ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
م:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਦਾਮਨੀ ਚਮਤਕਾਰ ਤਿਉ ਵਰਤਾਰਾ ਜਗ ਖੇ ॥
daamnee chamatkaar ti-o vartaaraa jag khay.
Worldly affairs last only for a moment, like the flash of lightning,
ਜਗਤ ਦਾ ਵਰਤਾਰਾ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ) ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਲਿਸ਼ਕ (ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਲਈ ਹੀ ਹੁੰਦੀ) ਹੈ।
دامنیچمتکارتِءُورتاراجگکھے ॥
بجلی کی چمک کی طرح ، دنیاوی معاملات صرف ایک لمحہ کے لئے چلتے ہیں۔
ਵਥੁ ਸੁਹਾਵੀ ਸਾਇ ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਜਪੰਦੋ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ॥੨॥
vath suhaavee saa-ay naanak naa-o japando tis Dhanee. ||2||
O’ Nanak, The only thing which is beautiful and everlasting is to meditate on the Name of the Master with loving devotion.||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਸ ਮਾਲਕ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਣਾ-(ਅਸਲ ਵਿਚ) ਇਹੀ ਚੀਜ਼ ਸੋਹਣੀ ਤੇ ਸਦਾ ਟਿਕੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ
وتھُسُہاویساءِنانکناءُجپنّدۄتِسُدھݨی ॥2॥
اے نانک ، صرف ایک ہی چیز کو خوش کرنے والا ہے جو شخص کو آقا کے نام پر غور کرنے کی ترغیب دیتا ہے
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
پیوری:
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸੋਧਿ ਸਭਿ ਕਿਨੈ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀ ॥
simrit saastar soDh sabh kinai keem na jaanee.
People have searched all the Smritis and Shastras, but no one has understood the worth of God.
ਸਿਮ੍ਰਿਤੀਆਂ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਸਾਰੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੇਖੇ ਹਨ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਰਤਾਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਪਾਈ,
سِم٘رِتِساست٘رسۄدھِسبھِکِنےَقیِمنجاݨی ॥
لوگوں نے تمام اسمرتوں اور شاستوں کی تلاشی لی ہے ، لیکن خدا کی قدر کو کوئی نہیں سمجھا۔
ਜੋ ਜਨੁ ਭੇਟੈ ਸਾਧਸੰਗਿ ਸੋ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥
jo jan bhaytai saaDhsang so har rang maanee.
That person, who joins the holy congregation enjoys the Love of God’s union.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਤਸੰਗ ਵਿਚ ਜਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
جۄجنُبھیٹےَسادھسنّگِسۄہرِرنّگُماݨی ॥
وہ شخص ، جو مقدس جماعت میں شامل ہوتا ہے ، خدا کے اتحاد سے محبت کرتا ہے۔
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਏਹ ਰਤਨਾ ਖਾਣੀ ॥
sach naam kartaa purakh ayh ratnaa khaanee.
The true Name of the creator is like a mine of precious stones .
ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸੱਚਾ ਨਾਮ, ਕਰਤਾਰ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ-ਏਹੀ ਰਤਨਾਂ ਦੀ ਖਾਣ ਹੈ (
سچُنامُکرتاپُرکھُایہرتناکھاݨی ॥
خالق کا اصل نام قیمتی پتھروں کی کان کی طرح ہے۔
ਮਸਤਕਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪਰਾਣੀ ॥
mastak hovai likhi-aa har simar paraanee.
That mortal alone meditates on God’s Name, who has such preordained destiny.
