ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
ha-o vaaree jee-o vaaree naam sun man vasaavani-aa.
I dedicate myself to those, who listen and enshrine Naam in their mind.
ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜੇਹੜੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਈ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।
ہءُۄاریِجیِءُۄاریِنامُسُنھِمنّنِۄساۄنھِیا॥
میں ان انسانوں کی صدقہ پیش کرتا ہوں جو نام سنکر اور اسے تسلیم کرکے دل میں بساتے ہیں ۔
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਚਾ ਊਚੋ ਊਚਾ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har jee-o sachaa oocho oochaa ha-umai maar milaavani-aa. ||1|| rahaa-o.
Eradicating their ego they are able to unite with God, who is eternal and the highest of the high.
ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈਬਹੁਤ ਉੱਚਾ ਹੈ, ਜੀਵ ਹਉਮੈ ਮਾਰ ਕੇਉਸ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥
ہرِجیِءُسچااوُچواوُچاہئُمےَمارِمِلاۄنھِیا॥੧॥رہاءُ॥
خدا سچا ہے اسکا نام اور ثناہ سچا ہے ۔ جو رحمت مرشد سے کسے ملتا ہے ۔ جو بلند عظمت ہے اور بڑے سے بڑا ہے ۔ خودی مٹانے سے ملتا ہے
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ॥
har jee-o saachaa saachee naa-ee.
True is the Dear God, and True is His Glory.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ।
ہرِجیِءُساچاساچیِنائیِ
خدا خود سچا ہے اسکا نام سچا ہے
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕਿਸੈ ਮਿਲਾਈ ॥
gur parsaadee kisai milaa-ee.
It is only a rare person whom He unites with Himself through the Guru’s grace.
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਵਡ-ਭਾਗੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ।
گُرپرسادیِکِسےَمِلائیِ॥
گرپر سادی ۔ رحمت مرشد سے
اسکی ناموری سچی ہے ۔ اسکی حمد و ثناہ سچی ہے جو رحمت مرشد سے کسی خوس قسمت کو ملتی ہے ۔
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਹਿ ਸੇ ਵਿਛੁੜਹਿ ਨਾਹੀ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
gur sabad mileh say vichhurheh naahee sehjay sach samaavani-aa. ||2||
Those who unite with Him by following Guru’s teaching shall not be separated from him again. Intuitively they remain merged with Him .
ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ) ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਉਹ (ਉਸ ਤੋਂ) ਵਿੱਛੁੜਦੇ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਤੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ l
گُرِسبدِمِلہِسےۄِچھُڑہِناہیِسہجےسچِسماۄنھِیا
سہجے ۔ قدرتی طور پر ۔ سچ ۔حق ۔خدا ۔
جنہوں نے کلام مرشد پر عمل کیا انہیں الہٰی جدائی برداشت نہیں کرنی پڑتی وہ روحانی سکون میں صدا سلامت خدا دل میں بسائے رہتے ہیں (2)
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇ ॥
tujh tay baahar kachhoo na ho-ay.
Nothing happens outside Your Will.
ਤੇਰੇ ਹੁਕਮ ਤੋਂ) ਬਾਹਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
تُجھتےباہرِکچھوُنہوءِ
خدا یا الہٰی فرمان سے باہر کچھ بھی نہیں ہوتا 3)
ਤੂੰ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖਹਿ ਜਾਣਹਿ ਸੋਇ ॥
tooN kar kar vaykheh jaaneh so-ay.
You are the one who create, know and watch over everything.
ਤੂੰ ਜਗਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਭੀ ਕਰਦਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਹਰੇਕ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਜਾਣਦਾ ਭੀ ਹੈਂ।
توُنّکرِکرِۄیکھہِجانھہِسوءِ
خدا خود کرکے اپنے کئے ہوئے کا نگہبان ہے
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਗੁਰਮਤਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥
aapay karay karaa-ay kartaa gurmat aap milaavani-aa. ||3||
The Creator Himself acts, and inspires others to act. Through the Guru’s Teachings, He unites us with Himself.
