ਆਤਮਾ ਰਾਮੁ ਨ ਪੂਜਨੀ ਦੂਜੈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
aatmaa raam na poojnee doojai ki-o sukh ho-ay.
They do not worship the Lord, the Supreme Soul; how can they find peace in duality?
They don’t remember the all-pervading God, so how could they find any peace (through love of) worldly things?
ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। (ਭਲਾ) ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ (ਫਸੇ ਰਹਿ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ) ਸੁਖ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ?
آتمارامُنپوُجنیِدوُجےَکِءُسُکھُہوءِ॥
اپنی روح اپنی ضمری جو خدا کی انس یا جز ہے تک رسائی حاصل نہیں ۔ دنیاوی دولت میں محبوس انسان کو کیسے آرام و آسائش حاصل ہو سکتی ہے ۔
ਹਉਮੈ ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਹੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਾਢਹਿ ਧੋਇ ॥
ha-umai antar mail hai sabad na kaadheh Dho-ay.
They are filled with the filth of egotism; they do not wash it away with the Word of the Shabad.
Within them is the filth of ego, and they do not try to remove or wash it off with the (soap of the Guru’s) word.
ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹਉਮੈ ਦੀ ਮੈਲ ਟਿਕੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਧੋ ਕੇ ਨਹੀਂ ਕੱਢਦੇ।
ہئُمےَانّترِمیَلُہےَسبدِنکاڈھہِدھوءِ॥
ہونمے ۔ خودی ۔میل ۔ ناپاکیزگی۔
وہ غرور کی گندگی سے لبریز ہیں۔ وہ اسے کلم شبہ سے دھوتے نہیں ہیں۔
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਲਿਆ ਮੁਏ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇ ॥੨੦॥
naanak bin naavai maili-aa mu-ay janam padaarath kho-ay. ||20||
O Nanak, without the Name, they die in their filth; they waste the priceless opportunity of this human life. ||20||
O’ Nanak, without (meditating on God’s) Name, they die soiled (as sinners), thus wasting in vain (the precious) commodity of human birth. ||20||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਨਾਮ ਤੋਂ ਵਾਂਜੇ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖ ਕੀਮਤੀ ਮਨੁੱਖਾ ਜਨਮ ਗਵਾ ਕੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੈਲ ਨਾਲ ਭਰੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਤੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ॥੨੦॥
نانکبِنُناۄےَمیَلِیامُۓجنمُپدارتھُکھوءِ
میلیا۔ ناپاک۔ جنم پدارتھ کھوئے ۔ زندگی جو نایاب نعمت ہے ۔ کھوئے ۔ بیکار گزر جاتی ہے ۔
نانک ، نام کے بغیر ، وہ اپنی غلاظت میں مر جاتے ہیں۔ انہوں نے اس انسانی زندگی کا انمول موقع ضائع کیا
ਮਨਮੁਖ ਬੋਲੇ ਅੰਧੁਲੇ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਅਗਨੀ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥
manmukh bolay anDhulay tis meh agnee kaa vaas.
The self-willed manmukhs are deaf and blind; they are filled with the fire of desire.
The self-conceited persons (ignore divine wisdom, as if they) are deaf and blind, and are (filled with anger, because) within them resides the fire (of desire).
ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ (ਸੁਰਤ) ਵਿਚ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਦੀ ਅੱਗ ਦਾ ਨਿਵਾਸ ਹੋਇਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। (ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਲੋਂ ਉਹ) ਅੰਨ੍ਹੇ ਤੇ ਬੋਲੇ ਹੋਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
منمُکھبولےانّدھُلےتِسُمہِاگنیِکاۄاسُ॥
بوے ۔ بہرے ۔ اندھلے ۔ نابینے ۔ اگنی کاواس۔ خواہشات کی آگ:
مریدان من کانوں سے بہرے نابینے ان میں خوہاشات کی آگ بستی ہے
ਬਾਣੀ ਸੁਰਤਿ ਨ ਬੁਝਨੀ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
banee surat na bujhnee sabad na karahi pargaas.
They have no intuitive understanding of the Guru’s Bani; they are not illumined with the Shabad.
They don’t know how to fix their attention on the (Guru’s) word, and don’t illuminate their minds through the (Guru’s) word.
ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਜੋੜਨੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ, ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਆਪਣੀ ਸੁਰਤ ਵਿਚ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਦਾ) ਚਾਨਣ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
بانھیِسُرتِنبُجھنیِسبدِنکرہِپ٘رگاسُ॥
بانی۔ سبق ۔ پندوآموز واعظ۔ بجھنی ۔ سمجھنی ۔ پرگاس۔ ورشن۔
۔ کلام کو با ہوش سمجھتے نہیں۔ کلام کو زیر غور نہیں لاتے ۔
ਓਨਾ ਆਪਣੀ ਅੰਦਰਿ ਸੁਧਿ ਨਹੀ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵਿਸਾਸੁ ॥
onaa aapnee andar suDh nahee gur bachan na karahi visaas.
They do not know their own inner being, and they have no faith in the Guru’s Word.
They neither have any spiritual awareness of their own, nor they trust the Guru’s word.
ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਪਣੇ ਆਪੇ ਦੀ ਸੂਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੇ ਬਚਨ ਵਿਚ ਸਰਧਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆਉਂਦੇ।
اوناآپنھیِانّدرِسُدھِنہیِگُربچنِنکرہِۄِساسُ॥
سدھ۔ ہوش۔ سمجھ ۔ گبچن ۔ کلام مرشد۔ بساس ۔ یقین ۔
اپنے آپ کی ہوش ٹھکانے نہیں کلام مرشد میں یقین نہیں۔ روحانیت کے عالموں میں کلام مرشد بستا ہے ۔
ਗਿਆਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਰਿ ਲਿਵ ਸਦਾ ਵਿਗਾਸੁ ॥
gi-aanee-aa andar gur sabad hai nit har liv sadaa vigaas.
The Word of the Guru’s Shabad is within the being of the spiritually wise ones. They always blossom in His love.
On the other hand, the word of the Guru resides in the minds of the Guru’s followers, and by daily attuning their minds to God; they always remain in a state of bliss.
ਪਰ, ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਵਾਲੇ ਬੰਦਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ (ਸਦਾ) ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਲਗਨ ਸਦਾ ਹਰੀ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ (ਇਸ ਵਾਸਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਸਦਾ (ਆਤਮਕ) ਖਿੜਾਉ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
گِیانیِیاانّدرِگُرسبدُہےَنِتہرِلِۄسداۄِگاسُ॥
گیانیا۔ عالم فاضل ۔ نت پہریو۔ روز مرہ الہٰی محبت و عشق ۔ سدا وگاس ۔ ذہنی خوشی
خدا سے رابطہ اور محبت پیار ہے اس لئے روحانی و ذہنی خوشی
ਹਰਿ ਗਿਆਨੀਆ ਕੀ ਰਖਦਾ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥
har gi-aanee-aa kee rakh-daa ha-o sad balihaaree taas.
The Lord saves the honor of the spiritually wise ones.I am forever a sacrifice to them.
God saves the honor of the (divinely) wise, and I am always a sacrifice to them.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਸਦਾ (ਇੱਜ਼ਤ) ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।
ہرِگِیانیِیاکیِرکھداہءُسدبلِہاریِتاسُ॥
۔ گر سبد۔ کلام مرشد۔ رکھودا۔ قدرقیمت ۔ سبلہاری تاس۔ ان پر ہمیشہ قربان۔
اس پر مریدان مرشد جو خدمت خداکرتے ہیں۔
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੨੧॥
gurmukh jo har sayvday jan naanak taa kaa daas. ||21||
Servant Nanak is the slave of those Gurmukhs who serve the Lord. ||21||
The Guru’s followers who serve God, slave Nanak is their servant. ||21||
ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਭਗਤੀ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸੇਵਕ ਹੈ ॥੨੧॥
گُرمُکھِجوہرِسیۄدےجننانکُتاکاداسُ
داس۔ غلام۔ خدمتگار۔
نانک ان کا غلام ہے
ਮਾਇਆ ਭੁਇਅੰਗਮੁ ਸਰਪੁ ਹੈ ਜਗੁ ਘੇਰਿਆ ਬਿਖੁ ਮਾਇ ॥
maa-i-aa bhu-i-angam sarap hai jag ghayri-aa bikh maa-ay.
The poisonous snake, the serpent of Maya, has surrounded the world with its coils, O mother!
(O’ my friends), Maya (the attachment to worldly riches) is like a poisonous cobra that has clutched the world in its grip.
