ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
sabdai saad na aa-i-o naam na lago pi-aar.
That person, who does not enjoy the taste of Guru’s word and has not been imbued with the love of Naam,
ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਰਸ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਨਾਮ ਵਿਚ ਜਿਸ ਦਾ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਜੁੜਿਆ,
سبدےَسادُنآئِئونامِنلگوپِیارُ॥
سبدے ساد نہ آئیو۔ کلام کی لطف محسو نہ ہوا۔ نام نہ لگو ۔ پیار ۔ نام سے الفت نہیں
جسے نہ سچے مرشد کے کلام سے لطف محسوس ہوتا اور نہ الہٰی نام سچ و حقیقت سے پیار ہے
ਰਸਨਾ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
rasnaa fikaa bolnaa nit nit ho-ay khu-aar.
utters only unpleasant words from the tongue and is spiritually ruined day after day.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਜੀਭ ਨਾਲ ਫਿੱਕੇ ਬਚਨ ਹੀ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸਦਾ ਖ਼ੁਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
رسناپھِکابولنھانِتنِتہوءِکھُیارُ॥
رسنا پھکا بولنا۔ زبان سے بد مزہ الفاط کہنے
زبان سے بدتمیزی الفاظ نکالتا ہے اس لئے ہر روز ذلیل و خوار ہوتا ہے
ਨਾਨਕ ਕਿਰਤਿ ਪਇਐ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak kirat pa-i-ai kamaavanaa ko-ay na maytanhaar. ||2||
O’ Nanak, He does the deeds according to the pre-ordained destiny, which no one can erase. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ!ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੂਰਬਲੇ ਕਰਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਭੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ॥੨॥
نانککِرتِپئِئےَکماۄنھاکوءِنمیٹنھہارُ॥੨॥
کرت پیئے ۔ یعنی ہوئی عادات۔
اےنانک بنا ہوا سبھاؤ یا عادات مٹائی نہیں جا سکتی ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ॥
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਤ ਪੁਰਖੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਮ ਕਉ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ॥
Dhan Dhan sat purakh satguroo hamaaraa jit mili-ai ham ka-o saaNt aa-ee.
Blessed is our true Guru, the embodiment of all-pervading eternal God, meeting whom we received celestial peace.
ਸਾਡਾ ਸਤਪੁਰਖੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧੰਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਮਿਲਿਆਂ ਸਾਡੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਠੰਡ ਪਈ ਹੈ।
دھنُدھنُستپُرکھُستِگُروُہماراجِتُمِلِئےَہمکءُساںتِآئیِ॥
ست پرکھ ۔ سچا انسان۔ جت ملیئے ۔ جس کے ملاپ سے ۔ سانت ۔ سکون محسوس ہوا۔
سچا انسان سچا مرشد قابل ستائش ہے جس کے ملنے سے دل کو سکون ملتا ہے ۔
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਤ ਪੁਰਖੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਮ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਪਾਈ ॥
Dhan Dhan sat purakh satguroo hamaaraa jit mili-ai ham har bhagat paa-ee.
Blessed is our true Guru, the embodiment of all-pervading eternal God, meeting whom we received the gift of devotional worship of God.
ਸਾਡਾ ਸਤਪੁਰਖੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧੰਨ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਮਿਲਿਆਂ ਅਸਾਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਭਗਤੀ ਲੱਭੀ ਹੈ।
دھنُدھنُستپُرکھُستِگُروُہماراجِتُمِلِئےَہمہرِبھگتِپائیِ॥
سچا انسان سچا مرشد تعریف کرنے کے لائق ہے جس کے ملاپ سے الہٰی عشق ملا۔
ਧਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ਜਿਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਮ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
Dhan Dhan har bhagat satguroo hamaaraa jis kee sayvaa tay ham har naam liv laa-ee.
Blessed is our true Guru, the devotee of God, by following whose teachings we are attuned to God’s Name.
ਹਰੀ ਦਾ ਭਗਤ ਸਾਡਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧੰਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਕੇ ਅਸਾਂ ਹਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਬਿਰਤੀ ਜੋੜੀ ਹੈ।
دھنُدھنُہرِبھگتُستِگُروُہماراجِسکیِسیۄاتےہمہرِنامِلِۄلائیِ॥
ہر بھگت۔ الہٰی عشق و محبت ۔ ہر نام لو۔ الہٰی نام سچ وحقیقت سے پیار میں محوئیت
ہمارا دوست سچا مرشد قابل تعریف ہے جس نے الہٰی نام سے ہمارا محبت پیداکر دی ۔
ਧਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਗਿਆਨੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹਮਾਰਾ ਜਿਨਿ ਵੈਰੀ ਮਿਤ੍ਰੁ ਹਮ ਕਉ ਸਭ ਸਮ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਿਖਾਈ ॥
Dhan Dhan har gi-aanee satguroo hamaaraa jin vairee mitar ham ka-o sabh sam darisat dikhaa-ee.
