ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, First Mehl:
ਘਰ ਮਹਿ ਘਰੁ ਦੇਖਾਇ ਦੇਇ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥
ghar meh ghar daykhaa-ay day-ay so satgur purakh sujaan.
The True Guru is the All-knowing Primal Being; He shows us our true home within the home of the self.
That wise person is the true Guru who shows one the house of God in the house (of one’s own heart.
ਉਹ ਹੈ ਸਿਆਣਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪੁਰਖ ਜੋ ਹਿਰਦੇ-ਘਰ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਥਾਂ ਵਿਖਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ;
گھرمہِگھرُدیکھاءِدےءِسوستِگُرُپُرکھُسُجانھُ॥
گھر میہہ گھر دکھائے ۔
جو شخص ذہن میں بستے خدا کا دیدار کرا دیتا وہ دانمشند مرشد ۔ تب انسان جب ذہن نشین ہو جاتا ہے تو سبد پیدا ہوتا ہے ۔ مراد سبد ذہن کو اتنا متاثر کر دیتا ہے کہ اس پر دوسرے خیالات متاثر نہیں کرتے ۔ تب روحانی سنگیت کی روہیں بہنے لگتی ہیں۔
ਪੰਚ ਸਬਦ ਧੁਨਿਕਾਰ ਧੁਨਿ ਤਹ ਬਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
panch sabad Dhunikaar Dhun tah baajai sabad neesaan.
The Panch Shabad, the Five Primal Sounds, resonate and resound within; the insignia of the Shabad is revealed there, vibrating gloriously.
In that house) keeps playing the orchestral melody of five types (of instruments and one continuously hears) the beat of drum of Guru’s word.
(ਜਦੋਂ ਮਨੁੱਖ) ਉਸ ਘਰ ਵਿਚ (ਅੱਪੜਦਾ ਹੈ) ਤਦੋਂ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ-ਰੂਪ ਨਗਾਰਾ ਵੱਜਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇਤਨਾ ਪ੍ਰਬਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ ਖਿੱਚ ਪੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ, ਤਦੋਂ ਮਾਨੋ) ਪੰਜ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸਾਜ਼ਾਂ ਦੀ ਇਕ-ਰਸ ਸੰਗੀਤਕ ਆਵਾਜ਼ ਉੱਠਦੀ ਹੈ (ਜੋ ਮਸਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ)।
پنّچسبددھُنِکاردھُنِتہباجےَسبدُنیِسانھُ॥
پر کھ سبحان ۔ وہ دانشمند انسان ہے ۔ سچ سبد۔ پانچ قسم کے سازوں کی آواز تار ۔
ایسا معلوم ہوتا ہے جیسے پانچ قسم کے ساز بج رہے ہوں اور میٹھی سنگیت کی دھنیں ہو رہی یہں۔
ਦੀਪ ਲੋਅ ਪਾਤਾਲ ਤਹ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਹੈਰਾਨੁ ॥
deep lo-a paataal tah khand mandal hairaan.
Worlds and realms, nether regions, solar systems and galaxies are wondrously revealed.
(In this state), one is amazed seeing God’s wonders in the form of so many continents, worlds, nether worlds, and galaxies.
ਇਸ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ (ਅੱਪੜ ਕੇ) ਮਨੁੱਖ (ਬੇਅੰਤ ਕੁਦਰਤਿ ਦੇ ਕੌਤਕ) ਦੀਪਾਂ, ਲੋਕਾਂ, ਪਾਤਾਲਾਂ, ਖੰਡਾਂ ਤੇ ਮੰਡਲਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ;
دیِپلوءپاتالتہکھنّڈمنّڈلہیَرانُ॥
چم ۔ دھات۔
ایسے حالات میں پہنچ کر انسان قدرت کے کرشمے ، جذیریوں عالموں زیر زمینو ں اور برا عظموں کو دیکھ کر حیران ہوتا ہے۔
ਤਾਰ ਘੋਰ ਬਾਜਿੰਤ੍ਰ ਤਹ ਸਾਚਿ ਤਖਤਿ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
taar ghor baajintar tah saach takhat sultaan.
The strings and the harps vibrate and resound; the true throne of the Lord is there.
Here amidst the shrill sound of many stringed instruments, one sees (God) the king sitting on His throne (in the heart).