ਮਾਇਆ ਸੱਪ ਹੈ ਵੱਡਾ ਸੱਪ। ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੀ ਜ਼ਹਰ ਦਾ ਭਰਿਆ ਇਹ ਮਾਇਆ-ਸੱਪ ਜਗਤ ਨੂੰ ਘੇਰੀ ਬੈਠਾ ਹੈ।
مائِیابھُئِئنّگمُسرپُہےَجگُگھیرِیابِکھُماءِ॥
مائیا بھئئنگم سر پ ہے ۔ دنیاوی دولت گنڈلیا ۔۔ سانپ ہے ۔ جگ گھیر یا بکھ مائے ۔ سارے عالم کو اس زہریلی دولت نے اپنے دائرے میں لے رکھا ہے
اے انسانوں یہ دنیاوی دؤلت ایک زہریلے سانپ کی مانند ہے ۔ جس کی بدؤلت انسان کی اخلاقی و روحانی موت واقع ہو جاتی ہے ۔ جس نے سارے عالم کو اپنے قلاوے میں لے رکھا ہے
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਰੁੜ ਸਬਦੁ ਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥
bikh kaa maaran har naam hai gur garurh sabad mukh paa-ay.
The antidote to this poisonous venom is the Name of the Lord; the Guru places the magic spell of the Shabad into the mouth.
The only antidote to this poison is God’s Name, (therefore, you should keep uttering) the Guru’s most effective (Gaarru) mantra of God’s Name from your mouth.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ (ਹੀ ਇਸ) ਜ਼ਹਰ ਦਾ ਅਸਰ ਮੁਕਾ ਸਕਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ (ਹੀ) ਗਾਰੁੜ ਮੰਤ੍ਰ ਹੈ (ਇਸ ਨੂੰ ਸਦਾ ਆਪਣੇ) ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਈ ਰੱਖ।
بِکھُکامارنھُہرِنامُہےَگُرگرُڑسبدُمُکھِپاءِ॥
۔ مارن ۔ دوائیتریاق۔ الہٰی نام ہے ۔ گر گر ڑ مکھ پائے ۔ مرشد زہر کا آچر ۔ زائل کرنے والا منتر ذہن میں بساؤ۔
۔ اس زیر کے اچر کو زائل کرنے کے لئے الہٰی نام ایک تریاق ہے کلام مرشد ہمیشہ ذہن میں بساو۔
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
jin ka-o poorab likhi-aa tin satgur mili-aa aa-ay.
Those who are blessed with such pre-ordained destiny come and meet the True Guru.
However, the true Guru comes and meets only those in whose destiny it has been prewritten.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉਤੇ ਧੁਰ ਦਰਗਾਹ ਤੋਂ ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਆ ਕੇ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ,
جِنکءُپوُربِلِکھِیاتِنستِگُرُمِلِیاآءِ॥
جن کو پورب لکھیا۔ جن کے اعمالنامے میں پہلے سے تحریر ہے ۔ اسکا ملاپ سچے مرشد سے ہوتا ہے ۔
جن کے اعمالنامے میں پہلے سے تحریر ہے ان کا سچے مرشد سے ملاپ ہوتا ہے
ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇਆ ਬਿਖੁ ਹਉਮੈ ਗਇਆ ਬਿਲਾਇ ॥
mil satgur nirmal ho-i-aa bikh ha-umai ga-i-aa bilaa-ay.
Meeting with the True Guru, they become immaculate, and the poison of egotism is eradicated.
Upon meeting the Guru (and following his advice) their mind becomes immaculate and the poison of ego disappears.
ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਪਵਿੱਤਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹਉਮੈ ਦਾ ਜ਼ਹਰ ਸਦਾ ਲਈ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
مِلِستِگُرنِرملُہوئِیابِکھُہئُمےَگئِیابِلاءِ॥
سچے مرشد کے ملاپ سے خودی کا زہر زائل ہوجاتا ہے ۔ مریدان مل ستگر نرمل ہوئیا۔ سچے مرشد کے ملاپ سے انسان پاک وہ جاتا ہے ۔
سچے مرشد سے روحانی واکلاقی طور پر پاک ہوجاتا ہے ۔ اس کی خودی کی زیر اور مصیبتیں دور ہو جاتی ہے ۔
ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
gurmukhaa kay mukh ujlay har dargeh sobhaa paa-ay.