Blessed is our divinely wise true Guru who has made us see foe and friend alike.
ਹਰੀ ਦੇ ਗਿਆਨ ਵਾਲਾ ਸਾਡਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧੰਨ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਵੈਰੀਤੇ ਸਜਨ,ਸਭ ਵਾਲ ਸਾਨੂੰ ਏਕਤਾ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਦੀ ਜਾਚ ਸਿਖਾਈ ਹੈ।
دھنُدھنُہرِگِیانیِستِگُروُہماراجِنِۄیَریِمِت٘رُہمکءُسبھسمد٘رِسٹِدِکھائیِ॥
ہر گیانی ۔ الہٰی علم کو سمجھنے والا۔ وہری۔ ممر۔ دوست دشمن۔ سم درسٹ۔ ایک نگاہ۔
الہٰی سمجھ والا ہمارا مرشد دھن ہے جس دوست دشمن غرض یہ کہ سب کو ایک نظر دیکھنا سمجھائیا۔
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਤ੍ਰੁ ਹਮਾਰਾ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਸਿਉ ਹਮਾਰੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਣਾਈ ॥੧੯॥
Dhan Dhan satguroo mitar hamaaraa jin har naam si-o hamaaree pareet banaa-ee. ||19||
Praisworthy is the true Guru, our friend, who has made us embrace the love for God’s Name. ||19||
ਸਾਡਾ ਸੱਜਣ ਸਤਿਗੁਰੂ ਧੰਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਹਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ॥੧੯॥
دھنُدھنُستِگُروُمِت٘رُہماراجِنِہرِنامسِءُہماریِپ٘ریِتِبنھائیِ॥੧੯॥
پریت۔ پیار۔
مبارک ہے ، مبارک ہے سچا گرو ، میرا سب سے اچھا دوست۔ اس نے مجھے خداوند کے نام سے پیار کرنے کے لئے راغب کیا۔
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, First Guru:
سلوکُمਃ੧॥
ਘਰ ਹੀ ਮੁੰਧਿ ਵਿਦੇਸਿ ਪਿਰੁ ਨਿਤ ਝੂਰੇ ਸੰਮ੍ਹਾਲੇ ॥
ghar hee munDh vidays pir nitjhooray sammHaalay.
The Husband-God is dwelling right in the heart of the soul-bride; thinking Him to be in a foreign land, she remains in agony but always remembers Him.
ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਤਾਂ ਘਰ (ਭਾਵ, ਹਿਰਦੇ) ਵਿਚ ਹੀ ਹੈ, ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਦੇਸ ਵਿਚ ਸਮਝਦੀ ਹੋਈ ਸਦਾ ਝੂਰਦੀ ਤੇ ਯਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ,
گھرہیِمُنّدھِۄِدیسِپِرُنِتجھوُرےسنّم٘ہالے॥
مندھ ۔ عورت ۔ بدیش۔ دوسرے ملک۔ پر خاوند۔ جھورے ۔ فکر مند
خدا دل میں بستا ہے مگر انسان اسے کہیں دور سمجھتا ہے ۔ ہر روز فکر مند ہے اور پچھتاتا ہے
ਮਿਲਦਿਆ ਢਿਲ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਨੀਅਤਿ ਰਾਸਿ ਕਰੇ ॥੧॥
mildi-aaNdhil na hova-ee jay nee-at raas karay. ||1||
If she purifies her intention, there wouldn’t be any delay in realizing her husband-God. ||1||
ਜੇ ਨੀਯਤ ਸਾਫ਼ ਕਰੇ ਤਾਂ ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਨੂੰ ਮਿਲਦਿਆਂ ਢਿੱਲ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ॥੧॥
مِلدِیاڈھِلنہوۄئیِجےنیِئتِراسِکرے॥੧॥
۔ نیت۔ ارادہ یا دل ۔ راس ۔ ٹھیک۔ درست۔
مگر اگر دل اور قلب صاف ہوجائے تو ملنے میں دیر نہیں لگتی
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
First Guru:
مਃ੧॥
ਨਾਨਕ ਗਾਲੀ ਕੂੜੀਆ ਬਾਝੁ ਪਰੀਤਿ ਕਰੇਇ ॥
naanak gaalee koorhee-aa baajh pareet karay-i.