ਕਰਤਾਰ ਆਪ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ) ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜੀਵਾਂ ਪਾਸੋਂ ਕਰਾਂਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਮਤਿ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਆਪ ਹੀ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਚ ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ
آپےکرےکراۓکرتاگُرمتِآپِمِلاۄنھِیا॥੩॥
گرست۔ سبق مرشد (3)
اور سمجھتا ہے کارساز کرتار خود ہی کرتا اور کراتا ہے اور سبق مرشد سے خود ہی اپنا ملاپ کراتا ہے ۔(
ਕਾਮਣਿ ਗੁਣਵੰਤੀ ਹਰਿ ਪਾਏ ॥
kaaman gunvantee har paa-ay.
The soul-bride who enshrines God’s virtues within, realizes Him.
ਜੇਹੜੀ ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਵਸਾਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਮਿਲ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
کامنھِگُنھۄنّتیِہرِپاۓ
بااوصاف عورت مراد انسان کا ہی الہٰی رشتہ پاتا ہے ۔
ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਏ ॥
bhai bhaa-ay seegaar banaa-ay.
She adorns herself with the revered fear of God.
ਉਹ ਪਤੀ ਦੇ ਡਰ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹਾਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।
بھےَبھاءِسیِگارُبنھاۓ
خوف۔ بھائے۔
جو الہٰی خوف اور الہٰی پیار کے زیور سے اپنے آپ کو آراستہ کرتا ہے ۔
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਸਚ ਉਪਦੇਸਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
satgur sayv sadaa sohagan sach updays samaavani-aa. ||4||
Serving the True Guru by following his teachings, she is forever a fortunate soul-bride. She is absorbed in the divine word that unites her with God.
ਉਹ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਸੇਵ ਕੇ ਸਦਾ ਲਈ ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਵਾਲੀ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ-ਮਿਲਾਪ ਵਾਲੇ ਗੁਰ-ਉਪਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ستِگُرُسیۄِسداسوہاگنھِسچاُپدیسِسماۄنھِیا
پریم پیار۔ سیو۔ خدمت۔ سچ اُپیدش ۔ حقیقی درست (4)
خدمتگار مرشد ہمیشہ سچے درست و سبق سے الہٰی رشتہ و اشتراکیت پاتا ہے اور سچے درس و سبق پر کار بند رہتا ہے (4)
ਸਬਦੁ ਵਿਸਾਰਨਿ ਤਿਨਾ ਠਉਰੁ ਨ ਠਾਉ ॥
sabad visaaran tinaa tha-ur na thaa-o.
Those, who forget the Guru’s word, find no shelter in God’s court.
ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਦੇਂਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ) ਕੋਈ ਥਾਂ-ਥਿੱਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ
سبدُۄِسارنِتِناٹھئُرُنٹھاءُ
جوانسان کلمہ مرشد بھلا دیتے ہیں انہیں کہیں ٹھکانہ نہیں ملتا
ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥
bharam bhoolay ji-o sunjai ghar kaa-o.
They are deluded by doubt, like a crow in a deserted house.
ਉਹ ਸੁਨਸਾਨ ਮਕਾਨ ਵਿੱਚ ਕਾਂ ਦੇ ਵਾਙੂ ਵਹਿਮ ਅੰਦਰ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।
بھ٘رمِبھُلےجِءُسُنّجنْےَگھرِکاءُ
بھرم۔ شک ۔شبہ ۔ بھولے ۔ غلطی
اور ہم وگمان شک و شبہات میں ویران گھر میں کوے کی مانند بھٹکتے رہتے ہیں ۔
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਤਿਨੀ ਦੋਵੈ ਗਵਾਏ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵਣਿਆ ॥੫॥
halat palat tinee dovai gavaa-ay dukhay dukh vihaavani-aa. ||5||
They forfeit both this world and the next, and they pass their lives suffering in pain and misery.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਲੋਕ ਤੇ ਪਰਲੋਕ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਜ਼ਾਇਆ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਸਦਾ ਦੁੱਖ ਵਿਚ ਹੀ ਬੀਤਦੀ ਹੈ l
ہلتُپلتُتِنیِدوۄےَگۄاۓدُکھےدُکھِۄِہاۄنھِیا
۔ ہلت پلت ۔ ہر دو عالم (5)
وہ اپنے دونوں عالم گنوا لیتے ہیں ۔ او رتمام زندگی عذاب میں گذرتی ہے (5)
ਲਿਖਦਿਆ ਲਿਖਦਿਆ ਕਾਗਦ ਮਸੁ ਖੋਈ ॥
likh-di-aa likh-di-aa kaagad mas kho-ee.