(ਇਸ ਸਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਦਾ) ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸੱਚੇ ਤਖ਼ਤ ਉਤੇ ਬੈਠਾ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਅੱਪੜਿਆਂ; ਮਾਨੋ, ਵਾਜਿਆਂ ਦੀ ਉੱਚੀ ਸੁਰ ਦੀ ਘਨਘੋਰ ਲੱਗੀ ਪਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ,
تارگھورباجِنّت٘رتہساچِتکھتِسُلتانُ॥
گھڑا اور پھوک ۔ دھنکار۔
غرض یہ کہ اس ساری قائنات قدرت کا مالک و شنہشاہ تخت پر جلوہ افروز معلوم ہوتا ہے ۔
ਸੁਖਮਨ ਕੈ ਘਰਿ ਰਾਗੁ ਸੁਨਿ ਸੁੰਨਿ ਮੰਡਲਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sukhman kai ghar raag sun sunn mandal liv laa-ay.
Listen to the music of the home of the heart – Sukhmani, peace of mind. Lovingly tune in to His state of celestial ecstasy.
By listening to the (divine) music in this Sukhman state (of complete peace and poise), one is attuned (to God) in a state of void (in which no thoughts arise in the mind.
ਇਸ ਰੱਬੀ ਮਿਲਾਪ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਮਨੁੱਖ (ਮਾਨੋ) ਰਾਗ ਸੁਣ ਸੁਣ ਕੇ ਅਫੁਰ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਜੋੜੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਰੱਬੀ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਮੌਜ ਵਿਚ ਇਤਨਾ ਮਸਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਗਤ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਫੁਰਨਾ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਉੱਠਦਾ)।
سُکھمنکےَگھرِراگُسُنِسُنّنِمنّڈلِلِۄلاءِ॥
سر ۔ نیسان ۔ نقار ہ ۔ دیپ۔ جزیر۔ لوع۔ لوگ ۔
ان حالات میں پہنچ کر انسان سازوں کی اونچی سر کا سور سنتا ہے اس الہٰی ملاپ میں انسان ذہن نشین رہ کر روحانی سکنو پاتا ہے ۔
ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੀਚਾਰੀਐ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇ ॥
akath kathaa beechaaree-ai mansaa maneh samaa-ay.
Contemplate the Unspoken Speech, and the desires of the mind are dissolved.
In this state) by reflecting on the indescribable discourse (of God) the desires of mind get absorbed in the mind itself.
ਇਥੇ ਬੇਅੰਤ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣ ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਵੀਚਾਰੀਦੇ ਹਨ ਤਿਉਂ ਤਿਉਂ ਮਨ ਦਾ ਫੁਰਨਾ ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਗ਼ਰਕ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ;
اکتھکتھابیِچاریِئےَمنسامنہِسماءِ॥
۔ گھور باجنتر۔ گھوریا جنتر۔
یسے جیسے اس ناقابل بیان کہانی بیان کرتے ہیں تو ارادے دل میں مجذوب ہو جاتے ہیں
ਉਲਟਿ ਕਮਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਿਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਤਹੁ ਨ ਜਾਇ ॥
ulat kamal amrit bhari-aa ih man katahu na jaa-ay.
The heart-lotus is turned upside-down, and is filled with Ambrosial Nectar. This mind does not go out; it does not get distracted.
Turning back (from the worldly attachments), the lotus (of the heart) gets filled with nectar (of God’s Name) and this mind then goes nowhere, (or thinks about anything, but God).
ਇਹ ਮਨ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਹਿਰਦਾ-ਰੂਪ ਕਉਲ ਫੁੱਲ (ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ) ਪਰਤ ਕੇ ਨਾਮ-ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ;
اُلٹِکملُانّم٘رِتِبھرِیااِہُمنُکتہُنجاءِ॥
ساچ تخت سلطان ۔ اس سچے تخت پر شاہ عالم ۔
یہ ذہن دنیاوی حالات سے الٹ کر آب حیات سے بھر جاتا ہے اور بھٹکتا نہیں دوسری طرف نہیں سوچتا اور اسی ہستی کو جو سارے عالم کی بنیاد ہے
ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਮਾਇ ॥
ajpaa jaap na veesrai aad jugaad samaa-ay.
It does not forget the Chant which is chanted without chanting; it is immersed in the Primal Lord God of the ages.
Meditating without moving the tongue, the mind gets absorbed in (that God) who has been there throughout all ages.
ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ, ਜੋ ਸਭ ਦਾ ਮੁੱਢ ਹੈ ਤੇ ਜੁਗਾਂ ਦੇ ਬਣਨ ਤੋਂ ਭੀ ਪਹਿਲਾਂ ਦਾ ਹੈ, ਮਨ ਇਉਂ ਲੀਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਯਾਦ (ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ) ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਦੀ, ਜੀਭ ਹਿਲਾਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੀ ਸਿਮਰਨ ਹੁੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
اجپاجاپُنۄیِسرےَآدِجُگادِسماءِ॥
ذہنی حالات جہاں دنیاوی جھمیلوں سے ذہن آزاد ہوتا ہے ۔
جو ہر دور زماں میں بستا ہے بغیر زبان بلائے الہٰی یاد میں محو ومجذوب رہتا ہے ۔
ਸਭਿ ਸਖੀਆ ਪੰਚੇ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
sabh sakhee-aa panchay milay gurmukh nij ghar vaas.
All the sister-companions are blessed with the five virtues. The Gurmukhs dwell in the home of the self deep within.
(In this way) through Guru’s grace one abides in one’s own house (of the heart, and remains in such a state of mind) in which all the sense faculties (such as eyes, ears, and nostrils) come under one’s control and one acquires all the five (divine virtues of truth, contentment, compassion, faith, and patience.
(ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ) ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋਇਆਂ ਮਨੁੱਖ ਨਿਰੋਲ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿਚ ਟਿਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਇਸ ਨੂੰ ਬੇ-ਦਖ਼ਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਇਸ ਦੇ) ਸਾਰੇ ਗਿਆਨ-ਇੰਦ੍ਰੇ ਤੇ ਪੰਜੇ (ਦੈਵੀ ਗੁਣ ਭਾਵ, ਸਤ ਸੰਤੋਖ ਦਇਆ ਧਰਮ ਧੀਰਜ) ਸੰਗੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
سبھِسکھیِیاپنّچےمِلےگُرمُکھِنِجگھرِۄاسُ॥
بیچارئے ۔ خیال و ؤڑانا ۔ سوچنا۔ سمجھنا۔ منسا۔
اسطرح سے مرید رمشد ہوکر ذہن نشین ہو جاتا ہے ۔ سارے اعجائے احساس اور فرشتہسیرت عادات و اوصاف سچ صبر رحم فرض انسانی ۔ استقلال دوست ہو جاتے ہیں۔
ਸਬਦੁ ਖੋਜਿ ਇਹੁ ਘਰੁ ਲਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੧॥
sabad khoj ih ghar lahai naanak taa kaa daas. ||1||
Nanak is the slave of that one who seeks the Shabad and finds this home within. ||1||
Nanak (considers himself) a slave of that person, who by searching (and reflecting on the Guru’s) word finds this house (of God). ||1||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਸਮਝ ਕੇ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਇਸ (ਨਿਰੋਲ ਆਪਣੇ) ਘਰ ਨੂੰ ਲੱਭ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਨਾਨਕ ਉਸ ਦਾ ਸੇਵਕ ਹੈ ॥੧॥
سبدُکھوجِاِہُگھرُلہےَنانکُتاکاداسُ॥੧॥
سبد کھوج۔ ایہہ گھر لہے ۔ جو کلام سمجھ کر اس ذہن کی تالش کر لیتا ہے ۔
سچے مرشد کے کلما و سبق کو سمجھ کر منزل حقیقت کو حاصل کر لیتا ہے ۔ نانک اسکا غلام ہے ۔
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
First Mehl:
م:1 ॥
ਚਿਲਿਮਿਲਿ ਬਿਸੀਆਰ ਦੁਨੀਆ ਫਾਨੀ ॥
chilimil bisee-aar dunee-aa faanee.
The extravagant glamour of the world is a passing show.
O’ God, dazzling like lightening (are the attractions) of this perishable world.
ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਲਿਸ਼ਕ (ਵਾਂਗ) ਦੁਨੀਆ (ਦੀ ਚਮਕ) ਬਹੁਤ ਹੈ ਪਰ ਹੈ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਣ ਵਾਲੀ,
چِلِمِلِبِسیِیاردُنیِیاپھانیِ॥
چلمل بجلی کچمک۔ بسیار۔ زیادہ ۔
یہ دنیا بجلی چمک کی مانند تھوڑے سے وقفے کے لئے مگر مٹ جانیوالی اور فناہ ہو جانیوالی ہے ۔
ਕਾਲੂਬਿ ਅਕਲ ਮਨ ਗੋਰ ਨ ਮਾਨੀ ॥
kaaloob akal man gor na maanee.
My twisted mind does not believe that it will end up in a grave.
(Swayed by this dazzle), my mind of gullible intellect has forgotten about death.
