ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਿਖੀ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
tis agai pichhai dho-ee naahee gursikhee man veechaari-aa.
The Guru’s disciples have realized this in their minds that such a person gets no refuge here and hereafter.
ਉਸ ਨੂੰ ਨਾ ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਕਿਤੇ ਭੀ ਆਸਰਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ-ਸਭ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਮਨ ਵਿਚ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ ਹੈ।.
تِسُاگےَپِچھےَڈھۄئیناہیگُرسِکھیمنِویِچارِیا ॥
اسے نہ یہاں اور نہ ہی اس کے بعد کوئی پناہ ملے گی۔ گورکھ سکھوں نے اپنے ذہن میں اس کا احساس کرلیا ہے۔
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੇਈ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿਆ ॥
satguroo no milay say-ee jan ubray jin hirdai naam samaari-aa.
Those people who meet the true Guru are saved from the world ocean of vices because they enshirine Naam in their heart.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਜਾ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਤੋਂ ਬਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਨਾਮ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦੇ ਹਨ।
ستِگُرۄُنۄمِلےسیئیجناُبرےجِنہِردےَنامُسمارِیا ॥
وہ لوگ جو سچے گرو سے ملتے ہیں وہ دنیا کے بحر وسوسے سے نجات پا چکے ہیں کیونکہ وہ اپنے دل میں نام قائم کرتے ہیں۔
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਗੁਰਸਿਖ ਪੁਤਹਹੁ ਹਰਿ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੨॥
jan naanak kay gursikh puthahu har japi-ahu har nistaari-aa. ||2||
Therefore, O’ the Gursikh sons of devotee Nanak, meditate on God, because only God is the saviour from the worldly bonds. ||2||
ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਦੇ ਸਿੱਖ ਪੁੱਤਰੋ! ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪੋ, (ਕਿਉਂਕਿ) ਪ੍ਰਭੂ (ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ) ਪਾਰ ਉਤਾਰਦਾ ਹੈ
جننانککےگُرسِکھپُتہہُہرِجپِئہُہرِنِستارِیا ॥2॥
لہذا ، اے عقیدت مند نانک کے گورشیخ بیٹے ، خدا کا ذکر کرو ، کیونکہ صرف خدا ہی دنیاوی بندھنوں سے نجات دہندہ ہے۔
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mehlaa 3.
Salok, Third Guru:
محلا 3॥
سالوک ، تیسرا گرو :
ਹਉਮੈ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਖਿਆ ਬਿਕਾਰ ॥
ha-umai jagat bhulaa-i-aa durmat bikhi-aa bikaar.
Egotism has led the world astray, misguided by evil intellect and Maya (worldly wealth), it commits evil deeds.
ਹਉਮੈ ਨੇ ਜਗਤ ਨੂੰ ਕੁਰਾਹੇ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਖੋਟੀ ਮਤਿ ਤੇ ਮਾਇਆ ਵਿਚ (ਫਸ ਕੇ) ਵਿਕਾਰ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ہئُمےَجگتُبھُلائِیادُرمتِبِکھِیابِکار ॥
بداخلاقی نے دنیا کو گمراہ کیا ، بد عقل اور مایا (دنیاوی دولت) کے ذریعہ گمراہ کیا ، وہ برے اعمال کا ارتکاب کرتا ہے۔
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਨਦਰਿ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅੰਧਿਆਰ ॥
satgur milai ta nadar ho-ay manmukh anDh anDhi-aar.
Without the Guru’s guidance the self-conceited persons remain in the darkness of ignorance, but if one meets the Guru, then he is blessed by God’s grace.
ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਉਸ ਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਮਨ ਦੇ ਮੁਰੀਦ ਮਨੁੱਖ ਨਦਾਰ ਅੰਨ੍ਹੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ستِگُرُمِلےَتندرِہۄءِمنمُکھانّدھانّدھِیار ॥
گرو کی رہنمائی کے بغیر خود غرض افراد جہالت کے اندھیرے میں رہتے ہیں ، لیکن اگر کوئی گرو سے مل جاتا ہے تو خدا کے فضل سے اس کا احسان ہوتا ہے۔
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਜਿਸ ਨੋ ਸਬਦਿ ਲਾਏ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
naanak aapay mayl la-ay jis no sabad laa-ay pi-aar. ||3||
O’ Nanak, God unites the one with Himself whom, He imbues with the love of the Guru’s word. ||3||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਹਰੀ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪਿਆਰ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਲਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਹਰੀ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ
نانکآپےمیلِلۓجِسنۄسبدِلاۓپِیارُ ॥3॥
اے نانک ، رب ان لوگوں کو اپنے اندر جذب کرتا ہے جن کو وہ اپنے کلام سے محبت کرنے کی ترغیب دیتا ہے۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
پیوری :
ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰੁ ਭਿਜੈ ॥
sach sachay kee sifat salaah hai so karay jis andar bhijai.
Everlasting is the praise of true God. But only he utters this praise, whose heart is imbued with the divine love.
ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ; ਇਹ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਹਿਰਦਾ ਸਿਫ਼ਤਿ ਵਿਚ ਭਿੱਜਾ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ।
سچُسچےکیصِفتِسلاحہےَسۄکرےجِسُانّدرُبھِجےَ ॥
لازوال حقیقی خدا کی حمد ہے۔ لیکن صرف وہی یہ تعریف کہتا ہے ، جس کا دل الٰہی محبت میں رنگا ہوا ہے۔
ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਕੰਧੁ ਨ ਕਬਹੂ ਛਿਜੈ ॥
jinee ik man ik araaDhi-aa tin kaa kanDh na kabhoo chhijai.
Those who worship God with single-minded devotion, their body is never weakened by the vices.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਏਕਾਗਰ-ਚਿੱਤ ਹੋ ਕੇ ਇਕ ਹਰੀ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਦੀ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿਚ ਖਚਿਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
جِنیاِکمنِاِکُارادھِیاتِنکاکنّدھُنکبہۄُچھِجےَ ॥
جو لوگ یک جہتی کے ساتھ ایک ہی رب کی عبادت کرتے ہیں۔ ان کے جسم کبھی بھی ہلاک نہیں ہوں گے۔
ਧਨੁ ਧਨੁ ਪੁਰਖ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨ ਸਚੁ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਜੈ ॥
Dhan Dhan purakh saabaas hai jin sach rasnaa amrit pijai.
Blessed and worthy of praise are those, who partake the Nectar of Naam.
ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਧੰਨ ਹਨ, ਸ਼ਾਬਾਸ਼ੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਜੀਭ ਨਾਲ ਸੱਚਾ ਨਾਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀਂਦੇ ਹਨ।
دھنُدھنُپُرکھساباسِہےَجِنسچُرسناانّم٘رِتُپِجےَ ॥
مبارک اور قابل ستائش ہیں وہ ، جو امت کے نام سے حصہ لیتے ہیں ۔
ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਮਨਿ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਲਿਜੈ ॥
sach sachaa jin man bhaavdaa say man sachee dargeh lijai.
They whose minds are truly pleased with God are honored in His court.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਸੱਚਾ ਹਰੀ ਸਚਮੁਚ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸੱਚੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਸਤਕਾਰੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
سچُسچاجِنمنِبھاوداسےمنِسچیدرگہلِجےَ ॥
وہ جن کے ذہنوں سے خدا کو واقعتا راضی کیا جاتا ہے اس کے دربار میں ان کا احترام کیا جاتا ہے۔
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਜਨਮੁ ਸਚਿਆਰੀਆ ਮੁਖ ਉਜਲ ਸਚੁ ਕਰਿਜੈ ॥੨੦॥
Dhan Dhan janam sachi-aaree-aa mukh ujal sach karijai. ||20||
Blessed and praiseworthy is the human life of those true ones, because they are honored by God in His court.||20||
ਸਚਿਆਰਿਆਂ ਮਨੁੱਖਾ ਦਾ ਜਨਮ ਸਫਲਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਉਹ ਸੁਰਖ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥
دھنُدھنّنُجنمُسچِیاریِیامُکھاُجلسچُکرِجےَ ॥ 20 ॥
مبارک اور قابل ستائش ہے ان سچا لوگوں کی انسانی زندگی ، کیونکہ وہ خدا کے دربار میں ان کی عزت کرتے ہیں۔
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mehlaa 4.
Salok, Fourth Guru:
سلۄکم:4 ॥
صلوک ، چوتھا گرو :
ਸਾਕਤ ਜਾਇ ਨਿਵਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
saakat jaa-ay niveh gur aagai man khotay koorh koorhi-aaray.
Even if the faithless cynics go and bow before the Guru, still their minds remain corrupt and filled with utter falsehood.
ਜੇ ਸਾਕਤ ਮਨੁੱਖ ਗੁਰੂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਜਾ ਭੀ ਨਿਊਣ, ਤਾਂ ਭੀ ਉਹ ਮਨੋਂ ਖੋਟੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨਤੇ ਖੋਟੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੂੜ ਦੇ ਹੀ ਵਪਾਰੀ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ساکتجاءِنِوہِگُرآگےَمنِکھۄٹےکۄُڑِکۄُڑِیارے ॥
یہاں تک کہ اگر بے وفا بدتمیزی کرتے ہوئے گرو کے سامنے جھک جاتے ہیں ، پھر بھی ان کے دماغ بدعنوان اور سراسر جھوٹ سے بھر جاتے ہیں۔
ਜਾ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਉਠਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਬਹਿ ਜਾਹਿ ਘੁਸਰਿ ਬਗੁਲਾਰੇ ॥
jaa gur kahai uthahu mayray bhaa-ee bahi jaahi ghusar bagulaaray.
When the Guru asks his disciples to rise up, then these faithless cynics mingle with the disciples like cranes in the crowd.
