ਸਚੁ ਪੁਰਾਣਾ ਹੋਵੈ ਨਾਹੀ ਸੀਤਾ ਕਦੇ ਨ ਪਾਟੈ ॥
sach puraanaa hovai naahee seetaa kaday na paatai.
But, the Truth never gets old, and a person once united with God, never gets separated from Him.
ਸੱਚ ਕਦੇ ਪੁਰਾਣਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਦਾ ਸਿਊਤਾ ਹੋਇਆ ਕਦੇ ਪਾਟਦਾ ਨਹੀਂ (ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਮਨ ਉਸ ਤੋਂ ਟੁੱਟਦਾ ਨਹੀਂ)।
سچُپُرانھاہوۄےَناہیِسیِتاکدےنپاٹےَ॥
مگر سچو حقیقت کبھی پرانا نہیں ہوتا اور سلا ہو پھٹتا نہیں
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੋ ਸਚਾ ਤਿਚਰੁ ਜਾਪੀ ਜਾਪੈ ॥੧॥
naanak saahib sacho sachaa tichar jaapee jaapai. ||1||
O’ Nanak, the Mater-God is eternal, however this understanding comes only when we remember Him with adoration. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪ੍ਰਭੂ-ਖਸਮ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਤਾਂ ਹੀ ਸਮਝ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਮਰੀਏ ॥੧॥
نانکساہِبُسچوۄیلِپِنّجنْائِیاکتِۄُنھائِیا
اے نانک صدیوی قائم رہنے والا ہے مگر اس کی سمجھ تبھی آتی ہے اگر اسے یاد کریں
mehlaa 1.
First Guru:
ਸਚ ਕੀ ਕਾਤੀ ਸਚੁ ਸਭੁ ਸਾਰੁ ॥
sach kee kaatee sach sabh saar.
If there is a knife of God’s Name made entirely from the steel of truth,
ਜੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਛੁਰੀ ਹੋਵੇ, ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ (ਉਸ ਛੁਰੀ ਦਾ) ਸਾਰਾ ਲੋਹਾ ਹੋਵੇ,
سچکیِکاتیِسچُسبھُسارُ॥
کاتی ۔ چھری ۔ کرو۔ تلوار ۔ سچ سبھ سار۔ سچ و حقیقت کا ہو لوہا
اگر حقیقت اور سچ کی چھری ہو سچ و حقیقت کے لوہے سے بنی ہوئی
ਘਾੜਤ ਤਿਸ ਕੀ ਅਪਰ ਅਪਾਰ ॥
ghaarhat tis kee apar apaar.
then that knife looks extremely beautiful.
ਉਸ ਛੁਰੀ ਦੀ ਘਾੜਤ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ;
گھاڑتتِسکیِاپراپار॥
۔ گھاڑت۔ بناوٹ۔ اپر اپار۔ نہایت عمدہ ہو
اور نہایت عمدہ ہوگی
ਸਬਦੇ ਸਾਣ ਰਖਾਈ ਲਾਇ ॥
sabday saan rakhaa-ee laa-ay.
If it is sharpened on the grinding stone of the true Guru’s word,
ਜੇ ਇਹ ਛੁਰੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਸਾਣ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਤੇਜ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਏ
سبدےسانھرکھائیِلاءِ॥
۔ سان۔ جس سے چھری یا تلوار کی دھار بنائی جاتی ہے
اور کلام مرشد کی سان پر تیز کی ہوئی ہو ۔
ਗੁਣ ਕੀ ਥੇਕੈ ਵਿਚਿ ਸਮਾਇ ॥
gun kee thaykai vich samaa-ay.
and placed in the casing of God’s virtue.
ਤੇ ਇਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਮਿਆਨ ਵਿਚ ਟਿਕਾਈ ਜਾਵੇ l
گُنھکیِتھیکےَۄِچِسماءِ॥
۔ تھیکے ۔ میان ۔
اوساف کے میان میں ہو ٹکائی اسکا ذہبح کیا ہوا
ਤਿਸ ਦਾ ਕੁਠਾ ਹੋਵੈ ਸੇਖੁ ॥ ਲੋਹੂ ਲਬੁ ਨਿਕਥਾ ਵੇਖੁ ॥
tis daa kuthaa hovai saykh. lohoo lab nikthaa vaykh.