Radiant and bright are the faces of the Gurmukhs; they are honored in the Court of the Lord.
Therefore, Guru’s followers obtain honor in God’s court, and their faces shine with glory.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਸੋਭਾ ਖੱਟ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਰੌਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
گُرمُکھاکےمُکھاُجلےہرِدرگہسوبھاپاءِ॥
گورمکھان۔ مریدان مرشد ۔ مکھ اجلے ۔ چہرے سر خرو ۔ درگیہ ہ سوبھاپائے ۔ بارگاہ خدا میں عطمت و حشمت پاتے ہیں۔
مریدان مرشد سر خرو ہو جاتے ہیں۔ بارگاہ الہٰی میں عطمت و حشمت پاتے ہیں
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਤਿਨ ਜੋ ਚਾਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨੨॥
jan naanak sadaa kurbaan tin jo chaaleh satgur bhaa-ay. ||22||
Servant Nanak is forever a sacrifice to those who walk in harmony with the Will of the True Guru. ||22||
Slave Nanak is always a sacrifice to those who live in accordance with the wishes of the true Guru. ||22||
ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਤੁਰਦੇ ਹਨ ॥੨੨॥
جننانکُسداکُربانھُتِنجوچالہِستِگُربھاءِ
جو چالیہہ ستگر بھائے ۔ جو سچے کی رضا میں راضی رہتے ہیں۔
خادم نانکہمیشہ قربان ہے ان پر جو سچے مرشد کی رضا میں رہتے ہیں
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
satgur purakh nirvair hai nit hirdai har liv laa-ay.
The True Guru, the Primal Being, has no hatred or vengeance. His heart is constantly attuned to the Lord.
(O’ my friends), the true Guru has no enmity with anyone. Everyday he keeps his mind attuned to God.
ਗੁਰੂ (ਇਕ ਐਸਾ ਮਹਾ) ਪੁਰਖ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਭੀ ਵੈਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਹਰ ਵੇਲੇ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਲਗਨ ਲਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
ستِگُرپُرکھُنِرۄیَرُہےَنِتہِردےَہرِلِۄلاءِ॥
نرویر ۔ بلا دشمنی ۔ بروے ۔ دلمین ۔ ہر لو۔ الہٰی محبت
سچے مرشد کی کسی سے دشمنی نہیں ہوتی ہر روز خدا سے (خدا) سے پیار کرتا ہے ۔
ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਇਦਾ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਲੂਕੀ ਲਾਇ ॥
nirvairai naal vair rachaa-idaa apnai ghar lookee laa-ay.
Whoever directs hatred against the Guru, who has no hatred at all, only sets his own home on fire.
One who fosters enmity with an un inimical person, (burns one’s own heart with jealousy, as if) one was setting one’s own house ablaze.
ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ (ਅਜਿਹੇ) ਨਿਰਵੈਰ (ਗੁਰੂ) ਨਾਲ ਵੈਰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ (ਹਿਰਦੇ-) ਘਰ ਵਿਚ (ਈਰਖਾ ਦੀ) ਚੁਆਤੀ ਬਾਲੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
نِرۄیَرےَنالِۄیَرُرچائِدااپنھےَگھرِلوُکیِلاءِ॥
۔ رچائیدا۔ پیدا کرتاہے ۔ لوکی ۔ ذرہ آتش ۔
جو ایسے بلا دشمنی سے دشمنی کرتا ہے وہ اپنے گھر کو آگ لگاتا ہے ۔
ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
antar kroDh ahaNkaar hai an-din jalai sadaa dukh paa-ay.
Anger and egotism are within him night and day; he burns, and suffers constant pain.
Within such a person (are the fires of) anger and ego, in which he or she burns daily and always suffers pain.
ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕ੍ਰੋਧ (ਦਾ ਭਾਂਬੜ) ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਹੰਕਾਰ (ਦਾ ਭਾਂਬੜ ਬਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ) ਹੈ (ਜਿਸ ਵਿਚ) ਉਹ ਹਰ ਵੇਲੇ ਸੜਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੇ, ਸਦਾ ਦੁੱਖ ਪਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
انّترِک٘رودھُاہنّکارُہےَاندِنُجلےَسدادُکھُپاءِ॥
کرؤدھ ۔ غسہ۔ اہنکار۔ غرور ۔ تکبر۔ اندن ۔ ہر روز۔ ہمیشہ
اسکے دل میں غصہ غرور تکبر ہے ۔ ہر روز غسے کی آگ میں جلتا ہے اورہمیشہ دکھ پاتاہے ۔
ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਨਿਤ ਭਉਕਦੇ ਬਿਖੁ ਖਾਧੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
koorh bol bol nit bha-ukday bikh khaaDhay doojai bhaa-ay.