O’ Nanak, all the conversation, devoid of true love for God, are false and useless.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਝੂਠੀਆਂ (ਨਿਕੰਮੀਆਂ) ਹਨ, ਜੋ ਆਦਮੀ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਤੋਂ ਸੱਖਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ l
نانکگالیِکوُڑیِیاباجھُپریِتِکرےءِ॥
کوڑیا۔ جھوٹھیاں۔ باجھ ۔ بغیر ۔ پریت۔ پیار۔
اے نانک محبت پیار کے بغیر تمام باتیں جھوٹی ہیں ۔
ਤਿਚਰੁ ਜਾਣੈ ਭਲਾ ਕਰਿ ਜਿਚਰੁ ਲੇਵੈ ਦੇਇ ॥੨॥
tichar jaanai bhalaa kar jichar layvai day-ay. ||2||
A human being considers God to be good as long as he is receiving and God is bestowing. ||2||
ਜਦ ਤਾਈਂ ਹਰੀ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜੀਵ ਲੈਂਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਜਦ ਤਕ ਜੀਵ ਨੂੰ ਕੁਝ ਮਿਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ) ਤਦ ਤਾਈਂ ਹਰੀ ਨੂੰ ਜੀਵ ਚੰਗਾ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ॥੨॥
تِچرُجانھےَبھلاکرِجِچرُلیۄےَدےءِ॥੨॥
تر۔ اسوقت تک ۔ جچر۔ جبتک ۔
انسان تب تک خدا کو اچھا سمجھتا ہے جبتک لیتا ہے اور دیتا ہے ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ॥
ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਜੀਅ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ॥
jin upaa-ay jee-a tin har raakhi-aa.
God, who created beings, He protects them too.
ਜਿਸ ਹਰੀ ਨੇ ਜੀਵ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਉਸੇ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਹੈ।
جِنِاُپاۓجیِءتِنِہرِراکھِیا॥
اپائے ۔ پیدا کئے ۔ جیئہ ۔ جاندار ۔ تن ۔ اس نے ۔ رکاھیا۔ حفاظت کی
جس خدا نے مخلوق پیدا کئے وہی حفاظت کرتا ہے
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਚਾ ਨਾਉ ਭੋਜਨੁ ਚਾਖਿਆ ॥
amrit sachaa naa-o bhojan chaakhi-aa.
Those who partake the Spiritual life-giving food of God’s Name,
ਜੋ ਜੀਵ ਉਸ ਹਰੀ ਦਾ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸੱਚਾ ਨਾਮ (ਰੂਪ) ਭੋਜਨ ਛਕਦੇ ਹਨ,
انّم٘رِتُسچاناءُبھوجنُچاکھِیا॥
۔ انمرت۔ آبیات۔ روحانی زندگی عنایت کرنے والا پانی ۔ سچا ناون۔ خدا کا سچا نام۔ سچ ۔ بھوجن چھاکھیا۔ اسے کھانا بنائیا اور اس کا لطف لیا
ان کی جواس آب حیات نام کو سچا کھانا سمجھ کر کھاتے ہیں اور اس کا لطف اٹھاتے ہیں
ਤਿਪਤਿ ਰਹੇ ਆਘਾਇ ਮਿਟੀ ਭਭਾਖਿਆ ॥
tipat rahay aaghaa-ay mitee bhabhaakhi-aa.
are completely satiated and their desire for worldly things is pacified.
ਤੇ (ਇਸ ਨਾਮ-ਰੂਪ ਭੋਜਨ ਨਾਲ) ਉਹ ਬੜੇ ਰੱਜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੋਰ ਖਾਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਮਿਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
تِپتِرہےآگھاءِمِٹیِبھبھاکھِیا॥
مٹی بھھا کھیا۔ بھوک مٹ گئی ۔ تپت رہے ۔ تسلی ہوئی ۔ اگھائے ۔ سری ہوگئے ۔
وہ سیر ہوجاتے ہیں اور اپنی بھوک مٹاتے ہیں آئندہ بھوک نہیں رہتی ۔
ਸਭ ਅੰਦਰਿ ਇਕੁ ਵਰਤੈ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਲਾਖਿਆ ॥
sabh andar ik vartai kinai virlai laakhi-aa.
