ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥੪੧॥
naanak kee parabh bayntee har bhaavai bakhas milaa-ay. ||41||
Nanak offers this prayer: O Lord God, please forgive me, and unite me with Yourself. ||41||
Therefore, Nanak prays before God and says, “O’ God, howsoever You please, forgive us and unite us with Yourself. ||41||
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਹੇ ਹਰੀ! (ਤੇਰੇ ਦਾਸ) ਨਾਨਕ ਦੀ (ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ) ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕੇ ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਜੋੜ ॥੪੧॥
نانککیِپ٘ربھبینتیِہرِبھاۄےَبکھسِمِلاءِ
۔ نانک عرض گذارتا ہے ۔ کہ اے خدا پانی بکشش اور کرم وعنایت سے ملاپ عنایت فرما۔
ਮਨ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਨਾ ਸੁਝੈ ਦਰਬਾਰੁ ॥
man aavan jaan na sujh-ee naa sujhai darbaar.
The mortal being does not understand the comings and goings of reincarnation; he does not see the Court of the Lord.
(O’ my friends, generally) in one’s mind the thought of coming and going (or the cycles of) birth and death doesn’t arise, nor does one become aware of the court of God (where one must render an account of one’s deeds.
ਹੇ ਮਨ! (ਤੈਨੂੰ) ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਨਹੀਂ ਸੁੱਝਦਾ (ਤੈਨੂੰ ਇਹ ਖ਼ਿਆਲ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਕਿ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪੈਣਾ ਪਏਗਾ), (ਤੈਨੂੰ) ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਭੀ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
منآۄنھجانھُنسُجھئیِناسُجھےَدربارُ
آون جان ۔ تناسخ۔ نہ سجھئی ۔ سمجھنہیں آتی۔ دربار ۔ عدالت الہٰی:
اس دل کو تناسخ کی خبر نہیں نہ عدالت الہٰی کی سمجھ
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਲੇਟਿਆ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
maa-i-aa mohi palayti-aa antar agi-aan gubaar.
He is wrapped up in emotional attachment and Maya, and within his being is the darkness of ignorance.
So one) remains entangled in attachment to Maya (worldly riches and power) because within is the darkness of ignorance.
ਤੂੰ (ਸਦਾ) ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਫਸਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈਂ, ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਲੋਂ ਬੇ-ਸਮਝੀ ਹੈ, ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਲੋਂ ਘੁੱਪ ਹਨੇਰਾ ਹੈ।
مائِیاموہِپلیٹِیاانّترِاگِیانُگُبارُ॥
۔ پلیتیا۔ لپٹا ہوا۔ گرفت میں۔ انتر اگیان غبار۔ دل اندھیری رات۔ علمی کی ۔
دنیاوی دؤلت کی محبت میں گرفتار ہے دل میں لا علمی اور جہات کا زور ہے
ਤਬ ਨਰੁ ਸੁਤਾ ਜਾਗਿਆ ਸਿਰਿ ਡੰਡੁ ਲਗਾ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ॥
tab nar sutaa jaagi-aa sir dand lagaa baho bhaar.
The sleeping person wakes, only when he is hit on the head by a heavy club.
The human being only awakens from this (spiritual) slumber when he or she is struck on the head by the club (of death).
(ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦੀ) ਨੀਂਦ ਵਿਚ ਪਿਆ ਮਨੁੱਖ ਤਦੋਂ (ਹੀ) ਹੋਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ (ਇਸ ਦੇ) ਸਿਰ ਉੱਤੇ (ਧਰਮਰਾਜ ਦਾ) ਤਕੜਾ ਕਰਾਰਾ ਡੰਡਾ ਵੱਜਦਾ ਹੈ (ਜਦੋਂ ਮੌਤ ਆ ਦਬੋਚਦੀ ਹੈ)।
تبنرُسُتاجاگِیاسِرِڈنّڈُلگابہُبھارُ॥
تب اسوقت۔ سناجاگیا۔۔ غفلت سے بیدار ہوا۔ ڈنڈ لگا بہو بھار ۔ جب بھاری سزا ملی ۔
انسان غفلت سے تب بیدار ہوتا ہے جب سزاپاتا ہے ۔ تبھی ہوش آتی ہے
ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਕਰਾਂ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਚੇਤਿਆ ਸੇ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
gurmukhaaN karaaN upar har chayti-aa say paa-in mokh du-aar.
The Gurmukhs dwell upon the Lord; they find the door of salvation.