They babble and tell lies, and keep on barking, eating the poison of the love of duality.
Such people bark (like dogs), telling lie upon lie, as if their own duality (the love of worldly things) has led them to eat poison.
(ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ) ਝੂਠ ਬੋਲ ਬੋਲ ਕੇ ਵਾਹੀ ਤਬਾਹੀ ਬੋਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ (ਉਹ ਇਉਂ ਆਤਮਕ ਮੌਤੇ ਮਰੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ) ਉਹਨਾਂ ਜ਼ਹਰ ਖਾਧੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
کوُڑُبولِبولِنِتبھئُکدےبِکھُکھادھےدوُجےَبھاءِ॥
کوڑ۔ جھوٹ۔ ۔ بھؤکدے ۔ بھٹکتے ۔ وکھ کھادھے دوجے بھائے ۔ غرور سے محبت کی وجہ سے زہر کھاتے ہیں۔
جھوٹ بولتا ہے ۔ بکواس رکتا ہے یہ روز بھٹکتا ہے اور دنیاوی دؤلت کی محبت کی زہر کھاتا ہے ۔
ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਭਰਮਦੇ ਫਿਰਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
bikh maa-i-aa kaaran bharamday fir ghar ghar pat gavaa-ay.
For the sake of the poison of Maya, they wander from house to house, and lose their honor.
For the sake of the poison of Maya (worldly riches and power), they continue wandering shamelessly from house to house.
ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੀ ਮਾਇਆ-ਜ਼ਹਰ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਉਹ ਘਰ ਘਰ (ਦੇ ਬੂਹੇ) ਤੇ ਇੱਜ਼ਤ ਗਵਾ ਕੇ (ਹੌਲੇ ਪੈ ਕੇ) ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।
بِکھُمائِیاکارنھِبھرمدےپھِرِگھرِگھرِپتِگۄاءِ॥
بھر مدے۔ بھتکتے یں۔ پت گوائے ۔ عزت گنواتے ہیں۔
زہریلی دولت کے لئے بھٹکتے پھرتے ہیں اور عزت گنواتے ہیں
ਬੇਸੁਆ ਕੇਰੇ ਪੂਤ ਜਿਉ ਪਿਤਾ ਨਾਮੁ ਤਿਸੁ ਜਾਇ ॥
baysu-aa kayray poot ji-o pitaa naam tis jaa-ay.
They are like the son of a prostitute, who does not know the name of his father.
They are like the sons of a prostitute, whose father’s name is unknown.
(ਅਜਿਹੇ ਮਨੁੱਖ) ਵੇਸੁਆ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵਾਂਗ (ਨੱਕ-ਵੱਢੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ) ਜਿਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਗੁੰਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
بیسُیاکیرےپوُتجِءُپِتانامُتِسُجاءِ॥
بیسو اکیرے ۔ پوت۔ بیٹا۔ پتا ناام۔ باپ کا نام۔ تس۔ اسکا ۔جائے ۔ نہیں ہوتا۔ جیسے پیشہ ور عورت۔
۔ پیشہ ور عورت کا بیٹا ہے جیسے جس کے باپ کا نام نادارد ہوتا ہے ۔
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਖੁਆਇ ॥
har har naam na chaytnee kartai aap khu-aa-ay.
They do not remember the Name of the Lord, Har, Har; the Creator Himself brings them to ruin.
They don’t remember God’s Name, because they have been strayed (from the right path by the) Creator Himself.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਸਿਮਰਦੇ (ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਭੀ ਕੀਹ ਵੱਸ?) ਕਰਤਾਰ ਨੇ ਆਪ (ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ) ਕੁਰਾਹੇ ਪਾਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ہرِہرِنامُنچیتنیِکرتےَآپِکھُیاءِ॥
ہر ہر نام نہ چیتنی ۔ دل مین۔ الہٰی نام نہیں بسائیا۔ کرتے آپ کھوائیا ۔ خدا نے خود گمراہ کیا۔
جو الہٰی نام ست سچ حق و حقیقت ذہن نشین نہیں کرتے خداکے خود گمراہ کئے ہوتے ہیں
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਜਨ ਵਿਛੁੜੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇ ॥
har gurmukh kirpaa Dhaaree-an jan vichhurhay aap milaa-ay.
