ساتھی بناتا ہے ۔ جو صدیوی ہ ۔
صدیوی سچا سچ خداجو سخی ہے نعمتیںبخشنے والا ہے جیسے چاہتا ہے اسکا لگاو نام سے بناتا ہے ۔
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥੪॥
guroo du-aarai so-ee boojhai jis no aap bujhaa-ay. ||4||
He alone comes to understand, who enters the Guru’s Gate, whom the Lord Himself instructs. ||4||
But coming to the Guru’s door, that person alone understands (this thing) whom He Himself imparts this understanding. ||4||
ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਆ ਕੇ ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ (ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਹੀ ਰਸਤਾ) ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਸਮਝ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ॥੪॥
گُروُدُیارےَسوئیِبوُجھےَجِسنوآپِبُجھاۓ॥੪॥
بوجھے ۔ سمجھتا ہے ۔ آپ بجھانے ۔ جیسے خود سمجھتا ہے (4)
مرشد کے در پر اسے سمجھ آتی ہے جسے خدا خود سمجھاتا ہے (4)
ਦੇਖਿ ਬਿਸਮਾਦੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਹੀ ਚੇਤੇ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
daykh bismaad ih man nahee chaytay aavaa ga-on sansaaraa.
Even gazing upon the wonders of the Lord, this mind does not think of Him. The world comes and goes in reincarnation.
(O’ my friends), even after seeing the wonders (of God, and the nature) of the world that it keeps coming and going, this mind doesn’t remember (God).
ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮਨ ਇਹ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਜਗਤ-ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੇਖ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਉਸ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਸੰਸਾਰ-ਚੱਕਰ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
دیکھِبِسمادُاِہُمنُنہیِچیتےآۄاگئُنھُسنّسارا॥
بسماد ۔ خیران کن ۔ جیتے ۔ یاد کرتا۔ آواگون ۔ تناسخ ۔
جو اس حیران کرنیوالی دنیا کو دیکھکر بھی خدا خدا کو یاد نہیں کرتا وہ اس دنیاوی تناسخ میں پڑا رہتا ہے
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੫॥
satgur sayvay so-ee boojhai paa-ay mokh du-aaraa. ||5||
Serving the True Guru, the mortal comes to understand, and finds the Door of Salvation. ||5||
Only the one who serves (and reflects on the word of) the true Guru realizes (this thing and) finds the door to salvation. ||5||
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ (ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਹੀ ਰਸਤਾ) ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਖ਼ਲਾਸੀ ਦਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭਦਾ ਹੈ ॥੫॥
ستِگُرُسیۄےسوئیِبوُجھےَپاۓموکھدُیارا॥੫॥
موکھ دوآرا۔ آزادی یا نجات۔ کارد (5)
جوکدمت مرشد کرتا ہے وہی سمجھتا ہے وہی راہ نجات پاتا ہے (5)
ਜਿਨ੍ਹ੍ਹ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ਸੇ ਕਦੇ ਨ ਵਿਗਾੜਹਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
jinH dar soojhai say kaday na vigaarheh satgur boojh bujhaa-ee.
Those who understand the Lord’s Court, never suffer separation from him. The True Guru has imparted this understanding.
They who know about the court of God to them the true Guru has given such understanding, that they never spoil their life (by following sinful ways).
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨੇ (ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ) ਸੂਝ ਬਖ਼ਸ਼ ਦਿੱਤੀ, ਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਦਿੱਸ ਪਿਆ, ਉਹ ਕਦੇ ਭੀ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ) ਖ਼ਰਾਬ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
جِن٘ہ٘ہدرُسوُجھےَسےکدےنۄِگاڑہِستِگُرِبوُجھبُجھائیِ॥
جن درسو جھیہہ۔ جینے درپا لیا سمجھ آگئی ۔ وگاڑیہہ۔ زندگی ضائع نہیں کرتا۔ ستگر ۔ سچے مرشد۔
جنہوں زندگی کی راہ دریافت کرلی وہ کبھی گمراہ نہیںہوتے جو سچے مرشد نےانہیں سمجھائیا ہے ۔
ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਹਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥
sach sanjam karnee kirat kamaaveh aavan jaan rahaa-ee. ||6||
They practice truth, self-restraint and good deeds; their comings and goings are ended. ||6||
They live a life of truth, self-control, and honest deeds, therefore their coming and going ends. ||6||
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਅਤੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਜਤਨ ਆਦਿਕ ਕਰਤੱਬ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, (ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ) ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੬॥
سچُسنّجمُکرنھیِکِرتِکماۄہِآۄنھجانھُرہائیِ॥੬॥
سچ حقیقت ۔ سنجم۔ پرہیز گار۔ کرنی اعمال۔ کرت۔ کمائی کاروبار (6)
وہ سچ پاکیزگی و رہائش نیک اعمال پرہیز گاری اپناتے ہین ان کا تناسخ ختم ہو جاتا ہے (4)
ਸੇ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਅਧਾਰਾ ॥
say dar saachai saach kamaaveh jin gurmukh saach aDhaaraa.
In the Court of the True Lord, they practice Truth. The Gurmukhs take the Support of the True Lord.
(O’ my friends), they who, by Guru’s grace make the eternal (God) their support, practice truth and are held true (and honorable) in the court of the eternal God.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਆਸਰਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ (ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਟਿੱਕ ਕੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਕਮਾਈ ਕਰਦੇ ਹਨ।
سےدرِساچےَساچُکماۄہِجِنگُرمُکھِساچُادھارا॥
سودر ساچے ۔ سچے خڈا کے در پر۔ ساچ کماوے ۔ حقیقت پرستی اپناتا ہے ۔ گورمکھ ساچ اوھارا جو مرید مرشد ہوکر حقیقت کو اپناتا ہے ۔ گورمکھ ساچ۔ ادھار۔ جو مرید مرشد ہوکر حقیقت کو اپنا اسرا بناتا ہے ۔
جو مرید مرشد ہوکر حقیقت کو اپنا اسرا بناتے ہیں وہ سچے صدیوی خدا کی راہ پر چل کر حقیقی سچے اعمال سر انجام دیتے ہیں۔