ਓਹੀ ਮਨੁੱਖ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਭਾਗ ਹੋਣ।
مستکِہۄوےَلِکھِیاہرِسِمرِپراݨی ॥
وہی اکیلا ہی خدا کے نام پر غور کرتا ہے ، جس کی اس طرح کی تقدیر ہے۔
ਤੋਸਾ ਦਿਚੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਮਿਹਮਾਣੀ ॥੪॥
tosaa dichai sach naam naanak mihmaanee. ||4||
O’ God, please bless Nanak with the sustenance of Your True Name. This alone would be Your true hospitality. ||4||
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਨਾਨਕ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰਦਾਰੀ ਏਹੀ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣਾ ਸੱਚਾ ਨਾਮ (ਰਾਹ ਲਈ) ਖ਼ਰਚ ਦੇਹ
تۄشادِچےَسچُنامُنانکمِہماݨی ॥4॥
اے خدا ، نانک کو اپنے سچے نام کی روزی سے نوازے۔ یہ تنہا آپ کی حقیقی مہمان نوازی ہوگی
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
سلۄکم:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੈਣੀ ਸੁਖੀ ਮੂਲਿ ਨ ਉਤਰੈ ਭੁਖ ॥
antar chintaa nainee sukhee mool na utrai bhukh.
He who harbors anxiety within but seems to be happy, his hunger for worldly wealth doesn’t get fulfilled at all.
ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਮਾਇਆ ਦੀ ਭੁੱਖ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਮਿਟਦੀ; ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਸੁਖੀ ਜਾਪਦਾ ਹੋਵੇ।
انّترِچِنّتانیَݨیسُکھیمۄُلِناُترےَبھُکھ ॥
جو اپنے اندر اضطراب کا شکار ہے لیکن خوش نظر آتا ہے ، اس کی دنیاوی دولت کی بھوک بالکل بھی پوری نہیں ہوتی ہے۔
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੋ ਦੁਖੁ ॥੧॥
naanak sachay naam bin kisai na latho dukh. ||1||
O Nanak, without God’s Name, no one’s sorrow has ever departed. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਭੀ ਦੁੱਖ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ l
نانکسچےنامبِنُکِسےَنلتھۄدُکھُ ॥1॥
اے نانکخدا کے نام کے بغیر ، کسی کا دکھ کبھی نہیں گیا۔
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
م:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਮੁਠੜੇ ਸੇਈ ਸਾਥ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਨ ਲਦਿਆ ॥
muth-rhay say-ee saath jinee sach na ladi-aa.
“In the journey of human life, looted are those caravans who have not loaded themselves with the true wealth of God’s Name.
ਉਹਨਾਂ (ਜੀਵ-) ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੇ ਟੋਲਿਆਂ ਦੇ ਟੋਲੇ ਲੁੱਟੇ ਗਏ (ਜਾਣੋ) ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਰੂਪ ਸੌਦਾ ਨਹੀਂ ਲੱਦਿਆ,
مُٹھڑےسیئیساتھجِنیسچُنلدِیا ॥
انسانی زندگی کے سفر میں وہی قافلے لٹے جنہوں نے خود کو خدا کے نام کی حقیقی دولت سے نہیں لادا۔
ਨਾਨਕ ਸੇ ਸਾਬਾਸਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਇਕੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥੨॥
naanak say saabaas jinee gur mil ik pachhaani-aa. ||2||
O’ Nanak, blessed are those, who by meeting the Guru and following his teachings, have realized God. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸ਼ਾਬਾਸ਼ੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਲਿਆ ਹੈ
نانکسےساباسِجِنیگُرمِلِاِکُپچھاݨِیا ॥2॥
اے نانک ، مبارک ہیں وہ ، جنہوں نے گرو سے مل کر اور اس کی تعلیمات پر عمل کرکے ، خدا کو پہچان لیا
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
پیوری:
ਜਿਥੈ ਬੈਸਨਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹੰਦਾ ॥
jithai baisan saaDh jan so thaan suhandaa.
Beautiful is that place, where the Holy people dwell.
ਜਿਸ ਥਾਂ ਤੇ ਗੁਰਮੁਖ ਮਨੁੱਖ ਬੈਠਦੇ ਹਨ ਉਹ ਥਾਂ ਸੋਹਣਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
جِتھےَبیَسنِسادھجنسۄتھانُسُہنّدا ॥
وہ جگہ خوبصورت ہے ، جہاں مقدس لوگ بستے ہیں۔
ਓਇ ਸੇਵਨਿ ਸੰਮ੍ਰਿਥੁ ਆਪਣਾ ਬਿਨਸੈ ਸਭੁ ਮੰਦਾ ॥
o-ay sayvan sammrith aapnaa binsai sabh mandaa.