The Lord showers His Mercy upon the Gurmukhs, and reunites the separated ones with Himself.
But God Himself has shown mercy on the Guru’s followers, and He Himself has united those devotees separated from Him.
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਉਤੇ ਹਰੀ ਨੇ ਆਪ ਕਿਰਪਾ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿਛੁੜਿਆਂ ਨੂੰ ਹਰੀ ਆਪ (ਆਪਣੇ ਨਾਲ) ਮਿਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ہرِگُرمُکھِکِرپادھاریِئنُجنۄِچھُڑےآپِمِلاءِ॥
کرپا دھارئن۔ مرہبانی فرمائی۔ وچھڑے ۔ جدا ہوئے ہوئے ۔
جن پر مرشد کے ذریعے الہٰی کرم و عنایت ہوتی ہے ۔ ان جدا ہوئے ہوئے کو خود ملاتا ہے ۔
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਲਾਗੇ ਪਾਇ ॥੨੩॥
jan naanak tis balihaarnai jo satgur laagay paa-ay. ||23||
Servant Nanak is a sacrifice to those who fall at the Feet of the True Guru. ||23||
Therefore, slave Nanak is a sacrifice to them who bow at the feet of the true Guru (and obediently follows the Guru’s advice). ||23||
ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਹੜੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਚਰਨੀਂ ਪਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨੩॥
جننانکُتِسُبلِہارنھےَجوستِگُرلاگےپاءِ
خادم نانک قربان ہے ان پر جو سچے مرشد کی قدمبوسی کرتے ہیں۔
ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਸੇ ਊਬਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਂਹਿ ॥
naam lagay say oobray bin naavai jam pur jaaNhi.
Those who are attached to the Naam, the Name of the Lord, are saved; without the Name, they must go to the City of Death.
(O’ my friends), they who attune themselves to (God’s) Name are saved (from drowning in the worldly ocean, but they) who are without the Name go to the city of death (for severe punishment).
ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਰਹੇ, ਉਹ (ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਡੁੱਬਣੋਂ) ਬਚ ਗਏ। ਨਾਮ ਤੋਂ ਖ਼ਾਲੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਜਮਰਾਜ ਦੇ ਵੱਸ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।
نامِلگےسےاوُبرےبِنُناۄےَجمپُرِجاںہِ॥
اُبھرے ۔ بچے ۔ جسم پر جا ہے ۔ ان کو دوزخ نصیب ہوتا ہے ۔
وہ جو خدا کے نام کے نام سے وابستہ ہیں وہ نجات پاتے ہیں۔ نام کے بغیر ، انہیں موت کے شہر جانا چاہئے۔
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨੪॥
naanak bin naavai sukh nahee aa-ay ga-ay pachhutaahi. ||24||
O Nanak, without the Name, they find no peace; they come and go in reincarnation with regrets. ||24||
O’ Nanak, without His Name they cannot obtain peace, so they repent (every time, they) come and go (from the world). ||24||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ (ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ) ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ। (ਜਗਤ ਵਿਚ) ਜਨਮ ਲੈ ਕੇ (ਨਾਮ ਤੋਂ ਸੱਖਣੇ ਹੀ) ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਪਛੁਤਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ॥੨੪॥
نانکبِنُناۄےَسُکھُنہیِآءِگۓپچھُتاہِ
بن ناوے ۔ نام یعن سچ حق وحقیقت اپنائے بغیر آرام و آسائش نصیب نہیں ہوتا تناسخ میںپڑتا ہے پچھتاتا ہے۔
اے نانک ، نام کے بغیر ، انہیں سکون نہیں ملتا ہے۔ وہ آتے ہیں اور ندامت میں پچھتاتے ہیں۔
ਚਿੰਤਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਤਾਂ ਮਨਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥
chintaa Dhaavat reh ga-ay taaN man bha-i-aa anand.
When anxiety and wanderings come to an end, the mind becomes happy.
Only when (people) stop wandering around in worry is the mind able to rest (in peace and) bliss.