Writing on and on, they run out of paper and ink. (Endlessly chasing after Maya, they run out of breaths without achieving the goal of life).
(ਮਾਇਆ-ਵੇੜ੍ਹੇ ਮਨੁੱਖ ਮਾਇਆ ਦੇ ਲੇਖੇ) ਲਿਖਦੇ ਲਿਖਦੇ (ਅਨੇਕਾਂ) ਕਾਗ਼ਜ਼ ਤੇ (ਬੇਅੰਤ) ਸਿਆਹੀ ਮੁਕਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ,
لِکھدِیالِکھدِیاکاگدمسُکھوئیِ
مس۔ سیاہی ۔
تحریرکرتے کرتے کا غذ اور سیاہی ختم ہو گئی۔
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨ ਕੋਈ ॥
doojai bhaa-ay sukh paa-ay na ko-ee.
Through the love with duality, no one has ever found peace.
ਦਵੈਤ-ਭਾਵ ਵਿਚ ਫਸੇ ਰਹਿ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਦੇ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਾਣਿਆ।
دوُجےَبھاءِسُکھُپاۓنکوئیِ
دوبے بھائے ۔ دوسروں سے محبت ۔
مگر دوئی کے پریم اور پیار سے سکون نہیں ملتا ۔
ਕੂੜੁ ਲਿਖਹਿ ਤੈ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਲਿ ਜਾਵਹਿ ਕੂੜਿ ਚਿਤੁ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
koorh likheh tai koorh kamaaveh jal jaaveh koorh chit laavani-aa. ||6||
They write falsehood, and they practice falsehood; they are always in agony by focusing their consciousness on falsehood.
ਉਹ ਮਾਇਆ ਦਾ ਹੀ ਲੇਖਾ ਲਿਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮਾਇਆ ਹੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸਦਾ ਖਿੱਝਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨਾਸਵੰਤ ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਮਨ ਜੋੜੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ l
کوُڑُلِکھہِتےَکوُڑُکماۄہِجلِجاۄہِکوُڑِچِتُلاۄنھِیا
کوڑ ۔کفر ۔جھوٹ (6)
وہ کفر یا کوڑ ہی تحریر کرتے ہیں اور جھوٹی کمائی کرتے ہیں او رجھوٹ اور کفر کے پیار میں جلتے رہتے ہیں ۔(6)
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਲਿਖਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
gurmukh sacho sach likheh veechaar.
The Guru’s followers write and reflect on God and His virtues.
ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਖਦੇ ਹਨ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਲਿਖਦੇ ਹਨ।
گُرمُکھِسچوسچُلِکھہِۄیِچارُ
سچو وسچ۔ مکمل سچ ۔ ویچار۔ سمجھ ۔ خیال ۔
مریدان مرشد سچ اور حقیقت تحریر کرتے ہیں
ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
say jan sachay paavahi mokh du-aar.
Those true ones are blessed with the freedom from the vices and love of Maya.
ਉਹ ਸੱਚੇ ਪੁਰਸ਼ ਮੁਕਤੀ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਤੋਂ ਖ਼ਲਾਸੀ ਦਾ ਰਾਹ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
سےجنسچےپاۄہِموکھدُیارُ
سچے۔سچ سے ۔ موکھ دوآر ۔
اور الہٰی اوصاف اور سچے خیال قلم بند کرتے ہیں ۔ ایسے سچے انسانوں کو آزادی کی رہا یا نجات ملتی ہے۔
ਸਚੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀ ਸਚੁ ਲਿਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
sach kaagad kalam masvaanee sach likh sach samaavani-aa. ||7||
True is their paper, pen and ink; writing Truth, they are absorbed in God.