Sitting there, they contemplate on their all-powerful God, due to which all kinds of evil vanishes from their minds.
ਉਹ ਗੁਰਮੁਖ ਬੰਦੇ ਓਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸਮਰੱਥ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚੋਂ ਸਾਰੀ ਬੁਰਾਈ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
اۄءِسیونِسنّم٘رِتھُآپݨابِنسےَسبھُمنّدا ॥
وہاں بیٹھے ہوئے ، وہ اپنے طاقت ور خدا پر غور کرتے ہیں ، جس کی وجہ سے ان کے دماغوں سے ہر طرح کی برائیاں مٹ جاتی ہیں۔
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੰਤ ਬੇਦੁ ਕਹੰਦਾ ॥
patit uDhaaran paarbarahm sant bayd kahandaa.
The Saints and Vedas proclaim, that the Supreme God is the saviour of sinners.
ਸਾਧੂ ਅਤੇ ਵੇਦ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਸਾਹਿਬ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਉਤਾਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।
پتِتاُدھارݨپارب٘رہمسنّتبیدُکہنّدا ॥
سنتوں اور ویدوں نے اعلان کیا ، کہ خدا تعالیٰ گناہ گاروں کو بچانے والا ہے۔
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਤੇਰਾ ਬਿਰਦੁ ਹੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਵਰਤੰਦਾ ॥
bhagat vachhal tayraa birad hai jug jug vartandaa.
To love Your devotees has been Your primal tradition, in each and every age.
ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ-ਇਹ ਤੇਰਾ ਮੁੱਢ ਕਦੀਮਾਂ ਦਾ ਸੁਭਾਉ ਹੈ, ਤੇਰਾ ਇਹ ਸੁਭਾਉ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
بھگتِوچھلُتیرابِردُہےَجُگِجُگِورتنّدا ॥
اپنے عقیدت مندوں سے محبت کرنا آپ کی ہر روایت میں ہر دور میں رواج رہا ہے۔
ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭਾਵੰਦਾ ॥੫॥
naanak jaachai ayk naam man tan bhaavandaa. ||5||
Nanak only begs for the gift of Naam, which is most pleasing to his body and soul. ||5||
ਨਾਨਕ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਹੀ ਮੰਗਦਾ ਹੈ (ਨਾਨਕ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਹੀ) ਮਨ ਤਨ ਵਿਚ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ
نانکُجاچےَایکُنامُمنِتنِبھاونّدا ॥5॥
نانک صرف نام کا تحفہ مانگتا ہے ، جو اس کے جسم و جان کو سب سے زیادہ خوش کرتا ہے
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
سلۄکم:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਚਿੜੀ ਚੁਹਕੀ ਪਹੁ ਫੁਟੀ ਵਗਨਿ ਬਹੁਤੁ ਤਰੰਗ ॥
chirhee chuhkee pahu futee vagan bahut tarang.
When the dawn breaks, the sparrow start chirping; at that time waves for meditation on God’s Name rise in the minds of His devotees.