The one God pervades in all, yet only a very rare person has realized this;
ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਵਿਆਪਕ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਵਿਹਲੇ ਨੇ ਇਹ ਸਮਝਿਆ ਹੈ;
سبھانّدرِاِکُۄرتےَکِنےَۄِرلےَلاکھِیا॥
درتے ۔ بستا ہے ۔ لاکھیا۔ سمجھیا ۔
سب کے اندر بستا ہے خدا مگر خبر کسی کو ہے ۔
ਜਨ ਨਾਨਕ ਭਏ ਨਿਹਾਲੁ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਪਾਖਿਆ ॥੨੦॥
jan naanak bha-ay nihaal parabh kee paakhi-aa. ||20||
O’ Nanak, such a rare devotee remains delighted in God’s protection. ||20||
ਤੇ ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਉਹ ਵਿਰਲਾ) ਦਾਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪੱਖ ਕਰ ਕੇ ਖਿੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੨੦॥
جننانکبھۓنِہالُپ٘ربھکیِپاکھِیا॥੨੦॥
نہال۔ خوش
خادم نانک ہوئے خوشباش الہٰی امداد سے ۔
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shalok, Third Guru:
سلوکُمਃ੩॥
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ ਵੇਖਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
satgur no sabh ko vaykh-daa jaytaa jagat sansaar.
All the living beings in this entire world behold the true Guru,
ਜਿਤਨਾ ਇਹ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਹੈ (ਇਸ ਵਿਚ) ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਸਨ ਕਰਦਾ ਹੈ,
ستِگُرنوسبھُکوۄیکھداجیتاجگتُسنّسارُ॥
جیتا۔ جتنا ۔ جگت سنسار۔ سارا عالم ۔ سارا جہان ۔
جتنا عالم یا دنیا ہے سارے دیدار مرشد کرتے ہیں۔
ਡਿਠੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
dithai mukat na hova-ee jichar sabad na karay veechaar.
but simply by beholding him, one does not achieve freedom from vices unless one reflects on the Guru’s word.
(ਪਰ) ਨਿਰਾ ਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਿਆਂ ਮੁਕਤੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ, ਜਦ ਤਾਈਂ ਜੀਵ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ,
ڈِٹھےَمُکتِنہوۄئیِجِچرُسبدِنکرےۄیِچارُ॥
مکت ۔ آزادی ۔نجات۔ چھٹکارہ ۔ جچر۔ جب تک
مگر صرف دیدار سے نہیںنجات جب تک کلام کی سمجھ نہیں۔
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
ha-umai mail na chuk-ee naam na lagai pi-aar.
Because without reflecting on the Guru’s word the mind’s filth of ego is not washed off and love for Naam does not well up.
(ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਅਹੰਕਾਰ (-ਰੂਪ ਮਨ ਦੀ) ਮੈਲ ਨਹੀਂ ਉਤਰਦੀ ਤੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ।
ہئُمےَمیَلُنچُکئیِنامِنلگےَپِیارُ॥
ہو نمے میل ۔ خود کی ناپاکیزگی ۔ چکی ۔ دور نہیں ہوتی ۔ نام نہ لگے پیار۔ نام یعنی سچ و حقیقت سے محبتنہ ہو
خودی سے اخلاقی ناپاکیزگی دور نہیں ہوتی جب تک الہٰی نام سچ و حقیقت سے پیار نہیں۔
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
ik aapay bakhas milaa-i-andubiDhaa taj vikaar.
Some who forsake their duality and vices, God forgives them and unites them with Himself.
ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਸਾਹਿਬ ਮੇਹਰ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਹੋਰਸ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
اِکِآپےبکھسِمِلائِئنُدُبِدھاتجِۄِکار॥
دبدھا۔ وچتی ۔ تج وکار ۔برائیاں۔ چھور کر
ایک کو خدا از خود اپنی کرم وعنایت سے ملا لیتا ہے دوچتی اور برائیاں انہوں نے چھوڑ دی ۔
ਨਾਨਕ ਇਕਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਰਿ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
naanak ik darsan daykh mar milay satgur hayt pi-aar. ||1||
O’ Nanak, there are some, who after getting a glimpse of the Guru with love, realize God by eradicating their ego. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ!ਕਈ ਪ੍ਰੇਮ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਲ ਸਤਿਗੁਰਾਂ ਦਾ ਦੀਦਾਰ ਵੇਖ ਕੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪੇ ਤੋਂ ਮਰ ਕੇ, ਸੁਆਮੀ ਨੂੰ ਮਿਲ ਪੈਂਦੇ ਹਨ ॥੧॥
نانکاِکِدرسنُدیکھِمرِمِلےستِگُرہیتِپِیارِ॥੧॥
بہت سے دیدار سے متاثر ہوکر خودی ختم کرکے خدا میں محو ومجذوب ہوگئے ۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
Third Guru:
مਃ੩॥
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨ ਸੇਵਿਓ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰਿ ॥
satguroo na sayvi-o moorakh anDh gavaar.