O’ Shaykh, if one has lived such a holy life as if he has been sanctified with such a knife, then you would see that the blood of greed has completely been drained out of him.
ਹੇ ਸ਼ੇਖ! ਜੇ ਇਨਸਾਨ ਇਸ ਛੁਰੀ ਦਾ ਕੁੱਠਾ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ ( ਜੀਵਨ ਇਹਨਾਂ ਗੁਣਾਂਵਿਚ ਘੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ) ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਲੱਬ-ਰੂਪ ਲਹੂ ਜ਼ਰੂਰ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
تِسداکُٹھاہوۄےَسیکھُ॥لوہوُلبُنِکتھاۄیکھُ॥
کٹھا۔ کاٹا ہوا۔ لوہو لب۔ لالچ کا خوف ۔ نکتھا ۔ نکالا ہوا۔
ہو اے شیخ اور لالچ کا خون اس سے ہو نکالا ہوا۔
ਹੋਇ ਹਲਾਲੁ ਲਗੈ ਹਕਿ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਦੀਦਾਰਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
ho-ay halaal lagai hak jaa-ay.naanak dar deedaar samaa-ay. ||2||
O’ Nanak, having been sanctified by divine virtues, he realizes God, remains in His presence and merges in His blessed vision.||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਲਾਲ ਹੋ ਕੇਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਜੁੜਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ-ਦਰ ਤੇ ਅੱਪੜ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਵਿਚ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੨॥
ہوءِہلالُلگےَہکِجاءِ॥نانکدرِدیِدارِسماءِ
حق جائے ۔ خدا سے ملاپ ہوجاتا ہے
اس طرح کا بلال کیا ہوا خدا میں مجذوب ہوجاتا ہے ۔ اے نانک تب دیدار خڈا میں محو ومجذوب ہوجاتا ہے ۔
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
First Guru:
م:1 ॥
ਕਮਰਿ ਕਟਾਰਾ ਬੰਕੁੜਾ ਬੰਕੇ ਕਾ ਅਸਵਾਰੁ ॥
kamar kataaraa baNkurhaa bankay kaa asvaar.
If someone is riding a handsome horse with beautiful dagger tied to his waist:
ਲੱਕ ਦੁਆਲੇ ਸੋਹਣੀ ਜਿਹੀ ਕਟਾਰ ਹੋਵੇ ਤੇ ਸੋਹਣੇ ਘੋੜੇ ਦਾ ਸੁਆਰ ਹੋਵੇ,
کمرِکٹارابنّکُڑابنّکےکااسۄارُ॥
کمر گٹارا۔ کمر پر بندھی ہوئی ہو خنجر۔ بنکڑا۔ خوبصورت ہو۔ بنکے کا اسوار۔ اچھے خوبصورت گھوڑے پر سوار ہو۔
کمر پر بندھی یا سچی ہو خنجر اور تیز خوبصورت گھوڑے پر خوبصورت سوار سوار ہو تو غرور نہیں کرنا چاہیے ۔
ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੈ ਨਾਨਕਾ ਮਤੁ ਸਿਰਿ ਆਵੈ ਭਾਰੁ ॥੩॥
garab na keejai naankaa mat sir aavai bhaar. ||3||
O’ Nanak, still one should not feel egotistically proud, he may fall head first to the ground. ||3||
ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਫਿਰ ਭੀ) ਹੰਕਾਰਨਾਹ ਕਰੀਏ, (ਕੀਹ ਪਤਾ ਹੈ) ਮਤਾਂ ਸਿਰ-ਭਾਰ ਡਿੱਗ ਪਏ ॥੩॥
گربُنکیِجےَنانکامتُسِرِآۄےَبھارُ
گربھ۔ غرور ۔ تکبر۔ مت ۔ کہیں ایسا نہ ہو۔ سر آوے بھار۔ سر کے بل نہ گر جائے ۔
اے نانک ایسا نہ ہو کہ سیر کے بل گر جائے ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
ਸੋ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲੈ ॥
so satsangat sabad milai jo gurmukh chalai.