But the Guru’s followers who have remembered God like saying the rosary at all times, they obtain the door to salvation.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਹਰ ਵੇਲੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਸਿਮਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਤੋਂ ਖ਼ਲਾਸੀ ਦਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
گُرمُکھاںکراںاُپرِہرِچیتِیاسےپائِنِموکھدُیارُ॥
گورمکھاں۔ مرید ان مرشد ۔ گراں ۔ ہاتھوں۔ چیتیا۔ یاد کیا۔ موکھ دوآر۔ درنجات ۔
مرید ان مرشد ودوں کے مطابق یاد خدا کو کرت ہیں وہ راہ نجات پاتے ہیں
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਓਹਿ ਉਧਰੇ ਸਭ ਕੁਟੰਬ ਤਰੇ ਪਰਵਾਰ ॥੪੨॥
naanak aap ohi uDhray sabh kutamb taray parvaar. ||42||
O Nanak, they themselves are saved, and all their relatives are carried across as well. ||42||
O’ Nanak, they themselves are emancipated (along with) all their lineages and families. ||42||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਆਪ (ਭੀ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਗਲਣੋਂ) ਬਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਰਵਾਰ-ਕੁਟੰਬ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਾਥੀ ਭੀ (ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ) ਪਾਰ ਲੰਘ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੪੨॥
نانکآپِاوہِاُدھرےسبھکُٹنّبترےپرۄار
ادھرے ۔ بچے ۔ کٹنب۔ قبیلہ ۔ خاندان
۔ اے نانک وہ خود بچتے ہیں برائیوں سے خاندان قبیلے کو بھی کامیاب بناتے ہیں
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋ ਮੁਆ ਜਾਪੈ ॥
sabad marai so mu-aa jaapai.
Whoever dies in the Word of the Shabad, is known to be truly dead.
Following (Guru’s) word, one who dies (to worldly desires) appears dead (to people).
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਮਨੁੱਖ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲੋਂ) ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, (ਤੇ, ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲੋਂ) ਮਰਿਆ ਹੋਇਆ ਉਹ ਮਨੁੱਖ (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਸੋਭਾ ਖੱਟਦਾ ਹੈ।
سبدِمرےَسومُیاجاپےَ॥
سبد مرے ۔ جس کی رجوع یا توجہ ختم ہوتی ہے کلام سے ۔ اس کی توجہ یا رجوع دنیاوی دؤلت کی طرف ختم سمجھو ۔
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
gur parsaadee har ras Dharaapai.
By Guru’s Grace, the mortal is satisfied by the sublime essence of the Lord.
By the Guru’s grace, that one is satiated with the delight of God’s (Name, and doesn’t care for worldly relishes).
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਹਰਿ-ਨਾਮ-ਰਸ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਮਨੁੱਖ ਮਾਇਆ ਦੀ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਵਲੋਂ) ਰੱਜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
گُرپرسادیِہرِرسِدھ٘راپےَ॥
رحمت مرشد سے الہٰی لطف سے تسکین پات اہے ۔
ਹਰਿ ਦਰਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥
har dargahi gur sabad sinjaapai.
Through the Word of the Guru’s Shabad, he is recognized in the Court of the Lord.
By virtue of the Guru’s word one is honored in God’s court.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ (ਮਨੁੱਖ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ (ਭੀ) ਸਤਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ہرِدرگہِگُرسبدِسِجنْاپےَ॥
کلام مرشد سے بارگاہ خدامیں اپنی پہچان بنات اہے ۔ قدرو منزلت پاتا ہے
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਆ ਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
bin sabdai mu-aa hai sabh ko-ay.
Without the Shabad, everyone is dead.
But without the (guidance of the Guru’s) word, everyone else is (spiritually) dead.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਆਤਮਕ ਮੌਤੇ ਮਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
بِنُسبدےَمُیاہےَسبھُکوءِ॥
بغیر کلام ہر شخص روحانی و انسانیت کے لحاظ سے مردہ ہوتا ہے ۔
ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਆ ਅਪੁਨਾ ਜਨਮੁ ਖੋਇ ॥
manmukh mu-aa apunaa janam kho-ay.
The self-willed manmukh dies; his life is wasted.
The self-conceited person dies wasting (the human) life in vain.
ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣਾ ਮਨੁੱਖਾ ਜੀਵਨ ਅਜ਼ਾਈਂ ਗਵਾ ਕੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
منمُکھُمُیااپُناجنمُکھوءِ॥
اور خؤد پسند اپنی زندگی برباد کرتا ہے ۔
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
har naam na cheeteh ant dukh ro-ay.
Those who do not remember the Name of the Lord, shall cry in pain in the end.
Such a person doesn’t cherish God’s Name; therefore suffers pain in the end.
ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਸਿਮਰਦੇ, ਉਹ (ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ) ਅਖ਼ੀਰ ਤਕ (ਆਪਣਾ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ) ਦੁੱਖ (ਹੀ) ਰੋਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ہرِنامُنچیتہِانّتِدُکھُروءِ॥
الہٰی نام ست سچ حق وحقیقت دل میں بستا نہیں آخر عذآب پاتا ہےاو ر روتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੪੩॥
naanak kartaa karay so ho-ay. ||43||
O Nanak, whatever the Creator Lord does, comes to pass. ||43||
But O’ Nanak, (one is helpless, because only) that happens, which the Creator does. ||43||
(ਪਰ, ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਭੀ ਕੀਹ ਵੱਸ?) ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਜੀਵ ਵਾਸਤੇ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਜੋ ਕੁਝ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ॥੪੩॥
نانککرتاکرےسُہوءِ
اے نانک جو کارساز کرتا ہے وہی ہوتا ہے ۔
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਢੇ ਕਦੇ ਨਾਹੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਤਰਿ ਸੁਰਤਿ ਗਿਆਨੁ ॥
gurmukh budhay kaday naahee jinHaa antar surat gi-aan.
The Gurmukhs never grow old; within them is intuitive understanding and spiritual wisdom.
The Guru’s followers, within whose consciousness is (divine) knowledge, never become (spiritually weak or) old.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਦੀ ਲਗਨ ਟਿਕੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਟਿਕੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ (ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਿਚ) ਕਦੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ।
گُرمُکھِبُڈھےکدےناہیِجِن٘ہ٘ہاانّترِسُرتِگِیانُ॥
گورمکھ ۔ مرید مرشد۔ جنا انتر سمرت گیان ۔جن کےذہن یا دماغ میں ہوش و علم یا دانش ہے:
مریدان مرشد جن کے ذہن میں روحانی واخلاقی علم و دانش اور ہوش و ہواس قائم ہیں انہیں بڑھا پا ستاتا نہیں
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜ ਧਿਆਨੁ ॥
sadaa sadaa har gun raveh antar sahj Dhi-aan.
They chant the Praises of the Lord, forever and ever; deep within, they intuitively meditate on the Lord.
Ever and forever they cherish God’s praises, and within them always remains a state of poise and meditation.
ਉਹ ਸਦਾ ਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
سداسداہرِگُنھرۄہِانّترِسہجدھِیانُ॥
ہرگن رویہہ۔ لاہیی اوساف یاد کرھتے ہیں۔ انتر سہج دھیان۔ ذہن میں سکون اور خدا میں دھیان ہے ۔
وہ ہمیشہ الہٰی حمدوثناہ میں مشغول رہتے ہیں ان کے ذہن میں روحانی سکون خدا کی طرف توجو اور دھیان رہتا ہے
ਓਇ ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਬਿਬੇਕ ਰਹਹਿ ਦੁਖਿ ਸੁਖਿ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ॥
o-ay sadaa anand bibayk raheh dukh sukh ayk samaan.
They dwell forever in blissful knowledge of the Lord; they look upon pain and pleasure as one and the same.
They always remain in a state of blissful discrimination (between good and bad), and they remain in the same (steady state of mind) both in pain and pleasure.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ (ਚੰਗੇ ਮੰਦੇ ਕੰਮ ਦੀ) ਪਰਖ ਦੇ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਸਦਾ ਮਗਨ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, (ਹਰੇਕ) ਦੁੱਖ ਵਿਚ (ਹਰੇਕ) ਸੁਖ ਵਿਚ ਉਹ ਸਦਾ ਅਡੋਲ-ਚਿੱਤ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
اوءِسدااننّدِبِبیکرہہِدُکھِسُکھِایکسمانِ॥
آنند خوشیوں بھرا سکون ۔ پیک رہے ۔ با تمیز ۔ نیک و بد کی پہچان کی سمجھ ۔ دکھ سکھایک سمان۔ عذآب و آسائش کی سمجھ برابر۔ ایک جیسا سمجھنا
وہ ہمیشہ نیک و بد کیتمیز کرنے کا لطف لیتے ہیں اور انکے لئے عذآب و آسائش برابر ہے اور پر سکون رہتے ہیں۔
ਤਿਨਾ ਨਦਰੀ ਇਕੋ ਆਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੪੪॥
tinaa nadree iko aa-i-aa sabh aatam raam pachhaan. ||44||
They see the One Lord in all, and realize the Lord, the Supreme Soul of all. ||44||
To them, the one (God) who knows all souls seems visible everywhere. ||44||
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਥਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਾਥੀ ਹੀ ਵੱਸਦਾ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ ॥੪੪॥
تِناندریِاِکوآئِیاسبھُآتمرامُپچھان
۔ تنا ۔ انہیں۔ ندری اکو آئیا ۔ انکے نظریے میں ہے واحد خدا ۔ سبھ آتم رام پہچان ۔ تمام روحوں میں خدا کی پہچان کرؤ۔
انکے نظریے میں واحد خدا خدا سب کے دل میں اسے پہچانتے ہیں۔
ਮਨਮੁਖੁ ਬਾਲਕੁ ਬਿਰਧਿ ਸਮਾਨਿ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਹੀ ॥
manmukh baalak biraDh samaan hai jinHaa antar har surat naahee.