ਸੱਚਾ ਹੈ ਕਾਗਜ, ਕਲਮ ਅਤੇ ਦਵਾਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜੋ ਸੱਚ ਨੂੰ ਲਿਖ ਕੇ ਸੱਚੇ ਸੁਆਮੀ ਅੰਦਰ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
سچُکاگدُکلممسۄانھیِسچُلِکھِسچِسماۄنھِیا
در نجات ۔ مسوانی دوات (7)
ان کا کاغذ قلم اور دوات سچ یا حقیقت ہے وہ سچائی تحریر کرتے ہیں اور سچائی اپناتے ہیں ۔(7)
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਤਰਿ ਬੈਠਾ ਵੇਖੈ ॥
mayraa parabh antar baithaa vaykhai.
Enshrined within every body, my God watches over all.
ਮੇਰਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬੈਠਾ (ਹਰੇਕ ਦੀ) ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।
میراپ٘ربھُانّترِبیَٹھاۄیکھےَ
انتر۔ دل میں ۔
خدادل میں بستا ہے اور نگہبانی کرتا ہے
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥
gur parsaadee milai so-ee jan laykhai.
The one who realizes God by the Guru’s Grace, is the approved one.
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਜੁੜਦਾ ਹੈ, ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚ ਪਰਵਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
گُرپرسادیِمِلےَسوئیِجنُلیکھےَ
لیکھے ۔ حساب میں (8)
جو رحمت مرشد سے ملتا ہے مقبول ہوتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੨॥੨੩॥
naanak naam milai vadi-aa-ee pooray gur tay paavni-aa. ||8||22||23||
O Nanak, glory is received through the Naam, which is obtained through the Perfect Guru.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਨਾਮ ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਹੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਾਮ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਆਦਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ l
نانکنامُمِلےَۄڈِیائیِپوُرےگُرتےپاۄنھِیا
اے نانک: نام سے عظمت ،حشمت و شہرت ملتی ہے جو کامل مرشد عنایت کرتا ہے (8)
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mehlaa 3.
Maajh Raag, by the Third Guru:
ماجھمہلا੩॥
ਆਤਮ ਰਾਮ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰ ਤੇ ਹੋਵੈ ॥
aatam raam pargaas gur tay hovai.
Only from the Guru one receives this understanding that God’s supreme Lightpervades in all. ਗੁਰੂ ਪਾਸੋਂ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਇਹ ਚਾਨਣ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਜੋਤਿ ਸਭ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਹੈ।
آتمرامپرگاسُگُرتےہوۄےَ
آتم رام۔ الہٰی جز روح ۔ پرگاس ۔ روشن ۔ پرنور۔ نورانی ۔ ہونمے میل۔ خودی کی ناپاکیزگی ۔
انسان روح کو مرشد سے علم و ہنر کی روشنی ملتی ہے اور روح روشنائی جاتی ہے ۔
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਖੋਵੈ ॥
ha-umai mail laagee gur sabdee khovai.
The filth of ego stuck to the mind is removed through the Guru’s word.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਹੀ ਮਨੁੱਖ (ਮਨ ਨੂੰ) ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹਉਮੈ ਦੀ ਮੈਲ ਧੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ہئُمےَمیَلُلاگیِگُرسبدیِکھوۄےَ
کلام یا درس مرشد سے خودی کی پلیدی ناپاکیزگی دور ہوتی ہے ۔
ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥
man nirmal an-din bhagtee raataa bhagat karay har paavni-aa. ||1||
By always worshipping God with immaculate mind, one is able to realize God.
ਜਿਸ ਦਾ ਮਨ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਵਿਚ ਰੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਭਗਤੀ ਕਰ ਕਰ ਕੇ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ
منُنِرملُاندِنُبھگتیِراتابھگتِکرےہرِپاۄنھِیا
من نرمل۔ پاک من۔ اندن ۔روز و شب ۔ گرشبدی ۔کلام مرشد ۔
پاک من الہٰی روز و شب الہٰی پریم پیار سے مخمور ہوکر الہٰی ملا پ حاصل کرتا ہے ۔
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਆਪਿ ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਅਵਰਾ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥
ha-o vaaree jee-o vaaree aap bhagat karan avraa bhagat karaavani-aa.
I devote my life and soul to those, who worship God and inspire others to worship Him as well.
ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, ਜੇਹੜੇ ਆਪ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਪਾਸੋਂ ਭਗਤੀ ਕਰਾਂਦੇ ਹਨ।
ہءُۄاریِجیِءُۄاریِآپِبھگتِکرنِاۄرابھگتِکراۄنھِیا
۔ صدقہ ہے ان لوگوں پر جو خد الہٰی ریاض کرتے ہیں اور دوسروں سے عبادت کراتے ہیں۔
ਤਿਨਾ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਦ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕੀਜੈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tinaa bhagat janaa ka-o sad namaskaar keejai jo an-din har gun gaavani-aa. ||1|| rahaa-o.
We should always humbly bow to those devotees who chant the Glorious Praises of God every day.
ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਭਗਤਾਂ ਅੱਗੇ ਸਦਾ ਸਿਰ ਨਿਵਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੇਹੜੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਹਨ ॥
تِنابھگتجناکءُسدنمسکارُکیِجےَجواندِنُہرِگُنھگاۄنھِیا॥੧॥رہاءُ॥
ہرگن ۔ الہٰی صفت صلاح ۔
ان انسانوں کو سوبار غسکار کرؤ جو الہٰی صفت صلاح کرتے ہیں
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਾਰਣੁ ਕਰਾਏ ॥
aapay kartaa kaaran karaa-ay.
It is on His own that the Creator creates the cause of devotion in a person.
ਕਰਤਾਰ ਆਪ ਹੀ (ਜੀਵਾਂ ਪਾਸੋਂ ਭਗਤੀ ਕਰਾਣ ਦਾ) ਸਬੱਬ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
آپےکرتاکارنھُکراۓ
کارن ۔ سبب ۔ موقع
خود ہی کارساز کرتار مواقعے پیدا کرتا ہے سبب بناتا ہے ۔
ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥
jit bhaavai tit kaarai laa-ay.
As He pleases, He engages mortals to the tasks of devotional worship.
ਉਹ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਕੰਮ ਵਿਚ ਲਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਲਾਣਾ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
جِتُبھاۄےَتِتُکارےَلاۓ
۔ جت ۔ جیسی ۔بھاوے ۔چاہتاہے ۔ تت۔ ویسی
جیسے چاہتا ہے کام لگاتا ہے ۔
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥
poorai bhaag gur sayvaa hovai gur sayvaa tay sukh paavni-aa. ||2||
Only by perfect fortune does one get to follow the Guru’s teachings. By following the Guru’s teachings peace is obtained.
ਵੱਡੀ ਕਿਸਮਤਿ ਨਾਲ ਹੀ ਜੀਵ ਪਾਸੋਂ ਗੁਰੂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਲੈ ਕੇ ਮਨੁੱਖ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ l
پوُرےَبھاگِگُرسیۄاہوۄےَگُرسیۄاتےسُکھُپاۄنھِیا
خوش قسمتی سےخدمت مرشد ملتی ہے اور خدمت مرشد سےس کھ ملتا ہے (2)
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥
mar mar jeevai taa kichh paa-ay.
When one eradicates one’s ego , and becomes a completely humble person, then he attains the bliss of devotional worship.
ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ ਮੁੜ ਮੁੜ ਜਤਨ ਕਰ ਕੇ ਹਉਮੈ ਵਲੋਂ ਮਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਭਗਤੀ ਦਾ ਕੁਝ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ।
مرِمرِجیِۄےَتاکِچھُپاۓ
بار بار کوشش کرنے سے تب خودی مٹتی ہے ۔ اور رحمت مرشد سے خدا دل میں بستا ہے ۔
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
gur parsaadee har man vasaa-ay.
Then by the Guru’s Grace, he enshrines God within his mind.
(ਤਦੋਂ) ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਹ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਂਦਾ ਹੈ।
گُرپرسادیِہرِمنّنِۄساۓ
قدرتاً روحانی سکون سے خدا دل میں بستا ہے
ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sadaa mukat har man vasaa-ay sehjay sahj samaavani-aa. ||3||
By enshrining God within his mind, he is liberated from the effects of Maya and vices forever. Intuitively he remains in the state of equipoise.
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ (ਹਉਮੈ ਆਦਿਕ ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ) ਆਜ਼ਾਦ ਰਹਿਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਹੀ ਲੀਨ ਰਹਿਂਦਾ ਹੈ l
سدامُکتُہرِمنّنِۄساۓسہجےسہجِسماۄنھِیا॥੩॥
مکت۔ نجات ۔آزادی ۔
۔ اسے الہٰی ریاض سے راحت محسوس ہوتی ہے ۔ اسے روحانیت صدیوی نجات اور روحانی سکون ملتا ہے (3)
ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥
baho karam kamaavai mukat na paa-ay.