ਮਾਇਆ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚ ਭਟਕ ਰਹੇ ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ (ਇਸ ਭਟਕਣਾ ਤੋਂ) ਹਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਆਨੰਦ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
چِنّتادھاۄترہِگۓتاںمنِبھئِیااننّدُ॥
چنتا ۔ فکر۔ تشویش ۔ دھاوت۔ بھٹکن ۔ دوڑ دہوپ ۔ تاں۔ تب۔ من بھیئا۔ انند ۔ ذہنی سکون ۔ دل کی تسلی ۔
جن کی فکر تشویش مت جاتی ہے بھٹک اور دوڑ دہوپ مٹ جاتی ہے ان کو روحای وزہنی سکون نسیب ہوتا ہے۔
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਸਾ ਧਨ ਸੁਤੀ ਨਿਚਿੰਦ ॥
gur parsaadee bujhee-ai saa Dhan sutee nichind.
By Guru’s Grace, the soul-bride understands, and then she sleeps without worry.
By the Guru’s grace, the soul bride who understands this enjoys a worry-free sleep.
(ਪਰ ਇਹ ਭੇਤ) ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਹੀ ਸਮਝ ਸਕੀਦਾ ਹੈ। (ਜਿਹੜੀ) ਜੀਵ-ਇਸਤ੍ਰੀ (ਇਸ ਭੇਤ ਨੂੰ ਸਮਝ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ) ਚਿੰਤਾ-ਰਹਿਤ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
گُرپ٘رسادیِبُجھیِئےَسادھنسُتیِنِچِنّد॥
گرپرسادی ۔ رحمت مرشد سے ۔ بھجیئے ۔ سمجھ آتی ہے ۔ سادھن ۔ وہ عورت۔ ستی پخند۔ بیفکر ۔ پر مانند بھاری سکون۔
گرو کی رحمت سے اسکی سمجھ آتی ہے وہ بے فیکر ہوکر سوتے ہیں۔
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਭੇਟਿਆ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
jin ka-o poorab likhi-aa tinHaa bhayti-aa gur govind.
Those who have such pre-ordained destiny meet with the Guru, the Lord of the Universe.
But only they meet the Guru-God in whose destiny it has been pre-written.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉੱਤੇ ਧੁਰ ਦਰਗਾਹ ਤੋਂ ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ-ਪਰਮਾਤਮਾ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
جِنکءُپوُربِلِکھِیاتِن٘ہ٘ہابھیٹِیاگُرگوۄِنّدُ॥
جن کی پیشانی و مقدر میں پہلے اعمالنامے میں تحریر ہوتا ہے ۔ انکا مرشد اور الہٰی ملاپ نصیب ہوجاتا ہے
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੨੫॥
naanak sehjay mil rahay har paa-i-aa parmaanand. ||25||
O Nanak, they merge intuitively into the Lord, the Embodiment of Supreme Bliss. ||25||
O’ Nanak, such persons are easily united with God, and attain sublime bliss. ||25||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਦੇ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ (ਦਾ ਮਿਲਾਪ) ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ॥੨੫॥
نانکسہجےمِلِرہےہرِپائِیاپرماننّدُ
اے نانک۔ قدرتی ملاپ نصیب ہو جاتا وہ بلند روحانی وزہنی سکون پاتے ہیں۔
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
satgur sayvan aapnaa gur sabdee veechaar.
Those who serve their True Guru, who contemplate the Word of the Guru’s Shabad,
(They who are blessed with the Guru’s guidance), serve their true Guru by reflecting upon the Guru’s word,
ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਸੁਰਤ ਜੋੜ ਕੇ ਪਿਆਰੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਪਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ,
ستِگُرُسیۄنِآپنھاگُرسبدیِۄیِچارِ॥
سیون ۔ خدمتار۔ گر سبدی وچار۔ کلام مرشد سوچتے اور سمجھتے ہیں۔
جو شخص کلام مرشد کی سوچ و سمجھ سے سچے مرشد کی خدتم کرتے ہیں۔
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲੈਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satgur kaa bhaanaa man lain har naam rakheh ur Dhaar.
who honor and obey the Will of the True Guru, who keep the Lord’s Name enshrined within their hearts,
obey the true Guru’s will and keep God’s Name enshrined in their hearts.
ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਨੂੰ (ਸਿਰ-ਮੱਥੇ) ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ (ਆਪਣੇ) ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾਈ ਰੱਖਦੇ ਹਨ,
ستِگُرکابھانھامنّنِلیَنِہرِنامُرکھہِاُردھارِ॥
بھانا چاہت۔ رضا۔ ہر نام رکھیہہ اردھار۔ الہٰی نام ست ۔ سچ ۔ حق وحققیت دلمیںبسا کر رکھے ۔
سچے مرشد کی رضا و فرامن تسلیم کرتے ہں۔ اور الہٰی نام جو ست سچ حق وحقیقت ہے دل میں بساتے ہیں۔ ذہن نشین کرتے ہیں
ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੰਨੀਅਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਵਾਪਾਰਿ ॥
aithai othai mannee-an har naam lagay vaapaar.
are honored, here and hereafter; they are dedicated to the business of the Lord’s Name.
They are respected both here and in the world beyond, because they remain engaged in the business of God’s Name.
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ-ਵਪਾਰ ਵਿਚ ਰੁੱਝੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ ਅਤੇ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਸਤਕਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ایَتھےَاوتھےَمنّنیِئنِہرِنامِلگےۄاپارِ॥
ایتھے اوتھے ۔ ہر دو عالموں میں ۔ مھئن۔ قدرومنزلت پاتے ہیں۔ ہر نالگے واپار۔ الہٰی نام ست سچ حق و حقیقت کی خرید و فروخت ۔ مراد خود ذہن نشین کرتے ہیں دوسروں کو کراتے ہیں۔
اور ہر دو عالموں الہٰی نام کی خریدوفروخت مراد و خود ذہن نشین کرکے عمل پیرا ہوتے ہیں اور دوسروں کو کراتے ہیں ۔
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪਦੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
gurmukh sabad sinjaapadai tit saachai darbaar.
Through the Word of the Shabad, the Gurmukhs gain recognition in that Court of the True Lord.
Because of their (intimacy with) Guru’s word, such Guru’s followers are recognized in the true court (of God).
ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਪਛਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
گُرمُکھِسبدِسِجنْاپدےتِتُساچےَدربارِ॥
گورمکھ ۔ مریدان مرشد۔ سبد سبھا پدے ۔ کلام کے ذریعے ۔ نام کی پہچان کرتے ہیں۔ تت سچے دربار۔ اس سچے الہٰی دربار یں۔
مریدان مرشدکلا سے پہچان پاتے ہیں۔ الہٰی سچے دربار میں یہ سودا نہایت پاک او ر اسکا تصرف بھی پاک ہے
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਖਰਚੁ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਪਿਰਮੁ ਪਿਆਰੁ ॥
sachaa sa-udaa kharach sach antar piram pi-aar.
The True Name is their merchandise, the True Name is their expenditure; the Love of their Beloved fills their inner beings.
Within them is (true) love for their (beloved) God; therefore, they invest only in the true merchandise (of God’s Name), and (survive on the true food of God’s Name).
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦਾ ਵਣਜ (ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ), ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਹੀ ਆਤਮਕ ਖ਼ੁਰਾਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਪ੍ਰੇਮ-ਪਿਆਰ (ਸਦਾ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ)।
سچاسئُداکھرچُسچُانّترِپِرمُپِیارُ॥
سچا سودا۔ الہٰی نام ۔ سچا پاک ۔ سوادا ہے ۔ خرچ سچ۔ اسکا برتاؤ پاک ہے ۔ انتر پرم ۔ پیار ۔ انکے دل مین خدا کا بھاری پیار ہے ۔
اور اس سے دل میں بھاری پیار پیدا ہوتا ہے ۔
ਮਕਾਲੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
jamkaal nayrh na aavee aap bakhsay kartaar.
The Messenger of Death does not even approach them; the Creator Lord Himself forgives them.
The demon (fear) of death doesn’t come near them, because the Creator Himself has become gracious on them.
ਉਹਨਾਂ ਉਤੇ ਕਰਤਾਰ ਨੇ ਆਪ ਮਿਹਰ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਮੌਤ (ਦਾ ਡਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ) ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਢੁਕਦਾ (ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ)।
جمکالُنیڑِنآۄئیِآپِبکھسےکرتارِ॥
جمکال نیڑ نہ آوئ ۔ روھانی واخلاقی موت نزدیک نہیں پھتکتی
روحانی واخلاقی موت نزدیک نہیں بھٹکتی ۔ خڈا خود کرم و عنایت فرماتا ہے