The spiritually ignorant, foolish has not followed the true Guru’s teachings.
ਅੰਨ੍ਹੇ ਮੂਰਖ ਗਵਾਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ,
ستِگُروُنسیۄِئوموُرکھانّدھگۄارِ॥
اندھ ۔ اندھا ۔ نابینا ۔ کو تاہ اندیش۔ گوار۔ جاہل۔
ذہنی اندھے نابینے بیوقوف جاہل نے اپنے سچے مرشد کی خدمت نہیں کی
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਜਲਤਾ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
doojai bhaa-ay bahutdukh laagaa jaltaa karay pukaar.
In the love of duality, he endures terrible suffering, he cries out for help while burning in that pain;
ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੋਇਆ ਤਦੋਂ ਸੜਦਾ ਹੋਇਆ ਹਾੜੇ ਘੱਤਦਾ ਹੈ;
دوُجےَبھاءِبہُتُدُکھُلاگاجلتاکرےپُکار॥
دوجے بھائے ۔ غیروں سے محبت۔ پکار۔ آہ وزاری ۔
غیروں مراد دنیاوی دولت کی محبت کی وجہ سے بھاری عذاب پائیا اور عذاب کی آگ میں آہ وزاری کرتا ہے
ਜਿਨ ਕਾਰਣਿ ਗੁਰੂ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਨ ਉਪਕਰੇ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥
jin kaaran guroo visaari-aa say na upkaray antee vaar.
and realizes that those for whom he had forsaken the Guru, don’t come to his rescue in the end.
ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰਿਆ ਹੈ ਉਹ ਆਖ਼ਰੀ ਵੇਲੇ ਨਹੀਂ ਬਹੁੜੇ l
جِنکارنھگُروُۄِسارِیاسےناُپکرےانّتیِۄار॥
جن کارن ۔ جس وجہس ے ۔ دساریا۔ بھلائیا۔ اپکرے ۔ امداد ۔
جن کی وجہ سے بھلائیامرشد بوقت آخرت نہیں پہنچتے ۔
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਬਖਸੇ ਬਖਸਣਹਾਰ ॥੨॥
naanak gurmatee sukh paa-i-aa bakhsay bakhsanhaar. ||2||
O’ Nanak, when the gracious God blesses him, then he receives celestial peace by following the Guru’s teachings. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਦੀ ਮੱਤ ਲਿਆਂ ਹੀ ਸੁਖ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਬਖ਼ਸ਼ਣ ਵਾਲਾ ਹਰੀ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ ॥੨॥
نانکگُرمتیِسُکھُپائِیابکھسےبکھسنھہار॥੨॥
گرمتی ۔ سبق مرشد۔ بخشنہار۔ بخشنے والے نے ۔
اے نانک ۔سبق مرشد سے ہی آرام ملتا اور بخشنے والا بخشتا ہے ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ॥
ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਸਭੁ ਕਰਤਾ ਕੋਈ ਦੂਜਾ ਹੋਇ ਸੁ ਅਵਰੋ ਕਹੀਐ ॥
too aapay aap aap sabh kartaa ko-ee doojaa ho-ay so avro kahee-ai.
O’ God, You Yourself alone are the Creator of all; if there were any other, only then we could talk about him.
ਹੇ ਹਰੀ! ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਆਪ ਹੈਂ ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈਂ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਤਾਂ ਹੀ ਆਖੀਏ, ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਹੋਵੇ ਹੀ।
توُآپےآپِآپِسبھُکرتاکوئیِدوُجاہوءِسُاۄروکہیِئےَ॥
ادرد۔ دیگر ۔ دوسرا۔
اے خدا ۔ تو ہی کار ساز کرتار ساری مخلوقات و کائنات کو پیدا کرنے والاہے اگر تیرے علاوہ کوئی دوسرا ہو تب ہی اسے کہیں
ਹਰਿ ਆਪੇ ਬੋਲੈ ਆਪਿ ਬੁਲਾਵੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਲਿ ਥਲਿ ਰਵਿ ਰਹੀਐ ॥
har aapay bolai aap bulaavai har aapay jal thal rav rahee-ai.