One who lives as per the Guru’s will, joins the holy congregation and focuses himself on his divine word.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਤੁਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਵਿਚ (ਆ ਕੇ) ਗੁਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੁੜਦਾ ਹੈ।
سوستسنّگتِسبدِمِلےَجوگُرمُکھِچلےَ॥
ست سنگت ۔ سچے ساتھی ۔ سو ۔ ایسی ۔ گورمکھ چلے ۔ مرید مرشد ہوئے
ایسے سچے ساتھی یا سنگت سبق و کلام سے لتے ہیں جو مرید مرشد ہون
ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਖਰਚੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ॥
sach Dhi-aa-in say sachay jin har kharach Dhan palai.
Those who have amassed the wealth of God’s Name as expense for the journey of life, they lovingly remember the eternal God and become true like Him.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪੱਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ-ਰੂਪ ਧਨ ਹੈ (ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਲਈ) ਖ਼ਰਚ ਹੈ ਉਹ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉਸੇ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
سچُدھِیائِنِسےسچےجِنہرِکھرچُدھنُپلےَ॥
۔ سچ دھیائن۔جو سچ و حقیقتمیں توجہ اور دھیان لگاتے ہیں۔ سچے سچے ۔ وہی حقیقت پرستسچ والے ہیں۔ خرچ دھن پلے ۔ جن کے دامن میں زندگی کے سفر کے لئے حقیقی دولت سچ ہے
۔ جو سچ دھیان لگاتے ہیں ہیںویہ سچے جن کے دامن میں زندگی کے سفر کے لئے ہیں
ਭਗਤ ਸੋਹਨਿ ਗੁਣ ਗਾਵਦੇ ਗੁਰਮਤਿ ਅਚਲੈ ॥
bhagat sohan gun gaavday gurmat achlai.
Such devotees look beautiful singing praises of God; they become stable against vices by following the Guru’s teachings.
ਬੰਦਗੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਮੱਤ ਲੈ ਕੇ ਉਹ ਅਡੋਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
بھگتسوہنِگُنھگاۄدےگُرمتِاچلےَ॥
۔ بھگت ۔ الہٰی پریمی سفر کے لئے حقیقت دولت سچ ہے ۔ بھگت ۔ الہٰی پریمی۔ گرمت ۔ سبق مرشد۔ اچلے ۔ مستقل مزاج۔
نام خدا عاشقان الہٰی الہٰی حمدوثناہ کرتے ہوئے اچھے لگتے یہں ۔
ਰਤਨ ਬੀਚਾਰੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਲੈ ॥
ratan beechaar man vasi-aa gur kai sabad bhalai.
Through the Guru’s sublime word, they enshrine the thought about the jewel-like precious Name of God in their mind.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਨਾਮ ਦੀ ਵਿਚਾਰ ਆ ਵੱਸਦੀ ਹੈ।
رتنبیِچارُمنِۄسِیاگُرکےَسبدِبھلےَ॥
رتن وچار۔ قیمتی خیال۔ گر کے سبد بھلے ۔ مرشد کے نیک سبق و کلام ۔
سبق مرشد سے ان کے دلمیں بیش قیمتخیالات بس جاتے ہیں
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥੧੯॥
aapay mayl milaa-idaa aapay day-ay vadi-aa-ee. ||19||
God Himself unites devotees with Him and blesses them with glory. ||19||
ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ (ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਨੂੰ) ਆਪਣੇ ਵਿਚ ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ, ਆਪ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੋਭਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ॥੧੯॥
آپےمیلِمِلائِداآپےدےءِۄڈِیائیِ
۔ وڈیائی ۔ عظمتو حشمت
خدا خود ہی اپنے ساتھ ملاتا ہے اور خو دہی عطمت و حشمت عنایت کرتا ہے
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shalok, Third Guru:
سلۄکم:3 ॥
ਆਸਾ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਕੋ ਕੋਇ ਨਿਰਾਸਾ ਹੋਇ ॥
aasaa andar sabh ko ko-ay niraasaa ho-ay.