(ਜਿਸ ਚਮਕ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ) ਮੈਂ ਮੂਰਖ ਨੇ ਮੌਤ ਦਾ ਚੇਤਾ ਹੀ ਨਾਹ ਰੱਖਿਆ।
کالوُبِاکلمنگورنمانیِ॥
فانی ۔ فناہ ہو جانیوالی ۔
مجھ بیوقوف کے دلمیں قبر کا خیال ہی نہیں رہا۔
ਮਨ ਕਮੀਨ ਕਮਤਰੀਨ ਤੂ ਦਰੀਆਉ ਖੁਦਾਇਆ ॥
man kameen kamatreen too daree-aa-o khudaa-i-aa.
I am meek and lowly; You are the great river.
(O’ God), I am but a lowly wretched person, but You are (large hearted like a) river.
ਮੈਂ ਕਮੀਨਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਾੜਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਹੇ ਖ਼ੁਦਾ! ਤੂੰ ਦਰੀਆ (-ਦਿਲ) ਹੈਂ;
منکمیِنکمتریِنتوُدریِیاءُکھُدائِیا॥
کیمن۔ کیمنہ ۔ کھٹیا ۔ کمترین ۔
میں کمنہ ہی نہیں کمزین ہوں اے خدا تو مانند سمندر ہے
ਏਕੁ ਚੀਜੁ ਮੁਝੈ ਦੇਹਿ ਅਵਰ ਜਹਰ ਚੀਜ ਨ ਭਾਇਆ ॥
ayk cheej mujhai deh avar jahar cheej na bhaa-i-aa.
Please, bless me with the one thing; everything else is poison, and does not tempt me.
Please give me only one thing (Your Name); other poisonous things are not at all pleasing to me.
ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਇਕ ‘ਨਾਮ’ ਦੇਹ, ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜ਼ਹਰ (ਵਰਗੀਆਂ) ਹਨ, ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਚੰਗੀਆਂ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀਆਂ।
ایکُچیِجُمُجھےَدیہِاۄرجہرچیِجنبھائِیا॥
۔ خدائیا۔ اے خدا۔
ایک چیز مجھے دیجیئے دوسری ساری مانند زہر نہیں مجھ اچھی نہیں لگتیں۔
ਪੁਰਾਬ ਖਾਮ ਕੂਜੈ ਹਿਕਮਤਿ ਖੁਦਾਇਆ ॥
puraab khaam koojai hikmat khudaa-i-aa.
You filled this fragile body with the water of life, O Lord, by Your Creative Power.
O’ God, it is by Your (astounding) skill that this flimsy pot (of human) body is filled with the water (of life).
ਹੇ ਖ਼ੁਦਾ! (ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ) ਕੱਚਾ ਕੂਜ਼ਾ (ਪਿਆਲਾ) ਹੈ ਜੋ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਹ ਤੇਰੀ (ਅਜਬ) ਕਾਰੀਗਰੀ ਹੈ,
پُرابکھامکوُجےَہِکمتِکھُدائِیا॥
خام۔ کچا۔ کوبے حکمت۔ ۔
میں پانی سے بھرا وہا خام ہوں کہاں کی ہے یہ دانائی خدا۔
ਮਨ ਤੁਆਨਾ ਤੂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਇਆ ॥
man tu-aanaa too kudratee aa-i-aa.
By Your Omnipotence, I have become powerful.
You are all powerful; it is by Your creation that I have come (into this world).
(ਹੇ ਖ਼ੁਦਾ!) ਤੂੰ ਤੁਆਨਾ (ਬਲਵਾਨ) ਹੈਂ, ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਨਾਲ (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਆਇਆ ਹਾਂ।
منتُیاناتوُکُدرتیِآئِیا॥
توانا ۔ طاقتور۔ سگ۔ کتاب۔ قدرت۔
۔ تو ایک بلند قوت ہستی ہے ۔ تیری طاقت سے ہی مجھے زندی میسر ہوئی ہے ۔
ਸਗ ਨਾਨਕ ਦੀਬਾਨ ਮਸਤਾਨਾ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
sag naanak deebaan mastaanaa nit charhai savaa-i-aa.
Nanak is a dog in the Court of the Lord, intoxicated more and more, all the time.
Nanak is like a stupid dog of Your court (and his stupidity keeps) multiplying daily.