By perform all sorts of rituals, one does not obtain liberation from vices.
ਜੇ ਮਨੁੱਖ ਅਨੇਕਾਂ ਹੋਰ ਕਰਮ ਕਾਂਡ ਕਰਦਾ ਹੈ, (ਤਾਂ ਭੀ ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ) ਆਜ਼ਾਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ।
بہُکرمکماۄےَمُکتِنپاۓ
بھوکرم ۔ بہت اعمال ۔
زیادہ اعمالوں سے آزادی حاصل نہیں ہوتی یعنی دنیاوی کاموں کی بندش میں انسان بندھا رہتا ہے
ਦੇਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥
daysantar bhavai doojai bhaa-ay khu-aa-ay.
By wandering around in foreign lands, one is simply ruined in the love of duality.
ਜੇ ਹੋਰ ਹੋਰ ਦੇਸਾਂ ਦਾ ਰਟਨ ਕਰਦਾ ਫਿਰੇ, ਤਾਂ ਭੀ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਕੁਰਾਹੇ ਹੀ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
دیسنّترُبھۄےَدوُجےَبھاءِکھُیاۓ
وینتر۔ دیس بدیس ۔ بھوے ۔ بھٹکے ۔ پھرئے ۔ دوجے بھائے ۔ دوسروں کی محبت میں
۔ دیس بدیس کی زیارت یا سیر کرنے سے بھی دنیاوی دولت کی محبت ختم ہو جاتی ہے اور غلط راستہ اختیار کرتا ہے
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਕਪਟੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
birthaa janam gavaa-i-aa kaptee bin sabdai dukh paavni-aa. ||4||
The deceitful person loses this human life in vain; without the Guru’s word, he obtain only misery.
ਛਲੀ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣਾ ਮਨੁੱਖਾਂ ਜੀਵਨ ਵਿਅਰਥ ਗਵਾਂਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ (ਦਾ ਆਸਰਾ ਲੈਣ) ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਉਹ ਦੁੱਖ ਹੀ ਪਾਂਦਾ ਰਹਿਂਦਾ ਹੈ l
بِرتھاجنمُگۄائِیاکپٹیِبِنُسبدےَدُکھُپاۄنھِیا
ذلیل ۔ کپٹی ۔ جھگڑالو ۔ دھوکا باز ۔ بن سبدے ۔ بغیر کلمے کلام ۔ دکھ ۔ عذاب (4)
۔ فریبی دھوکا باز انسان اپنی زندگی بیکار ضائع کر لیتا ہے ۔ کلام مرشد کے بغیر عذاب اُٹھاتا ہے (4)
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
Dhaavat raakhai thaak rahaa-ay.
One who restrains his mind wandering after vices and keeps it under control,
ਜੇਹੜਾ ਮਨੁੱਖ (ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲ) ਦੌੜਦੇ ਮਨ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਲੋਂ) ਰੋਕ ਕੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ,
دھاۄتُراکھےَٹھاکِرہاۓ
دھاوت ۔ بھٹکتا ۔ راکھے ۔ روکھے ۔ ٹھاک ۔روکے ۔
بھٹکےدوڑتے من کو روکے
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥
gur parsaadee param pad paa-ay.
by Guru’s Grace, obtains the supreme spiritual status,
گُرپرسادیِپرمپدُپاۓ
گر پرسادی ۔ رحمت مرشد سے ۔ پرم پد۔ بلند رتبہ
اور بلند رتبہ پائے گا رحمت مرشد سے ۔
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
satgur aapay mayl milaa-ay mil pareetam sukh paavni-aa. ||5||
The True Guru Himself unites that person with God. Meeting the Beloved God peace is obtained.
ਗੁਰੂ ਆਪ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰੀਤਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਉਹ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ
ستِگُرُآپےمیلِمِلاۓمِلِپ٘ریِتمسُکھُپاۄنھِیا
سچا مرشد اسکا الہٰی ملاپ کرواتا ہے اور الہٰی ملاپ سے سکھ ملتا ہے (5)