ਜਦੋਂ ਪਹੁ-ਫੁਟਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਚਿੜੀ ਚੂਕਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਵੇਲੇ (ਭਗਤ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਿਮਰਨ ਦੇ) ਤਰੰਗ ਬਹੁਤ ਉੱਠਦੇ ਹਨ।
چِڑیچُہکیپہُپھُٹیوگنِبہُتُترنّگ ॥
جب سحری ٹوٹتی ہے تو ، چڑیا چہچہانا شروع کردیتی ہے۔ اس وقت خدا کے نام پر مراقبہ کی لہریں اس کے عقیدت مندوں کے ذہنوں میں اٹھتی ہیں۔
ਅਚਰਜ ਰੂਪ ਸੰਤਨ ਰਚੇ ਨਾਨਕ ਨਾਮਹਿ ਰੰਗ ॥੧॥
achraj roop santan rachay naanak naameh rang. ||1||
O’ Nanak, imbued in the love of Naam, the saints create astonishing wonders in their imagination.||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਅੰਦਰ ਸਾਧੂ ਇਕ ਅਸਚਰਜ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਾਜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
اچرجرۄُپسنّتنرچےنانکنامہِرنّگ ॥1॥
اے ’نانک ، نام کی محبت میں رنگے ہوئے ، سنت اپنے تصور میں حیرت انگیز حیرت پیدا کرتے ہیں
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
م:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਘਰ ਮੰਦਰ ਖੁਸੀਆ ਤਹੀ ਜਹ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ॥
ghar mandar khusee-aa tahee jah too aavahi chit.
O’ God, true pleasures are only in those houses and temples where You come into mind.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਉਹਨਾਂ ਘਰਾਂ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਅਸਲੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈਂ।
گھرمنّدرکھُسیِیاتہیجہتۄُآوہِچِتِ ॥
اے خدا ، سچی لذتیں صرف انہی گھروں اور مندروں میں ہیں جہاں آپ ذہن میں آتے ہیں۔
ਦੁਨੀਆ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਨਾਨਕ ਸਭਿ ਕੁਮਿਤ ॥੨॥
dunee-aa kee-aa vadi-aa-ee-aa naanak sabh kumit. ||2||
O’ Nanak, if these places make us forsake God then all worldly grandeur is like false and evil friends. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਜੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿੱਸਰੇ ਤਾਂ) ਦੁਨੀਆ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਵਡਿਆਈਆਂ (ਸ਼ਾਨ ਸ਼ੋਕਤਾਂ) ਸਾਰੇ ਖੋਟੇ ਮਿੱਤਰ ਹਨ l
دُنیِیاکیِیاوڈِیائیِیانانکسبھِکُمِت ॥2॥
اے نانک یہ تمام دنیاوی شان و شوکت ، جھوٹے اور شریر دوستوں کی طرح ہے
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
پیوری:
ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੀ ਰਾਸਿ ਹੈ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਜਾਤਾ ॥
har Dhan sachee raas hai kinai virlai jaataa.
God’s Name is the everlasting wealth; but only a rare one has understood this.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ-ਰੂਪ ਧਨ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਪੂੰਜੀ ਹੈ, (ਪਰ) ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਨੇ ਹੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝੀ ਹੈ,
ہرِدھنُسچیراسِہےَکِنےَوِرلےَجاتا ॥
خدا کا نام ابدی دولت ہے۔ لیکن صرف ایک نایاب ہی اسے سمجھا ہے۔
ਤਿਸੈ ਪਰਾਪਤਿ ਭਾਇਰਹੁ ਜਿਸੁ ਦੇਇ ਬਿਧਾਤਾ ॥
tisai paraapat bhaa-irahu jis day-ay biDhaataa.
O’ brothers, he alone receives this wealth, to whom God Himself gives.
ਹੇ ਭਰਾਵੋ! ਇਹ ਪੂੰਜੀ ਉਸੇ ਨੂੰ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਰਤਾਰ (ਆਪ) ਦੇਂਦਾ ਹੈ।
تِسےَپراپتِبھائِرہُجِسُدےءِبِدھاتا ॥
اے بھائی ، یہ اکیلا ہی اس دولت کو حاصل کرتا ہے ، جسے خدا خود عطا کرتا ہے۔
ਮਨ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਨੁ ਰਾਤਾ ॥
man tan bheetar ma-oli-aa har rang jan raataa.
Such a devotee is imbued with the Love of God; and his body and mind blooms in happiness
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਨ ਤਨ ਵਿਚ ਖਿੜ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
منتنبھیِترِمئُلِیاہرِرنّگِجنُراتا ॥
ایسا عقیدت مند خدا کی محبت میں رنگا ہوا ہے۔ اور اس کا جسم و دماغ خوشی میں کھلتے ہیں
ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ਸਭਿ ਦੋਖਹ ਖਾਤਾ ॥
saaDhsang gun gaa-i-aa sabh dokhah khaataa.