ਹੇ ਖ਼ੁਦਾ! ਨਾਨਕ ਤੇਰੇ ਦਰਬਾਰ ਦਾ ਕੁੱਤਾ ਹੈ ਤੇ ਮਸਤਾਨਾ ਹੈ (ਮਿਹਰ ਕਰ, ਇਹ ਮਸਤੀ) ਨਿੱਤ ਵਧਦੀ ਰਹੇ,
سگنانکدیِبانمستانانِتچڑےَسۄائِیا॥
سگ۔ کتاب۔ قدرت۔ طاقت
اے خدا نانک تیرے دربار کا ایک کتا ہے ۔
ਆਤਸ ਦੁਨੀਆ ਖੁਨਕ ਨਾਮੁ ਖੁਦਾਇਆ ॥੨॥
aatas dunee-aa khunak naam khudaa-i-aa. ||2||
The world is on fire; the Name of the Lord is cooling and soothing. ||2||
O’ God, this world is (painful like) fire while Your Name is soothing (like ice). ||2||
(ਕਿਉਂਕਿ) ਦੁਨੀਆ ਅੱਗ (ਵਾਂਗ) ਹੈ ਤੇ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਠੰਢ ਪਾਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੨॥
آتسدُنیِیاکھُنکنامُکھُدائِیا॥੨॥
مستانہ ۔ مست۔ آتش۔ آگ ۔ خنک۔ ٹھنڈا۔
یہ عالم ایک آگ ہے اور تیرا نام ست سچ حق وحقیقت ٹھنڈک برسانے والا ہے ۔
ਪਉੜੀ ਨਵੀ ਮਃ ੫ ॥
pa-orhee navee mehlaa 5.
New Pauree, Fifth Mehl:
پئُڑینویم:5 ॥
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਚਲਤੁ ਚਲਤੁ ਵਖਾਣਿਆ ॥
sabho vartai chalat chalat vakhaani-aa.
His wonderful play is all-pervading; it is wonderful and amazing!
(O’ my friends), this entire world is occurring like a play and it can be called a play.
ਇਹ ਸਾਰਾ (ਜਗਤ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ) ਤਮਾਸ਼ਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਤਮਾਸ਼ਾ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ,
سبھوۄرتےَچلتُچلتُۄکھانھِیا॥
سبھو۔ سارا۔
یہ سارا عالم ایک تماشے کی مانند ہے اور تماشہ ہی کہا جا سکتا ہے ۔
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ॥
paarbarahm parmaysar gurmukh jaani-aa.
As Gurmukh, I know the Transcendent Lord, the Supreme Lord God.
That all-pervading God (who created this play) is known by Guru’s grace only.
(ਇਸ ਤਮਾਸ਼ੇ ਨੂੰ ਰਚਣ ਵਾਲਾ) ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
پارب٘رہمُپرمیسرُگُرمُکھِجانھِیا॥
چلت وکھانیا۔ تماشہ بیان کیا ہے ۔
مرشد کے وسیلے کا میابیاں بکشنے ولاے وڈے مالک کی سمجھ اور پہچان ہوتی ہے ۔
ਲਥੇ ਸਭਿ ਵਿਕਾਰ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
lathay sabh vikaar sabad neesaani-aa.
All my sins and corruption are washed away, through the insignia of the Shabad, the Word of God.
(When one zealously follows Guru’s advice, one is rid of all evil tendencies, as if) with the beating of the drum of (Guru’s) word all one’s vices are removed.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ (-ਰੂਪ) ਨਗਾਰੇ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਵਿਕਾਰ ਲਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ (ਨੱਠ ਜਾਂਦੇ ਹਨ),
لتھےسبھِۄِکارسبدِنیِسانھِیا॥
پر میسور۔ بھاری یا بڑا مالک ۔
تمام برائیاں دور ہو جاتی ہیں۔ سچے مرشد کے کلام سے جو ایک نقارہ ہے ۔
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਉਧਾਰੁ ਭਏ ਨਿਕਾਣਿਆ ॥
saaDhoo sang uDhaar bha-ay nikaani-aa.
In the Saadh Sangat, the Company of the Holy, one is saved, and becomes free.
(In other words, we are) emancipated in the company of the saint (Guru) and become independent (of anyone else’s support).
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿਚ (ਰਿਹਾਂ, ਵਿਕਾਰਾਂ ਤੋਂ) ਬਚਾਉ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਬੇ-ਮੁਥਾਜ ਹੋ ਜਾਈਦਾ ਹੈ।
سادھوُسنّگِاُدھارُبھۓنِمانھِیا॥
سنگ ۔ ساتھ ۔ ادھار۔ آسرا۔
خدا رسیدہ پاکدامن سادہو کی صحبت سے بے محتاجی اور آسر اور بچاؤ ہوتا ہے ۔
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ਸਭਿ ਰੰਗ ਮਾਣਿਆ ॥
simar simar daataar sabh rang maani-aa.