The self-willed manmukhs are like stupid children; they do not keep the Lord in their thoughts.
(Even when physically young like a) boy, the self-conceited person is like a (spiritually weak or) old person.
ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਨਰੋਏ ਸਰੀਰਕ ਅੰਗਾਂ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਭੀ (ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਿਚ) ਬੁੱਢੇ ਮਨੁੱਖ ਵਰਗਾ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਲਗਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ,
منمُکھُبالکُبِردھِسمانِہےَجِن٘ہ٘ہاانّترِہرِسُرتِناہیِ॥
منمکھ ۔ مرید من ۔ بالک ۔ بچہ ۔ نوجان۔ پردھ ۔ بوڑھا۔ سمان برابر ۔ ہر سمرت ۔ الہٰی سمجھو نہیں۔
مرید من کا انسان نوجوان با قوت ۔ طاقتور ہونے کے باوجود ناتواں اور روحانی واخلاقی طور پر کمزور رہتا ہے
ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਂਹੀ ॥
vich ha-umai karam kamaavday sabh Dharam raa-ay kai jaaNhee.
They do all their deeds in egotism, and they must answer to the Righteous Judge of Dharma.
They who have no awareness of God perform (even their religious) deeds are motivated by ego, and they all go before the judge of righteousness (for punishment.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ (ਧਾਰਮਿਕ) ਕਰਮ (ਭੀ) ਹਉਮੈ ਵਿਚ (ਰਹਿ ਕੇ ਹੀ) ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਧਰਮਰਾਜ ਦੇ ਵੱਸ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।
ۄِچِہئُمےَکرمکماۄدےسبھدھرمراءِکےَجاںہیِ॥
ہونمے ۔ خؤدی۔کرم کماوے ۔ اعمال کرتے ہیں۔ دھرم رائے ۔ الہٰی منصف
جن کے دل و دماغ میں الہٰی عقل و ہوشنہیں جو خودی اور تکبر میں اعمال کرتے ہیں۔ انکو الہٰی منصف کے پیش ہونا پڑیگا ۔
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਛੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gurmukh hachhay nirmalay gur kai sabad subhaa-ay.
The Gurmukhs are good and immaculately pure; they are embellished and exalted with the Word of the Guru’s Shabad.
On the other hand), by imperceptibly remaining attuned to the word of the Guru, the Guru’s followers remain virtuous and immaculate.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ) ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਟਿਕ ਕੇ ਸੁੱਚੇ ਪਵਿੱਤਰ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
گُرمُکھِہچھےنِرملےگُرکےَسبدِسُبھاءِ॥
۔ سپھے ۔ نیک ۔ نرملے۔ پاک۔ سبد سبھائے ۔ کلام سےمحبت۔
مرید مرشد سبق وکلام مرشد کے ذریعے پاکیزہ زندگی بسر کرنے والے ہو جاتے ہیں۔
ਓਨਾ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਗਈ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
onaa mail patang na lag-ee je chalan satgur bhaa-ay.
Not even a tiny bit of filth sticks to them; they walk in harmony with the Will of the True Guru.
They who tread the path shown by the true Guru are not soiled even a bit (by evil deeds.
ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਰਹਿ ਕੇ ਜੀਵਨ ਚਾਲ ਚੱਲਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ) ਰਤਾ ਭੀ ਮੈਲ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ।
اونامیَلُپتنّگُنلگئیِجِچلنِستِگُربھاءِ॥
میل پتنگ۔ ذرہ بھرنا پاکیزگیبے چلن ستگر بھائے ۔ اگر سچے مرشد کی رضا میں رہیں۔
۔ ان پر برئیا ں اثر انداز نہیں ہوتیں۔ جو مرید مرشد ہوکر مرشد کی رضا میں زندگی گذارتے ہیں
ਮਨਮੁਖ ਜੂਠਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣ ਪਾਇ ॥
manmukh jooth na utrai jay sa-o Dhovan paa-ay.