Everyone is filled with hope; hardly anyone is free of hope.
ਹਰੇਕ ਜੀਵ ਆਸਾਂ ਵਿਚ ਫਸਿਆ ਪਿਆ ਹੈ (ਨਿੱਤ ਨਵੀਆਂ ਆਸਾਂ ਬਣਾਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ), ਕੋਈ ਵਿਰਲਾ ਮਨੁੱਖ ਹੈ ਜੋ ਆਸਾਂ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
آساانّدرِسبھُکوکوءِنِراساہوءِ॥
آسا ۔ امید ۔ نرا سا۔ نا امید
ہر انسان خواہشات و امیدوں میں زندگی گذارتا ہے کوئی ہی ایسا شخصجسے خواہشات نہین اور نا امید ہے
ਨਾਨਕ ਜੋ ਮਰਿ ਜੀਵਿਆ ਸਹਿਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak jo mar jeevi-aa sahilaa aa-i-aa so-ay. ||1||
O’ Nanak, fruitful is the advent of the one who forsakes all desires and hopes while still alive. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ!ਸਫਲ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਆਗਮਨ, ਜੋ ਜੀਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਆਸਾਂ ਵਲੋਂ ਮਰਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ॥੧॥
نانکجومرِجیِۄِیاسہِلاآئِیاسوءِ
۔ مر جیویا ۔ جس نے امیدیں یا خواہشات ترک رک دیں۔ سہلا۔ آسان۔ کامیاب ۔
۔ اے نانک۔ جو نانک بلا خواہشات نا امیدی میں زندگی گذارتا ہے ۔ وہ زندگی کامیاب ہوتی ہے ۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
Third Guru:
م:3 ॥
ਨਾ ਕਿਛੁ ਆਸਾ ਹਥਿ ਹੈ ਕੇਉ ਨਿਰਾਸਾ ਹੋਇ ॥
naa kichh aasaa hath hai kay-o niraasaa ho-ay.
When nothing is in the control of ‘hope’, then why does one feel depressed, when his hope is not fulfilled?
ਜਦ ‘ਆਸਾ’ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਕੋਈ ਤਾਕਤ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਨਿਰਾਸ ਕਿਂਉ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ?
ناکِچھُآساہتھِہےَکیءُنِراساہوءِ॥
آسا ہتھ ۔ امیدوں کے اختیار۔ نراسا۔ نا امید ۔
امیدوں میں کوئی طاقت نہیں تو پھر نا امید کیوں ہوئے
ਕਿਆ ਕਰੇ ਏਹ ਬਪੁੜੀ ਜਾਂ ਭੋੁਲਾਏ ਸੋਇ ॥੨॥
ki-aa karay ayh bapurhee jaaN bholaa-ay so-ay. ||2||
What can this poor ‘hope’ do, when God Himself strays us from our path? ||2||
ਇਹ ਵਿਚਾਰੀ ‘ਆਸਾ’ ਕੀਹ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ? ਭੁਲਾਉਂਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੈ ॥੨॥
کِیاکرےایہبپُڑیِجاںبھداۓسوءِ
بپڑی ۔ بیچاری۔ بھلائے ۔ گمراہ ۔
۔ یہ امید بیچاری کیا کر سکتی ہے ۔ جب گمراہ کیا ہوخود خڈا
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ॥
Dharig jeevan sansaar sachay naam bin.
Cursed is the life in this world, without remembering the Name of eternal God.
ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਜਗਤ ਦਾ ਜੀਊਣਾ ਫਿਟਕਾਰ-ਜੋਗ ਹੈ।
دھ٘رِگُجیِۄنھُسنّسارسچےنامبِنُ॥
دھرگ ۔ لعنت ۔ جیون سنسار۔ دنیاوی زندگی ۔ سچے نام ۔ صدیوی سچ و حقیقت الہٰی نام کے بغیر ۔
اس دنیا میں زندگی گذانرناباعثتلعنت و پھٹکار ہے سچے صدیوی الہٰی نام سچ و حقیقت کے بگیر۔
ਪ੍ਰਭੁ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰ ਨਿਹਚਲੁ ਏਹੁ ਧਨੁ ॥
parabh daataa daataar nihchal ayhu Dhan.
God is the only benefactor of all, he gives to all; the wealth of Naam isnon-perishable.
ਪ੍ਰਭੂ ਹੀ ਸਭ ਦਾ ਦਾਤਾ ਹੈ ਸਭ ਦਾਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ; ਸੋ, ਉਸ ਦਾ ਇਹ ਨਾਮ- ਧਨ ਹੀ (ਐਸਾ ਹੈ ਜੋ) ਕਦੇ ਨਾਸ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ।
پ٘ربھُداتاداتارنِہچلُایہُدھنُ॥
داتا۔ سخی ۔ داتار۔ سخاوت کرنے والا۔ دینے والا۔ نہچل۔ مستقل ۔ صدیوی ۔ دھن۔ سرمایہ
سخی خدا سخاوت کرنے والانعمتیں بخشنے والایک صدیوی سرمایہ ہے ۔
ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਆਰਾਧੇ ਨਿਰਮਲੁ ਸੋਇ ਜਨੁ ॥
saas saas aaraaDhay nirmal so-ay jan.
That person alone is immaculate who lovingly remembers God with each and every breath
ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਪਵਿਤ੍ਰ (ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ) ਹੈ ਜੋ (ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ) ਹਰੇਕ ਸਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ساسِساسِآرادھےنِرملُسوءِجنُ॥
۔ ساس ساسارادھے ۔ ہر سانس یاد کرے ۔نرمل۔ پاک ۔ بیلاگ۔ سوئے جن۔ وہی شخص ۔
وہی شخص پاک زندگی بسر کرتا ہے۔ جو اسے ہر لمحہ ہر سانس یاد کرتاہے ۔
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਅਗਮੁ ਰਸਨਾ ਏਕੁ ਭਨੁ ॥
antarjaamee agam rasnaa ayk bhan.
O’ my friend, with your tongue utter lovingly the Name of that God who is omniscient and incomprehensible.
ਜੀਭ ਨਾਲ ਉਸ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਜੋ ਸਭ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜੋ (ਜੀਵਾਂ ਦੀ) ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ।
انّترجامیِاگمُرسناایکُبھنُ॥
انتر جامی ۔ اندرونی راز جاننے والا۔ اگم۔ انسانی عقل و ہو ش سےاوپر۔ رسنا۔ زبان۔ بھن۔ کہہ۔ بول
زبان سے اس واحد خدا یاد کر جو دل کے پوشیدہ راز وں کو جاننے والا ہے اور انسانی عقل و ہوش سے بلند اور اوپر ہے
ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਰਬਤਿ ਨਾਨਕੁ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥੨੦॥
rav rahi-aa sarbatar naanak bal jaa-ee. ||20||
Nanak is dedicated to God who is all pervading. ||20||
ਨਾਨਕ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ॥੨੦॥
رۄِرہِیاسربتِنانکُبلِجائیِ
۔ رو رہیا ۔ بستا ہے ۔ سر بت۔ سبھ میں۔ بل جائی ۔ قربان جاتا ہوں۔
۔ زبان و آواز سے اسے یاد کر ۔ جوسب میں بستا ہے نانک اس پر قربان ہے
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mehlaa 1.
Shalok, First Guru:
سلۄکُم:1 ॥
ਸਰਵਰ ਹੰਸ ਧੁਰੇ ਹੀ ਮੇਲਾ ਖਸਮੈ ਏਵੈ ਭਾਣਾ ॥
sarvar hans Dhuray hee maylaa khasmai ayvai bhaanaa.
The union between the lake-like Guru and the swan-like disciple has been predestined; this is what pleases the Master-God.