Meditating, meditating in remembrance on the Great Giver, I enjoy all comforts and pleasures.
By meditating on God again and again we enjoy all kinds of pleasures.
(ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਦਾਤਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਿਮਰ ਸਿਮਰ ਕੇ, (ਮਾਨੋ) ਸਾਰੇ ਰੰਗ ਮਾਣ ਲਈਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਆਨੰਦ ਦੇ ਟਾਕਰੇ ਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਰੰਗ ਫਿੱਕੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ)
سِمرِسِمرِداتارُسبھِرنّگمانھِیا॥
پرگٹ ۔ ظاہر۔
خدا کی بندگی یا دوریاض سے ہرطرح کی آرام و آسائش ملتی ہے ۔
ਪਰਗਟੁ ਭਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ਮਿਹਰ ਛਾਵਾਣਿਆ ॥
pargat bha-i-aa sansaar mihar chhaavaani-aa.
I have become famous throughout the world, under the canopy of His kindness and grace.
(Such a Guru’s follower) becomes manifest in the world, as if over him or her has been spread the canopy (of God’s grace).
(ਸਿਮਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ) ਜਗਤ ਵਿਚ ਭੀ ਉੱਘਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਦਾ ਸਾਇਬਾਨ ਉਸ ਉਤੇ, ਮਾਨੋ, ਤਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
پرگٹُبھئِیاسنّسارِمِہرچھاۄانھِیا॥
۔ مشہور۔ چھاونیا ۔
دنیا میں ناموری ملتی ہے اور خدا کا ہر وقت سایہ رہتا ہے ۔
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣਿਆ ॥
aapay bakhas milaa-ay sad kurbaani-aa.
He Himself has forgiven me, and united me with Himself; I am forever a sacrifice to Him.
I am always a sacrifice to (God) who by forgiving on His own unites us with Him.
ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ, ਉਹ (ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ) ਆਪ ਹੀ ਮਿਹਰ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
آپےبکھسِمِلاۓسدکُربانھِیا॥
بھانیا۔ پیارے ۔
میں قربان ہوں خدا پر وہ خود ہی اپنی کرم و عنایت سے اپنے ساتھ ملاتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ਖਸਮੈ ਭਾਣਿਆ ॥੨੭॥
naanak la-ay milaa-ay khasmai bhaani-aa. ||27||
O Nanak, by the Pleasure of His Will, my Lord and Master has blended me with Himself. ||27||
O’ Nanak, they who are pleasing to the Master, He unites them with Him. ||27||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੋ ਬੰਦੇ ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ॥੨੭॥
نانکلۓمِلاءِکھسمےَبھانھِیا॥੨੭॥
دہونسا۔ نقارہ ۔ سنگ ۔ ساتھ ۔
جو محبوب خدا کے ہیں اے نانک۔
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, First Mehl:
سلۄکم:1 ॥
ਧੰਨੁ ਸੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਂਡਾ ਧਨੁ ਮਸੁ ॥
Dhan so kaagad kalam Dhan Dhan bhaaNdaa Dhan mas.
Blessed is the paper, blessed is the pen, blessed is the inkwell, and blessed is the ink.
Blessed is that paper, blessed is that pen, and blessed is that inkpot and ink,
ਮੁਬਾਰਿਕ ਹੈ ਉਹ ਕਾਗ਼ਜ ਤੇ ਕਲਮ, ਮੁਬਾਰਿਕ ਹੈ ਉਹ ਦਵਾਤ ਤੇ ਸਿਆਹੀ;
دھنّنُسُکاگدُکلمدھنّنُدھنُبھاںڈادھنُمسُ॥
کاگد۔ کاغذ۔ بھانڈہ ۔ دوات۔
مبارک ہے وہ کاغذ اور قلم مبارک ہے اس ساہی اور دات ۔
ਧਨੁ ਲੇਖਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਲਿਖਾਇਆ ਸਚੁ ॥੧॥
Dhan laykhaaree naankaa jin naam likhaa-i-aa sach. ||1||
Blessed is the writer, O Nanak, who writes the True Name. ||1||
and O’ Nanak blessed is that Writer who has made a person to write (God’s) eternal Name. ||1||
ਤੇ, ਹੇ ਨਾਨਕ! ਮੁਬਾਰਿਕ ਹੈ ਉਹ ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਸੱਚਾ ਨਾਮ ਲਿਖਾਇਆ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਲਿਖਾਈ) ॥੧॥
دھنُلیکھاریِنانکاجِنِنامُلِکھائِیاسچُ॥੧॥
لکھیاری ۔ تحریر کرنیوالا۔ دھن ۔ مبارک۔
اے نانک مبارک ہے وہ تحریر (کنندہ ) کرنیوالا جسے کدا کا سچا نام تحریر کیا ہے ۔
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
First Mehl:
م:1 ॥
ਆਪੇ ਪਟੀ ਕਲਮ ਆਪਿ ਉਪਰਿ ਲੇਖੁ ਭਿ ਤੂੰ ॥
aapay patee kalam aap upar laykh bhe tooN.