The filth of the manmukhs is not washed away, even if they wash hundreds of times.
However), the impurity (of sins) isn’t washed off (the souls) of self-conceited ones, even if they attempt to cleanse themselves hundreds of times (through ritualistic ablutions).
ਪਰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ) ਜੂਠ (ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਤੋਂ) ਕਦੇ ਭੀ ਨਹੀਂ ਲਹਿੰਦੀ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸੌ ਵਾਰੀ (ਉਸ ਨੂੰ) ਧੋਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰਦਾ ਰਹੇ।
منمُکھجوُٹھِناُترےَجےسءُدھوۄنھپاءِ
جوٹھ نہ اترے ۔ ناپاکیزگی دور نہیں ہوتی
جبکہ مرید من کی کبھی پاک نہیں ہوتی خوآہ پاک بنانے کے لئے کتنی ہی کوشش کیوں نہ
کرے ۔
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੪੫॥
naanak gurmukh mayli-an gur kai ank samaa-ay. ||45||
O Nanak, the Gurmukhs are united with the Lord; they merge into the Guru’s Being. ||45||
O’ Nanak, (God has) united the Guru’s followers (with Him) by merging them in the Guru’s bosom (the Gurbani). ||45||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ ਲੀਨ ਕਰ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ (ਆਪ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ) ਮਿਲਾਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ॥੪੫॥
نانکگُرمُکھِمیلِئنُگُرکےَانّکِسماءِ
۔ انک ۔ انگ۔ گود۔
۔ اے نانک۔ مریدان مرشد ملائے جاتے ہیں۔ جو مرشد کی گود کا لطف اُٹھاتے ہیں
ਬੁਰਾ ਕਰੇ ਸੁ ਕੇਹਾ ਸਿਝੈ ॥
buraa karay so kayhaa sijhai.
How can someone do bad things, and still live with himself?
(O’ my friends), how can that one who indulges in evil (deeds) succeed (in life)?
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ (ਮਾਇਆ ਆਦਿਕ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ) ਕੋਈ ਭੈੜ ਕਮਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।
بُراکرےسُکیہاسِجھےَ॥
جوکیاہ سبھے ۔ کیس احال ہوتا ہے :
جو کسی کے ساتھ برائی کرتا ہے اسے کامیابی کیسی؟
ਆਪਣੈ ਰੋਹਿ ਆਪੇ ਹੀ ਦਝੈ ॥
aapnai rohi aapay hee dajhai.
By his own anger, he only burns himself.
Such a person burns in the fire of his or her own wrath.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਹੀ ਗੁੱਸੇ (ਦੀ ਅੱਗ) ਵਿਚ ਆਪ ਹੀ ਸੜਦਾ ਹੈ।
آپنھےَروہِآپےہیِدجھےَ॥
۔ روہ۔ غصے۔ وجھے ۔ جلتا ہے ۔
وہ اپنے غصے میں خود ہی جلتا ہے ۔
ਮਨਮੁਖਿ ਕਮਲਾ ਰਗੜੈ ਲੁਝੈ ॥
manmukh kamlaa ragrhai lujhai.
The self-willed manmukh drives himself crazy with worries and stubborn struggles.
The foolish self-conceited person continuously fights (with others).
ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ (ਮਾਇਆ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ) ਝੱਲਾ ਹੋਇਆ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, (ਦੁਨੀਆ ਦੇ) ਝਗੜੇ-ਝੰਬੇਲੇ ਵਿਚ (ਹੋਰਨਾਂ ਨਾਲ) ਖਹਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
منمُکھِکملارگڑےَلُجھےَ॥
کملا۔ دیوناہ ۔ پاگل۔ رگڑے ۔ دنیاوی جھگڑے ۔ لبھے ۔ مشغول رہتا ہے ۔
مرید من دیوناہ ہوکر جھگڑوں میں مشغول رہتا ہے ۔
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤਿਸੁ ਸਭ ਕਿਛੁ ਸੁਝੈ ॥
gurmukh ho-ay tis sabh kichh sujhai.
But those who become Gurmukh understand everything.
But the one, who is a Guru’s follower, understands everything (and knows what is good and what is bad.