(ਗੁਰੂ- ਸਰੋਵਰ ਅਤੇ ਗੁਰਮੁਖ- ਹੰਸ ਦਾ ਜੋੜ ਮੁੱਢੋਂ ਹੀ ਚਲਿਆ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਖਸਮ-ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਇਹੀ ਗੱਲ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।
سرۄرہنّسدھُرےہیِمیلاکھسمےَایۄےَبھانھا॥
سرور ۔ تالاب ۔ وھرے ۔ آغاز سے ۔ بھانا۔ رضا
تالاب اور ہنس کا آپسی ملاپ آغاز سے ہی چال آرہا ہے
ਸਰਵਰ ਅੰਦਰਿ ਹੀਰਾ ਮੋਤੀ ਸੋ ਹੰਸਾ ਕਾ ਖਾਣਾ ॥
sarvar andar heeraa motee so hansaa kaa khaanaa.
In that lake are the pearls-like divine words of the Guru which are the spiritual sustenance for the swans-like disciples.
ਹੰਸਾਂ (ਗੁਰਮੁਖਾਂ) ਦੀ ਖ਼ੁਰਾਕ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹ-ਰੂਪ) ਹੀਰੇ ਮੋਤੀ ਹੈ ਜੋ (ਗੁਰੂ-) ਸਰੋਵਰ ਵਿਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।
سرۄرانّدرِہیِراموتیِسوہنّساکاکھانھا॥
۔ اور ضائے الہٰی یہی ہے تالاب میں ایسی قیمتی اشیا ہیں جو ہنسوں کی خوراک ہیں
ਬਗੁਲਾ ਕਾਗੁ ਨ ਰਹਈ ਸਰਵਰਿ ਜੇ ਹੋਵੈ ਅਤਿ ਸਿਆਣਾ ॥
bagulaa kaag na rah-ee sarvar jay hovai at si-aanaa.
The crane and crow-like clever self-willed persons cannot stay in that lake (the holy congregation).
ਕਾਂ ਤੇ ਬਗੁਲਾ (ਮਨਮੁਖ) ਭਾਵੇਂ ਕਿਤਨਾ ਹੀ ਸਿਆਣਾ ਹੋਵੇ ਓਥੇ (ਗੁਰੂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿਚ) ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ,
بگُلاکاگُنرہئیِسرۄرِجےہوۄےَاتِسِیانھا॥
۔ ات سیانا۔ نہایت دانشمند ۔
بگلے اور کوے وہاں نہیں رہتے اگر نہایت دانشمند ہوں
ਓਨਾ ਰਿਜਕੁ ਨ ਪਇਓ ਓਥੈ ਓਨ੍ਹ੍ਹਾ ਹੋਰੋ ਖਾਣਾ ॥
onaa rijak na pa-i-o othai onHaa horo khaanaa.
because the sustenance of the self willed is different (slandering and evil deeds) which is not there in that place.
ਕਿਉਂਕਿ) ਉਹਨਾਂ (ਕਾਂ ਬਗੁਲੇ ਮਨਮੁਖਾਂ) ਦੀ ਖ਼ੁਰਾਕ ਓਥੇ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਖ਼ੁਰਾਕ ਵੱਖਰੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
اونارِجکُنپئِئواوتھےَاون٘ہ٘ہاہوروکھانھا॥
رزق۔ روزی۔ سچ کمانے ۔ سچی کمائی یا سچے اعمال سے
کویں ان کی روزی نہیں وہاں انہوں کا کھانا اور ہے ۔ حقیقت پرستی اور نیک اعمال سے پاکیزگی اور نیکی ھاصل ہوتی ہے ۔
ਸਚਿ ਕਮਾਣੈ ਸਚੋ ਪਾਈਐ ਕੂੜੈ ਕੂੜਾ ਮਾਣਾ ॥
sach kamaanai sacho paa-ee-ai koorhai koorhaa maanaa.
The eternal God is realized by lovingly remembering Him and false (short lived) glory is obtained by practicing falsehood.
ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਬੰਦਗੀ-ਰੂਪ ਕਮਾਈ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਸਦਾ-ਥਿਰਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, (ਪਰ) ਕੂੜ ਦੀ ਖੱਟੀ ਦਾ ਮਾਣ ਕੂੜਾ ਹੀ ਹੈ।
سچِکمانھےَسچوپائیِئےَکوُڑےَکوُڑامانھا॥
۔ کوڑے ۔ جھوٹے ۔ جھو کوڑا مانا۔ جھوٹا ۔ وقار
جھوٹے اعمال سے جھوٹا وقار حاصل ہوتا ہے
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੌ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨਾ ਧੁਰੇ ਪੈਯਾ ਪਰਵਾਣਾ ॥੧॥
naanak tin kou satgur mili-aa jinaa Dhuray paiyaa parvaanaa. ||1||
O’ Nanak, only those meet the true Guru who have been so preordained. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਧੁਰੋਂ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਮਿਲੀ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਰੋਵਰ) ਮਿਲਦਾ ਹੈ ॥੧
نانکتِنکوَستِگُرُمِلِیاجِنادھُرےپیَزاپرۄانھا
۔ وھرے پیا پروانہ ۔ جن کو الہٰی حضور سے فرمان ہوا ہے
۔ اے نانک۔ سچے مرشد کا ملاپ انہیں نصیب ہوتا ہے ۔ جن کو منظور خدا سے ہوتا ہے ۔
ਮਃ ੧ ॥
mehlaa 1.
First Guru:
م:1 ॥
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਉਜਲਾ ਜੇ ਕੋ ਚਿਤਿ ਕਰੇਇ ॥
saahib mayraa ujlaa jay ko chit karay-i.
My Master-God is immaculate and anyone who enshrines Him in the mind also becomes pure like Him.
ਮੇਰਾ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੈ ਜੋ ਕੋਈ ਭੀ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਹ ਭੀ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।
ساہِبُمیرااُجلاجےکوچِتِکرےءِ॥
اجلا ۔ پاک۔ چت کرے ۔ یاد کرے ۔
خدا ایک پاک ہستی ہے اگر کوئی دل میں بسائے ۔
ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਸੇਵੀਐ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜੋ ਦੇਇ ॥
naanak so-ee sayvee-ai sadaa sadaa jo day-ay.
O’ Nanak, we should lovingly remember God who always gives to beings.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਸਦਾ ਹੀ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਦਾਤਾਂ) ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
نانکسوئیِسیۄیِئےَسداسداجودےءِ॥
۔ سدا۔ ہمیشہ
اے نانک ہمیشہ ہمیشہ اس کی خدمت و یادوریاضکیجئے جو ہمیشہ نعمتیں عنایت کرتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਸੇਵੀਐ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
naanak so-ee sayvee-ai jit sayvi-ai dukh jaa-ay.
O’ Nanak, we should always lovingly remember God, by which sorrow departs,
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਹੀ ਸਿਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕੀਤਿਆਂ ਦੁੱਖ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
نانکسوئیِسیۄیِئےَجِتُسیۄِئےَدُکھُجاءِ॥
سوئی۔ اسے ۔ سیوئے ۔ یاد کیا جائے یا خدمت کیجائے ۔ دکھ ۔ عذاب
اے نانک ہمیشہ اسے یاد رکھو اور یاد وریاض کر و جس کی خدمت و ریاض سے عذاب مٹ جاتا ہے
ਅਵਗੁਣ ਵੰਞਨਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਆਇ ॥੨॥
avgun vanjan gun raveh man sukh vasai aa-ay. ||2||
vices vanish, virtues are enshrined, and peace comes to dwell in the mind. ||20||
ਅਉਗਣ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਗੁਣ (ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ) ਵੱਸ ਪੈਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸੁਖ ਮਨ ਵਿਚ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ॥੨॥
اۄگُنھۄنّجنْنِگُنھرۄہِمنِسُکھُۄسےَآءِ
۔ اوگن۔ بد اوصاف ۔ ونجھن۔ ختم ہوں۔ گن رویہہ۔ اوصاف بسیں۔ من سکھ وسے ۔ دل کو سکون حاصل ہو
بد اوصاف مٹتے اور دورہوتے ہیں او ر اوصاف دل میں بستے ہیں۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ॥
aapay aap varatdaa aap taarhee laa-ee-an.