As he sings God’s praises in the holy congregation, he rids himself of all the vices
(ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ) ਸਤਸੰਗ ਵਿਚ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ (ਤਿਉਂ ਤਿਉਂ ਉਹ) ਸਾਰੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁਕਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
سادھسنّگِگُݨگائِیاسبھِدۄکھہکھاتا ॥
جب وہ مقدس جماعت میں خدا کی حمد گاتا ہے ، تو وہ اپنے آپ کو ہر طرح کے عذاب سے نجات دلاتا ہے
ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਿ ਇਕੁ ਪਛਾਤਾ ॥੬॥
naanak so-ee jeevi-aa jin ik pachhaataa. ||6||
O’ Nanak, he alone is truly living, who has realized God.||6||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ (ਅਸਲ ਵਿਚ) ਜੀਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਿਆ ਹੈ l
نانکسۄئیجیِوِیاجِنِاِکُپچھاتا ॥6॥
اے نانک ، وہ تنہا واقعتازندہ ہے ، جس نے خدا کو پہچان لیا
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
سلۄکم:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਖਖੜੀਆ ਸੁਹਾਵੀਆ ਲਗੜੀਆ ਅਕ ਕੰਠਿ ॥
khakh-rhee-aa suhaavee-aa lagrhee-aa ak kanth.
The fruits of the swallow-wort plant look beautiful as long as they are attached to the branches of the tree;
(ਅੱਕ ਦੀਆਂ) ਕੱਕੜੀਆਂ (ਤਦ ਤਕ) ਸੋਹਣੀਆਂ ਹਨ (ਜਦ ਤਕ) ਅੱਕ ਦੇ ਗਲ (ਭਾਵ, ਟਹਿਣੀ ਨਾਲ) ਲੱਗੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ,
کھکھڑیِیاسُہاویِیالگڑیِیااککنّٹھِ ॥
جب تک کہ وہ درخت کی شاخوں سے منسلک ہوں نگلنے والے پودے کے پھل خوبصورت لگتے ہیں۔
ਬਿਰਹ ਵਿਛੋੜਾ ਧਣੀ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਸਹਸੈ ਗੰਠਿ ॥੧॥
birah vichhorhaa Dhanee si-o naanak sahsai ganth. ||1||
but these scatter into several thousand pieces when plucked from their branches. O’ Nanak, similar is the separation of human beings from the Master.||1||
ਪਰ, ਹੇ ਨਾਨਕ! ਮਾਲਕ (ਅੱਕ) ਨਾਲੋਂ ਜਦੋਂ ਵਿਜੋਗ ਵਿਛੋੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਤੂੰਬੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ l
بِرہوِچھۄڑادھݨیسِءُنانکسہسےَگنّٹھِ ॥1॥
لیکن جب یہ اپنے آقا ، نانک کے تنے سے الگ ہوجاتا ہے تو ، یہ ہزاروں ٹکڑوں میں ٹوٹ جاتا ہے۔
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
م:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਵਿਸਾਰੇਦੇ ਮਰਿ ਗਏ ਮਰਿ ਭਿ ਨ ਸਕਹਿ ਮੂਲਿ ॥
visaarayday mar ga-ay mar bhe na sakahi mool.