(ਪਰ) ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ (ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇ) ਹਰੇਕ ਭੇਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ।
گُرمُکھِہوءِتِسُسبھکِچھُسُجھےَ
سبھے ۔ سمجھ اتا ہے ۔ لبھے ۔ لڑتا جھگڑتا ہے ۔
اگر مرید مرشد ہوجائے تو ساری روحانی واخلاقی زندگی گذارنے کی سمجھ آجاتی ہے
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਸਿਉ ਲੁਝੈ ॥੪੬॥
naanak gurmukh man si-o lujhai. ||46||
O Nanak, the Gurmukh struggles with his own mind. ||46||
Therefore, instead of battling with others) O’ Nanak, the Guru’s follower struggles with (the evil tendencies of) the mind (itself). ||46||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪਏ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ (ਆਪਣੇ) ਮਨ ਨਾਲ ਟਾਕਰਾ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੪੬॥
نانکگُرمُکھِمنسِءُلُجھےَ
۔ اے نانک مرید مرشد اپنے دل کو سمجھاتا اور اس سے لڑائی جھگڑا کرتا ہے ۔
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰੁ ॥
jinaa satgur purakh na sayvi-o sabad na keeto veechaar.
Those who do not serve the True Guru, the Primal Being, and do not reflect upon the Word of the Shabad
They who have not served the true Guru (the sublime being) and have not reflected on the (Guru’s) word,
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਦੀ ਸਰਨ ਨਹੀਂ ਫੜੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਮਨ ਨਹੀਂ ਜੋੜਿਆ,
جِناستِگُرُپُرکھُنسیۄِئوسبدِنکیِتوۄیِچارُ॥
ستگر پرکھ ۔ سچے مرشد انسنا۔ اتالیق ۔ استاد۔ سیؤ۔ خدمت کی سبد نہ کیتو ویچار۔ نہ سبق مرشد کلام مرشد کو سوچا اور سمجھا
جنہوں نے سچے مرشد کی خدمت نہیں کی نہ سبق کلام کو سوچا سمجھا خیال آرائی کی
ਓਇ ਮਾਣਸ ਜੂਨਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਪਸੂ ਢੋਰ ਗਾਵਾਰ ॥
o-ay maanas joon na aakhee-an pasoo dhor gaavaar.
– do not call them human beings; they are just animals and stupid beasts.
are not considered as born into the human species; they are (like) foolish beasts and dead animals.
ਉਹ ਬੰਦੇ ਮਨੁੱਖਾ ਜੂਨ ਵਿਚ ਆਏ ਨਹੀਂ ਕਹੇ ਜਾ ਸਕਦੇ, ਉਹ ਤਾਂ ਪਸ਼ੂ ਹਨ, ਉਹ ਤਾਂ ਮਰੇ ਹੋਏ ਪਸ਼ੂ ਹਨ ਉਹ ਮਹਾਂ ਮੂਰਖ ਹਨ।
اوءِمانھسجوُنِنآکھیِئنِپسوُڈھورگاۄار॥
۔ اونے انس۔ اس انسان کو ۔ جون۔ زندگی۔ آکھین ۔ کیو ۔ پسو۔ مویشی ۔ حیونا ۔ ڈہر۔ بیل ۔ گاوار۔ جاہل۔
انکی زندگی انسانی نہیں وہ مانند مویشی ۔ حیوان ۔ بیل اور جاہل ہیں۔
ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਹਰਿ ਸਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਪਿਆਰੁ ॥
onaa antar gi-aan na Dhi-aan hai har sa-o pareet na pi-aar.
They have no spiritual wisdom or meditation within their beings; they are not in love with the Lord.
Within them is neither (divine) knowledge nor meditation, and they have no love or affection for God.
ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਦੀ ਲਗਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮ-ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।
اوناانّترِگِیانُندھِیانُہےَہرِسءُپ٘ریِتِنپِیارُ॥
گیان نہ دھیان۔ نہ سمجھ ہےنہ نوجو۔ ہر سیو پریت نہ پیار۔ نہ الہٰی محبت نہ پیار
انکے دل میں نہ علم و دانش نہ دھیان و توجہات نہ خدا سے عشق و محبت ۔
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਵਿਕਾਰ ਮਹਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
manmukh mu-ay vikaar meh mar jameh vaaro vaar.
The self-willed manmukhs die in evil and corruption; they die and are reborn, again and again.
Such self-conceited ones die in their evil deeds, and continue dying only to be born again and again.
ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਉਹ ਮੁੜ ਮੁੜ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
منمُکھمُۓۄِکارمہِمرِجمہِۄاروۄار॥
۔ موئے وکار میہہ۔ بدیوں اور برائیوں میں روحانی موت مرتے ہیں۔ مرجیہہ وارو وار۔ تناسخ میں پڑے رہتے ہیں
مرید من بدیوں اور برائیوں میں روحانی واخلاقی موت مرتا ہے تناسخ میں پڑرہتا ہے
ਜੀਵਦਿਆ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸੁ ਜੀਵਦੇ ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
jeevdi-aa no milai so jeevday har jagjeevan ur Dhaar.