You Yourself are the writing tablet, and You Yourself are the pen. You are also what is written on it.
(O’ God), You Yourself are the wooden slate, You Yourself the pen, and You Yourself are the writing on it.
(ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਪੱਟੀ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਕਲਮ ਹੈਂ, (ਪੱਟੀ ਉਤੇ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਦਾ) ਲੇਖ ਭੀ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਹੈਂ।
آپےپٹیِکلمآپِاُپرِلیکھُبھِتوُنّ॥
اے خدا تو ہی ہے تختی اور تو ہی قلم ہے ۔
اے خدا تو ہی ہے تختی اور تو ہی قلم ہے ۔ تحریر بھی تو ہی ہے ۔
ਏਕੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਦੂਜਾ ਕਾਹੇ ਕੂ ॥੨॥
ayko kahee-ai naankaa doojaa kaahay koo. ||2||
Speak of the One Lord, O Nanak; how could there be any other? ||2||
O’ Nanak, we should talk only about one God. Why should we say that there is any other? ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਨ ਕਾਰਣ ਵਾਲਾ) ਇੱਕ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਹੀ ਆਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੂਜਾ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ॥੨॥
ایکوکہیِئےَنانکادوُجاکاہےکوُ॥੨॥
دھن ۔ مبارک۔ شاباش۔
اے نانک واحد و وحدت کہو دوسرا کیسے ہو سکتا ہے ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
tooN aapay aap varatdaa aap banat banaa-ee.
You Yourself are all-pervading; You Yourself made the making.
(O’ God), You Yourself pervade everywhere and You Yourself have made the structure (of the universe).
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਜਗਤ ਦੀ ਬਣਤਰ ਤੂੰ ਆਪ ਬਣਾਈ ਹੈ ਤੇ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਇਸ ਵਿਚ ਹਰ ਥਾਂ ਮੌਜੂਦ ਹੈਂ;
توُنّآپےآپِۄرتداآپِبنھتبنھائیِ॥
درتدا۔ بستا۔
اے خدا تو نے یہ قائنات قدرت خود پیدا کی ہے
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
tuDh bin doojaa ko nahee too rahi-aa samaa-ee.
Without You, there is no other at all; You are permeating and pervading everywhere.
Except for You there is no other, and You are pervading in all.
ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਤੂੰ ਹੀ ਹਰ ਥਾਂ ਗੁਪਤ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈਂ।
تُدھُبِنُدوُجاکونہیِتوُرہِیاسمائیِ॥
بیونت۔ پلاننگ ۔ تدھ بن ۔ تیرے بغیر۔
اور خود ہی اس میں بستا ہے تیرے بغیر دوسری کوئی ہستی نہیں
ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੂਹੈ ਜਾਣਦਾ ਤੁਧੁ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
tayree gat mit toohai jaandaa tuDh keemat paa-ee.
You alone know Your state and extent. Only You can estimate Your worth.
Only You know Your state and limit, and only You know Your worth.
ਤੂੰ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਹੈਂ ਤੇ ਕੇਡਾ ਵੱਡਾ ਹੈਂ-ਇਹ ਗੱਲ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈਂ, ਆਪਣਾ ਮੁੱਲ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈਂ।
تیریِگتِمِتِتوُہےَجانھداتُدھُکیِمتِپائیِ॥
حالت۔ مت۔ منتی ۔ اندازہ ۔
اپنے حالات اور وسعت کی بابت تجھے ی معلوم ہے اپنی قدرومنزلت کی بابت تجھے ہی پتہ ہے
ਤੂ ਅਲਖ ਅਗੋਚਰੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥
too alakh agochar agam hai gurmat dikhaa-ee.
You are invisible, imperceptible and inaccessible. You are revealed through the Guru’s Teachings.
You are indescribable, unperceivable and incomprehensible and it is through the Guru’s intellect that You can be seen.