Those who forsake God, consider them dead; but they cannot even die peacefully.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਮੋਏ ਹੋਏ (ਜਾਣੋ), ਪਰ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਰ ਭੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ।
وِساریدےمرِگۓمرِبھِنسکہِمۄُلِ ॥
وہ جو خدا کو ترک کرتے ہیں ، انہیں مردہ سمجھتے ہیں۔ لیکن وہ امن سے مر بھی نہیں سکتے۔
ਵੇਮੁਖ ਹੋਏ ਰਾਮ ਤੇ ਜਿਉ ਤਸਕਰ ਉਪਰਿ ਸੂਲਿ ॥੨॥
vaimukh ho-ay raam tay ji-o taskar upar sool. ||2||
Those who turn their backs on God, suffer like the thief on the gallows.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਲੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਉਹ ਇਉਂ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਸੂਲੀ ਉਤੇ ਚਾੜ੍ਹੇ ਹੋਏ ਚੋਰ ਹਨ ॥
ویمُکھہۄۓرامتےجِءُتسکراُپرِسۄُلِ ॥2॥
جو لوگ خداوند سے پیٹھ پھیرتے ہیں وہی تکلیف دیتے ہیں جیسے چور کو پھانسی پر چڑھایا گیا تھا۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
پیوری:
ਸੁਖ ਨਿਧਾਨੁ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਹੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸੁਣਿਆ ॥
sukh niDhaan parabh ayk hai abhinaasee suni-aa.
God alone is the treasure of peace; who is heard to be imperishable.
ਇਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੀ ਸੁਖਾਂ ਦਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਹੈ ਜੋ (ਪਰਮਾਤਮਾ) ਅਬਿਨਾਸ਼ੀ ਸੁਣੀਦਾ ਹੈ।
سُکھنِدھانُپ٘ربھُایکُہےَابِناسیسُݨِیا ॥
صرف خدا ہی سلامتی کا خزانہ ہے۔ جو ناقابل معافی سنا جاتا ہے۔
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਹਰਿ ਭਣਿਆ ॥
jal thal mahee-al poori-aa ghat ghat har bhani-aa.
He is totally permeating the water, the land and the sky; God is said to be pervading each and every heart.
ਪਾਣੀ ਵਿਚ, ਧਰਤੀ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਧਰਤੀ ਦੇ ਉਤੇ (ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ) ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਹਰੇਕ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ (ਵੱਸਦਾ) ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
جلِتھلِمہیِئلِپۄُرِیاگھٹِگھٹِہرِبھݨِیا ॥
وہ پانی ، زمین اور آسمان کو پوری طرح سے ڈوب رہا ہے۔ کہا جاتا ہے کہ خدا ہر دل کو پھیر رہا ہے۔
ਊਚ ਨੀਚ ਸਭ ਇਕ ਸਮਾਨਿ ਕੀਟ ਹਸਤੀ ਬਣਿਆ ॥
ooch neech sabh ik samaan keet hastee bani-aa. .
He is pervading the same way in all the big and small beings, and all the creatures from an insect to elephant originated from Him.
ਉੱਚੇ ਨੀਵੇਂ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੀੜੇ (ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ) ਹਾਥੀ (ਤਕ, ਸਾਰੇ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਹੀ) ਬਣੇ ਹਨ।
اۄُچنیِچسبھاِکسمانِکیِٹہستیبݨِیا ॥
وہ تمام بڑے اور چھوٹے مخلوقات میں اسی طرح پھیل رہا ہے ، اور ایک کیڑے سے ہاتھی تک کی ساری مخلوقات اسی کی ذات سے پیدا ہوئی ہیں۔
ਮੀਤ ਸਖਾ ਸੁਤ ਬੰਧਿਪੋ ਸਭਿ ਤਿਸ ਦੇ ਜਣਿਆ ॥
meet sakhaa sut banDhipo sabh tis day jani-aa.
Friends, companions, children and relatives are all created by Him.
(ਸਾਰੇ) ਮਿੱਤਰ, ਸਾਥੀ, ਪੁੱਤਰ ਸਨਬੰਧੀ ਸਾਰੇ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਹੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਹਨ।
میِتسکھاسُتبنّدھِپۄسبھِتِسدےجݨِیا ॥
دوست ، ساتھی ، بچے اور رشتہ دار سبھی اسی کے تخلیق کردہ ہیں۔
ਤੁਸਿ ਨਾਨਕੁ ਦੇਵੈ ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਣਿਆ ॥੭॥
tus naanak dayvai jis naam tin har rang mani-aa. ||7||
Becoming gracious, upon whom Nanak bestows Naam, that person enjoys the bliss of God’s love.