They alone live, who join with the living; enshrine the Lord, the Lord of Life, within your heart.
(On the other hand), they who meet the (spiritually) awakened, become (spiritually) alive by enshrining God, the life of this world, in their hearts.
ਜਿਹੜਾ ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਾਰੇ ਭੀ ਜਗਤ ਦੇ ਜੀਵਨ ਹਰੀ ਨੂੰ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾ ਕੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
جیِۄدِیانومِلےَسُجیِۄدےہرِجگجیِۄناُردھارِ
۔ جیو دیا نو ملے سوجیورے ۔ جو روحانی واخلاقی زندگی بسر کرتے ہیں جنکا ملاپ ان سے ہو جاتا ہے۔
سوجیودے ہر جگجیون اردھار۔ وہ زندگئے عالم کو دل میں بسا کر صدیوی زندگی بسر کرتے ہیں۔
جو انسان حقیقت پرست روحانی زندگی بسرکرنے والے سے ملتا ہے وہ زندگی عالم کو دل میں بسا کر روحانی و اخلاقی زندگی اختیار کر لیتا ہے
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਣੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪੭॥
naanak gurmukh sohnay tit sachai darbaar. ||47||
O Nanak, the Gurmukhs look beautiful in that Court of the True Lord. ||47||
O’ Nanak, such Guru following persons look beauteous (and worthy of honor) in the eternal court of God. ||47||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖਿ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਸਦਾ-ਥਿਰ (ਰੱਬੀ) ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ ਸੋਭਾ ਖੱਟਦੇ ਹਨ ॥੪੭॥
نانکگُرمُکھِسوہنھےتِتُسچےَدربار
اے نانک مریدان مرشد اس پاک سچے دربارالہٰی میں عظمت و حشمت عزت قدر وقار پاتے ہیں۔
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਸਾਜਿਆ ਹਰਿ ਵਸੈ ਜਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
har mandar har saaji-aa har vasai jis naal.
The Lord built the Harimandir, the Temple of the Lord; the Lord dwells within it.
(O’ my friends), God has built (this human body as a) temple in which God Himself resides.
(ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਇਹ ਸਰੀਰ-) ਹਰਿ-ਮੰਦਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ (ਆਪ) ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਇਸ ਸਰੀਰ-ਹਰਿਮੰਦਰ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਵੱਸਦਾ ਹੈ।
ہرِمنّدرُہرِساجِیاہرِۄسےَجِسُنالِ॥
ہر مندر ہر ساجیا۔ خانہ خدا خدا نے بنائیا۔ مراد یہ انسانی جسم اپنی رہائش کے لئے تعمیر کیا ہے ۔ ہر وسےجس نال۔ جس کے اندرخدا بساتا ہے
۔یہ انسانی جسم خدا نے خانہ خدا تعمیر کیا ہے جس میں خدا خؤد بستا ہے ۔
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਰਜਾਲਿ ॥
gurmatee har paa-i-aa maa-i-aa moh parjaal.
Following the Guru’s Teachings, I have found the Lord; my emotional attachment to Maya has been burnt away.
Some have found Him by following the Guru’s instruction and burning the attachment for worldly riches.
(ਪਰ) ਗੁਰੂ ਦੀ ਮੱਤ ਤੁਰ ਕੇ (ਅੰਦਰੋਂ) ਮਾਇਆ ਦਾ ਮੋਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾੜ ਕੇ (ਹੀ, ਕਿਸੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਨੇ ਅੰਦਰ-ਵੱਸਦਾ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਲੱਭਾ ਹੈ।
گُرمتیِہرِپائِیامائِیاموہپرجالِ॥
گرمتی ہر پائیا۔ سبق مرشد سے الہٰی ملاپ نصیب ہوا۔ مائیا موہ ۔ پرجال۔ مگر دنیاوی ڈولت کی محبت جلانے پر
اس میں مرشد وصل الہٰی نصیب ہوا دنیاوی دؤلت کی محبت جلانے پر
ਹਰਿ ਮੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਨੇਕ ਹੈ ਨਵ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
har mandar vasat anayk hai nav niDh naam samaal.
Countless things are in the Harimandir, the Temple of the Lord; contemplate the Naam, and the nine treasures will be yours.