ਤੂੰ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਹੈਂ, ਤੂੰ (ਮਾਨੁਖੀ) ਇੰਦ੍ਰਿਆਂ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਅਪਹੁੰਚ ਹੈਂ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਮੱਤ ਤੇਰਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰਾਂਦੀ ਹੈ।
توُالکھاگوچرُاگمُہےَگُرمتِدِکھائیِ॥
اگوچر۔ انسانی عقل و ہوش سے بلند۔
تو انسانی عقل و ہو سے بعید کارساز کرتار ہستی ہے اور ہر جگہ موجود ہے ۔
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਦੁਖੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਿਆਨਿ ਗਵਾਈ ॥
antar agi-aan dukh bharam hai gur gi-aan gavaa-ee.
Deep within, there is ignorance, suffering and doubt; through the spiritual wisdom of the Guru, they are eradicated.
Within human beings are the ignorance and pain of doubt, which are removed only through the Guru’s wisdom.
ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜੋ ਅਗਿਆਨ ਦੁੱਖ ਤੇ ਭਟਕਣਾ ਹੈ ਇਹ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਗਿਆਨ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਦੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
انّترِاگِیانُدُکھُبھرمُہےَگُرگِیانِگۄائیِ॥
گرمت ۔ سبق مرشد۔
سبق مرشد سے تیرا دیدار ہوتا ہے ۔ ذہن میں لا علمی باعث عذاب ہے ۔ علم و سبق مرشد سے دور ہوتی ہے ۔
ਜਿਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
jis kirpaa karahi tis mayl laihi so naam Dhi-aa-ee.
He alone meditates on the Naam, whom You unite with Yourself, in Your Mercy.
On whom You show Your mercy, You unite with Yourself and that person meditates on Your Name.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਜਿਸ ਉਤੇ ਤੂੰ ਮਿਹਰ ਕਰਦਾ ਹੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈਂ ਉਹ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ।
جِسُک٘رِپاکرہِتِسُمیلِلیَہِسونامُدھِیائیِ॥
سو نام دھیائی ۔ وہ نام ست۔
۔ اے خدا جس پر تیری کرم و عنایت ہوتی ہے اسے ساتھ دیتا ہے
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
too kartaa purakh agamm hai ravi-aa sabh thaa-ee.
You are the Creator, the Inaccessible Primal Lord God; You are all-pervading everywhere.
O’ God the Creator, You are incomprehensible and You are pervading everywhere.
ਤੂੰ ਸਭ ਦਾ ਬਣਾਣ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਸਭ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈਂ (ਫਿਰ ਭੀ) ਅਪਹੁੰਚ ਹੈਂ, ਤੇ ਹੈਂ ਸਭ ਥਾਈਂ ਵਿਆਪਕ।
توُکرتاپُرکھُاگنّمُہےَرۄِیاسبھٹھائیِ॥
رپا۔ مہربانی ۔ کرتا۔ کار ساز۔ کرتار۔
وہ سچ حق وحقیقت میں جو ست ہے صدیوی ہے توجہ دیتا ہے اے خدا تو کارساز کرتار انسانی عقل و ہوش سے بعید ہر جگہ بستا ہے ۔
ਜਿਤੁ ਤੂ ਲਾਇਹਿ ਸਚਿਆ ਤਿਤੁ ਕੋ ਲਗੈ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੨੮॥੧॥ ਸੁਧੁ
jit too laa-ihi sachi-aa tit ko lagai naanak gun gaa-ee. ||28||1|| suDh.
To whatever You link the mortal, O True Lord, to that he is linked. Nanak sings Your Glorious Praises. ||28||1|| Sudh||
O’ eternal God, wherever You yoke a person, he or she is yoked there, and Nanak simply sings Your praises. ||28||1|| Sudh||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਹੇ ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ! ਜਿਧਰ ਤੂੰ ਜੀਵ ਨੂੰ ਲਾਂਦਾ ਹੈਂ ਓਧਰ ਹੀ ਉਹ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤੂੰ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਦਾ ਹੈਂ) ਉਹੀ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦਾ ਹੈ ॥੨੮॥੧॥ਸੁਧੁ॥
جِتُتوُلائِہِسچِیاتِتُکولگےَنانکگُنھگائیِ॥੨੮॥੧॥سُدھُ॥
سچے خدا۔ تت ۔ قہیں۔
اے سچے صدیوی خدا جدھر تو لگاتا ہے اسی طرف لگتے ہیں نانک تیری حمدوثناہ کرتا ہے ۔