God Himself speaks through us, Himself makes us speak, and He Himself is pervading the water and the land.
ਹਰੀ ਆਪ ਹੀ (ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ) ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਆਪ ਹੀ ਸਭ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪ ਹੀ ਜਲ ਵਿਚ ਥਲ ਵਿਚ ਵਿਆਪ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ہرِآپےبولےَآپِبُلاۄےَہرِآپےجلِتھلِرۄِرہیِئےَ॥
آپے جل تھل رورہئے ۔ خو دہی زمین اور سمند رمیں ہے سمائیا ہوا
سب میں تیری آواز ہے اور سب کو تو بلاتا ہے اور زمین اورسمندر میں ہرجاہے توہی سمائیا ہوا ۔
ਹਰਿ ਆਪੇ ਮਾਰੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਛੋਡੈ ਮਨ ਹਰਿ ਸਰਣੀ ਪੜਿ ਰਹੀਐ ॥
har aapay maarai har aapay chhodai man har sarnee parh rahee-ai.
O’ my mind, God Himself kills and Himself forgives, therefore seek and remain in God’s refuge.
ਹੇ ਮਨ! ਹਰੀ ਆਪ ਹੀ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਹੈ, (ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਹਰੀ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਵਿਚ ਪਿਆ ਰਹੁ।
ہرِآپےمارےہرِآپےچھوڈےَمنہرِسرنھیِپڑِرہیِئےَ॥
ہر سرنی پڑ رہے ۔ الہٰی پناہ میں پڑ رہیے
توخود ہی بخشنے خوا ہی مارے اے دل اس کے زیر سایہ رہیئے ۔
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕੋਈ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਿ ਨ ਸਕੈ ਮਨ ਹੋਇ ਨਿਚਿੰਦ ਨਿਸਲੁ ਹੋਇ ਰਹੀਐ ॥
har bin ko-ee maar jeevaal na sakai man ho-ay nichind nisal ho-ay rahee-ai.
O’ my mind, nobody else but God can kill or save, therefore do not be anxious, instead remain fearless.
ਹੇ ਮਨ! ਹਰੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਾ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਨਾ ਜਿਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, (ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਬਿਲਕੁਲ ਬੇਫਿਕਰ ਅਤੇ ਨਿੱਡਰ ਹੋ ਕੇ ਵੱਸ।
ہرِبِنُکوئیِمارِجیِۄالِنسکےَمنہوءِنِچِنّدنِسلُہوءِرہیِئےَ॥
چیوال ۔ زندہ۔ نچند۔ بے فکر۔ نسل ۔ فکروں سے آزاد
بغیر خدا کوئی مارنہین سکتا زندہ بھی کوئی کرسکتانہیں۔ اس لئے اے دل بیفکر ہوکر بٖغیر رکھے امید کسی کیبیفکر ہو رہے ۔
ਉਠਦਿਆ ਬਹਦਿਆ ਸੁਤਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਲਹੀਐ ॥੨੧॥੧॥ ਸੁਧੁ
uth-di-aa bahdi-aa suti-aa sadaa sadaa har naam Dhi-aa-ee-ai jan naanak gurmukh har lahee-ai. ||21||1|| suDhu
O’ Nanak, we can realize God if we follow the Guru’s teachings and meditate on God’s Name at all times and in every situation. ||21||1||Sudh||
ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! ਜੇ ਉਠਦਿਆਂ ਬਹਿੰਦਿਆਂ ਤੇ ਸੁੱਤਿਆਂ ਹਰ ਵੇਲੇ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰੀਏ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ ਹਰਿ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ॥੨੧॥੧॥ਸ਼ੁਧ।
اُٹھدِیابہدِیاسُتِیاسداسداہرِنامُدھِیائیِئےَجننانکگُرمُکھِہرِلہیِئےَ॥੨੧॥੧॥سُدھُ
گورمکھ ہر لہئے ۔ مرشد کے وسیلے سے ملتاہے ۔خدا۔
اے خادم نانک ۔ اگر اٹھتے بیٹھتے سوتے نام الہٰی سچ و حقیقت یاد رکھیں مرید مرشد کے ذریعے ملاپ الہٰی ہوجاتا ہے ۔