In this temple of God is the commodity (of God’s Name), which has innumerable (merits); secure this Name, which is (precious like all) the nine treasures of wealth.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ, ਮਾਨੋ, ਨੌ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਹੈ (ਇਸ ਨੂੰ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ) ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖ (ਜੇ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਸੰਭਾਲਿਆ ਜਾਏ, ਤਾਂ) ਇਸ ਸਰੀਰ-ਹਰਿਮੰਦਰ ਵਿਚ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਉੱਤਮ ਕੀਮਤੀ ਗੁਣ (ਲੱਭ ਪੈਂਦੇ) ਹਨ।
ہرِمنّدرِۄستُانیکہےَنۄنِدھِنامُسمالِ॥
۔ ہر مندر دست انیک ہے ۔ اس خانہ خدا میں بیشمار قیمتی اشیاد اوصاف ہیں۔ خڈا نے دنیاوی نو خزانے الہٰی نام ست سچ حق و حقیقت اس میں سبناے ہوئے ہیں۔
اس خانہ خدا میں بیشمار اشیا موجو دہیں اور الہٰی نام دنیاوی نو خزانوں سے بھی بیش قیمت ہے ۔
ਧਨੁ ਭਗਵੰਤੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧਾ ਹਰਿ ਭਾਲਿ ॥
Dhan bhagvantee naankaa jinaa gurmukh laDhaa har bhaal.
Blessed is that happy soul-bride, O Nanak, who, as Gurmukh, seeks and finds the Lord.
O’ Nanak, blessed are those fortunate persons who by the Guru’s grace have found God.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸ਼ਾਬਾਸ਼ੇ ਉਹਨਾਂ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ (ਇਸ ਸਰੀਰ-ਹਰਿਮੰਦਰ ਵਿਚ ਵੱਸਦਾ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਖੋਜ ਕੇ ਲੱਭ ਲਿਆ।
دھنُبھگۄنّتیِنانکاجِناگُرمُکھِلدھاہرِبھالِ॥
دھن بھگونتی ۔ آفرین ان خوش قسموں کو۔ گورمکھ لدھا ہر بھال۔ مرشد کے وسیلے سے خڈا پا لیا
آفریں و شاباش ہے اس خوش قسمت انسان کو اے نانک۔ جنہوں نے مرید مرشد ہو کر اسکی جستجو اور تلاش سے پالیا ۔
ਵਡਭਾਗੀ ਗੜ ਮੰਦਰੁ ਖੋਜਿਆ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਪਾਇਆ ਨਾਲਿ ॥੪੮॥
vadbhaagee garh mandar khoji-aa har hirdai paa-i-aa naal. ||48||
By great good fortune, one searches the temple of the body-fortress, and finds the Lord within the heart. ||48||
The fortunate persons who have searched the temple of this body have found God abiding with them in their heart. ||48||
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵੱਡੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਸਰੀਰ ਕਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਸਰੀਰ ਮੰਦਰ ਨੂੰ ਖੋਜਿਆ, ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਵੱਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਲੱਭ ਲਿਆ ॥੪੮॥
ۄڈبھاگیِگڑمنّدرُکھوجِیاہرِہِردےَپائِیانالِ
۔ وڈبھاگی گڑ مند رکھوجیا۔ بلند قسمتسے اس خانہ خدا کی تلاش و جستجو کی ۔ ہر پردے پائیا نال۔ تو ساتھ ہی دل کے کونے سے پالیا۔
بلند قسمت سے اس قلعے نما مکان انسانی جسم کی تلاش کی تو دل میں ساتھ ہی وصل نصیب ہوا۔
ਮਨਮੁਖ ਦਹ ਦਿਸਿ ਫਿਰਿ ਰਹੇ ਅਤਿ ਤਿਸਨਾ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰ ॥
manmukh dah dis fir rahay at tisnaa lobh vikaar.
The self-willed manmukhs wander lost in the ten directions, led by intense desire, greed and corruption.
(Swayed by) their extreme (worldly) desire, greed, and evil pursuits, the self-conceited persons wander aimlessly in all the ten directions.
ਮਾਇਆ ਦੀ ਭਾਰੀ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ, ਮਾਇਆ ਦਾ ਲਾਲਚ ਅਤੇ ਅਨੇਕਾਂ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਫਸ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਮੁਰੀਦ ਮਨੁੱਖ ਦਸੀਂ ਪਾਸੀਂ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।
منمُکھدہدِسِپھِرِرہےاتِتِسنالوبھۄِکار
وہ دس۔ ہر طرف۔ ات تسنا۔ بھاری خوآہشات ۔ لوبھ۔ لالچ۔ وکار۔ بدیاں۔ برائیاں
مریدن من بھاری خواہشات لالچ اور برائیوں میں پڑ کر بھٹکتا پھرتا ہے