God Himself is pervading everywhere; He Himself is absorbed in the state of trance.
ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਹਰ ਥਾਂਮੌਜੂਦ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੋਈ ਹੈ (ਭਾਵ, ਆਪ ਹੀ ਗੁਪਤ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈ)।
ِ آپےآپِۄرتداآپِتاڑیِلائیِئنُ॥
درتدا۔ بستا ہے ۔ تاڑی ۔ یکسوئی ۔
خدا خود ہی سارے عالم میں بستا ہے اور خود ہی یکسو اور پوشیدہ ہے
ਆਪੇ ਹੀ ਉਪਦੇਸਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤੀਆਈਅਨੁ ॥
aapay hee updaysdaa gurmukh patee-aa-ee-an.
On His own, He instructs all, and through the Guru imparts faith in His creation.
(ਗੁਰੂ-ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ) ਆਪ ਹੀ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ) ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਆਪ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਪਤਿਆਇਆ ਹੈ।
آپےہیِاُپدیسداگُرمُکھِپتیِیائیِئنُ॥
۔ گور مکھپتیائن ۔ مرید مرشد کے وسیلے سے ایمان لاتاہے
۔ خود واعظ کرتاہے خود ہی مرشد وسیلے سے ایمان لاتا ہے
ਇਕਿ ਆਪੇ ਉਝੜਿ ਪਾਇਅਨੁ ਇਕਿ ਭਗਤੀ ਲਾਇਅਨੁ ॥
ik aapay ujharh paa-i-an ik bhagtee laa-i-an.
He causes many to wander astray and to many, He joins into His devotional worship.
ਕਈ ਜੀਵ ਉਸ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਕੁਰਾਹੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਹਨ ਤੇ ਕਈ ਜੀਵ ਉਸ ਨੇ ਬੰਦਗੀ ਵਿਚ ਲਾਏ ਹੋਏ ਹਨ।
اِکِآپےاُجھڑِپائِئنُاِکِبھگتیِلائِئنُ॥
۔ او جھڑ۔ گمراہ ۔ بھگتی ۔ پریمی ۔
کسی کو گمراہ کر رکھا ہے ۔ کسی کو اپنا پریمی بنائای ہے
ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਆਪੇ ਨਾਇ ਲਾਈਅਨੁ ॥
jis aap bujhaa-ay so bujhsee aapay naa-ay laa-ee-an.
That person alone understands the righteous way of life, whom God causes to understand; He Himself attaches mortals to His Name.
ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਜਿਸ ਜੀਵ ਨੂੰ ਸਮਝ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੀ (ਸਹੀ ਰਸਤੇ ਨੂੰ) ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਆਪ ਹੀ (ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ) ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਲਾਈ ਹੈ।
جِسُآپِبُجھاۓسوبُجھسیِآپےناءِلائِئنُ॥
بجھائے ۔ سمجھائے ۔ نائے لائن۔ الہٰی نام ۔ سچ ۔ حق و حقیقت پرست بناتا ہے
جسے وہ خود سمجھاتا ہے وہی سمجھتا ہے اور حقیقی عظمت و حشمت
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨੧॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥
naanak naam Dhi-aa-ee-ai sachee vadi-aa-ee. ||21||1|| suDh.
O’ Nanak, we should always lovingly meditate on God’s Name, this alone is the everlasting glory. ||21||1|| Sudh||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਹੀ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਵਡਿਆਈ ਹੈ ॥੨੧॥੧॥ਸੁਧੁ ॥
نانکنامُدھِیائیِئےَسچیِۄڈِیائی
۔ سچی وڈیائی ۔ حقیقت عظمت و حشمت
اے نانک الہٰی نام ہی صدیوی ہے