ਜਿਸ ਜੀਵ ਨੂੰ (ਗੁਰੂ) ਨਾਨਕ ਤੁੱਠ ਕੇ ‘ਨਾਮ’ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਹੀ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦਾ ਰੰਗ ਮਾਣਿਆ ਹੈ
تُسِنانکُدیوےَجِسُنامُتِنِہرِرنّگُمݨِیا ॥7॥
نانک ، جو نام سے بابرکت ہے ، اسے رب کی محبت اور پیار ہے
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
سلۄکم:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਾਂ ਮਨਿ ਮੰਤੁ ॥
jinaa saas giraas na visrai har naamaaN man mant.
Those who do not forget God even for a single breath or morsel, and in whose mind is the mantra (meditation) of God’s Name,
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹ ਲੈਂਦਿਆਂ ਤੇ ਖਾਂਦਿਆਂ ਕਦੇ ਰੱਬ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਦਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ-ਰੂਪ ਮੰਤਰ (ਵੱਸ ਰਿਹਾ) ਹੈ;
جِناساسِگِراسِنوِسرےَہرِناماںمنِمنّتُ ॥
وہ جو ایک ہی سانس یا نوچنے کے لئے بھی خدا کو نہیں بھولتے ، اور جن کے ذہن میں خدا کے نام کا منتر (مراقبہ) ہوتا ہے
ਧੰਨੁ ਸਿ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਪੂਰਨੁ ਸੋਈ ਸੰਤੁ ॥੧॥
Dhan se say-ee naankaa pooran so-ee sant. ||1||
O’ Nanak, they alone are blessed and are the perfect Saints. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹੀ ਬੰਦੇ ਮੁਬਾਰਿਕ ਹਨ, ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਪੂਰਨ ਸੰਤ ਹੈ
دھنّنُسِسیئینانکاپۄُرنُسۄئیسنّتُ ॥1॥
اے نانک ، وہ تنہا مبارک ہیں اور کامل سنت ہیں
ਮਃ ੫ ॥
mehlaa 5.
Salok, Fifth Guru:
م:5 ॥
صلوک ، پانچواں گرو:
ਅਠੇ ਪਹਰ ਭਉਦਾ ਫਿਰੈ ਖਾਵਣ ਸੰਦੜੈ ਸੂਲਿ ॥
athay pahar bha-udaa firai khaavan sand-rhai sool.
If one keeps wandering all the twenty four hours worrying about his daily sustenance,
ਜੇ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਦਿਨ ਰਾਤ ਖਾਣ ਦੇ ਦੁੱਖ ਵਿਚ (ਢਿੱਡ ਦੇ ਝੁਲਕੇ ਲਈ ਹੀ) ਭਟਕਦਾ ਫਿਰੇ,
اٹھےپہربھئُداپھِرےَکھاوݨسنّدڑےَسۄُلِ ॥
اگر کوئی چوبیس گھنٹے اپنے روزمرہ کے روزے کی فکر میں گھومتا رہتا ہے ،
ਦੋਜਕਿ ਪਉਦਾ ਕਿਉ ਰਹੈ ਜਾ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਇ ਰਸੂਲਿ ॥੨॥
dojak pa-udaa ki-o rahai jaa chit na ho-ay rasool. ||2||
and does not remember God through the Guru-Prophet, then how can he escape from falling into hell?
ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚਿੱਤ ਵਿਚ ਗੁਰੂ-ਪੈਗ਼ੰਬਰ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਰੱਬ ਨਾਹ (ਯਾਦ) ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਦੋਜ਼ਕ ਵਿਚ ਪੈਣੋਂ ਕਿਵੇਂ ਬਚ ਸਕਦਾ ਹੈ?
دۄزکِپئُداکِءُرہےَجاچِتِنہۄءِرسۄُلِ ॥2॥
اور گرو نبی کے ذریعہ خدا کو یاد نہیں کرتا ، پھر وہ جہنم میں پڑنے سے کیسے بچ سکتا ہے؟