ਜਦੋਂ ਗੁਰੂ ਸਭ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਆਖਦਾ ਹੈ-‘ਹੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾਵੋ, ਸੁਚੇਤ ਹੋਵੋ!’ ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਕਤ ਭੀ ਬਗਲਿਆਂ ਵਾਂਗ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਰਲ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
جاگُرُکہےَاُٹھہُمیرےبھائیبہِجاہِگھُسرِبگُلارے ॥
جب گرو اپنے شاگردوں کو اٹھ کھڑا ہونے کو کہتے ہیں ، تب یہ بے وفا مذموم بھیڑ میں کرینوں کی طرح شاگردوں کے ساتھ گھل مل جاتے ہیں۔
ਗੁਰਸਿਖਾ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਰਤੈ ਚੁਣਿ ਕਢੇ ਲਧੋਵਾਰੇ ॥
gursikhaa andar satgur vartai chun kadhay laDhovaaray.
The True Guru dwells within his disciples, therefore the Guru’s disciples easily pick out and expel these faithless cynics
ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵੱਸਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਰਲ ਕੇ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਭੀ ਸਾਕਤ ਲਾਧ ਦੇ ਵੇਲੇ ਚੁਣ ਕੇ ਕੱਢੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
گُرسِکھاانّدرِستِگُرُورتےَ چُݨِکڈھےلدھۄوارے ॥
سچا گرو اپنے گرو سکھوں میں غالب ہے۔ وہ آوارہ بازوں کو باہر نکال دیتے ہیں
ਓਇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਬਹਿ ਮੁਹੁ ਛਪਾਇਨਿ ਨ ਰਲਨੀ ਖੋਟੇਆਰੇ ॥
o-ay agai pichhai bahi muhu chhapaa-in na ralnee khotay-aaray.
These faithless cynics hide themselves by sitting here and there, but still they are not able to blend in with the true disciple.
ਉਹ ਅਗਾਂਹ ਪਿਛਾਂਹ ਹੋ ਕੇ ਮੂੰਹ ਤਾਂ ਬਥੇਰਾ ਲੁਕਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਕੂੜ ਦੇ ਵਪਾਰੀ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਰਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ।
اۄءِاگےَپِچھےَبہِمُہُچھپائِنِنرلنیکھۄٹییارے ॥
وہیں اور بیٹھ کر ، وہ اپنے چہرے چھپاتے ہیں۔ جعلی ہونے کی وجہ سے ، وہ حقیقی کے ساتھ نہیں مل سکتے ہیں۔
ਓਨਾ ਦਾ ਭਖੁ ਸੁ ਓਥੈ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ਕੂੜੁ ਲਹਨਿ ਭੇਡਾਰੇ ॥
onaa daa bhakh so othai naahee jaa-ay koorh lahan bhaydaaray.
The food (worldly wealth and power) for the faithless cynics is not there; therefore, like sheep they go elsewhere to look for their kind of (false) food.
ਸਾਕਤਾਂ ਦਾ ਖਾਣਾ ਓਥੇ (ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਵਿਚ) ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, (ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਭੇਡਾਂ ਵਾਂਗ (ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਥਾਂ) ਜਾ ਕੇ ਕੂੜ ਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਹਨ।
اۄنادابھکھُسُاۄتھےَناہیجاءِکۄُڑُلہنِبھیڈارے ॥
وہاں ان کے لئے کھانا نہیں ہے۔ جھوٹے بھیڑوں کی طرح غلاظت میں جاتے ہیں۔
ਜੇ ਸਾਕਤੁ ਨਰੁ ਖਾਵਾਈਐ ਲੋਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਢੈ ਮੁਖਿ ਉਗਲਾਰੇ ॥
jay saakat nar khaavaa-ee-ai lochee-ai bikh kadhai mukh uglaaray.
Even if we wish and try to feed them real food (engage them in chanting Naam), they still spit out poison like ill words.
ਜੇ ਸਾਕਤ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ (ਨਾਮ-ਰੂਪ) ਚੰਗਾ ਪਦਾਰਥ ਖਵਾਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਭੀ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਭੀ ਉਹ ਮੂੰਹੋਂ (ਨਿੰਦਾ-ਰੂਪ) ਵਿਹੁ ਹੀ ਉਗਲ ਕੇ ਕੱਢਦਾ ਹੈ
جےساکتُنرُکھاوائیِۓَلۄچیِۓَبِکھُکڈھےَمُکھِاُگلارے ॥
یہاں تک کہ اگر ہم ان کی خواہش کریں اور انہیں اصلی کھانا کھلاو (انہیں نام کے منانے میں مشغول کرو ) تو بھی وہ بد زہر کی طرح زہر اگل دیتے ہیں۔
ਹਰਿ ਸਾਕਤ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਨ ਕਰੀਅਹੁ ਓਇ ਮਾਰੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
har saakat saytee sang na karee-ahu o-ay maaray sirjanhaaray.
O’ dear saints, do not keep company with faithless cynics, because the Creator Himself has cursed them.
ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋਂ! ਰੱਬ ਤੋਂ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਨਾਲ ਸਾਥ ਨਾ ਕਰਿਓ, (ਕਿਉਂਕਿ) ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਨੇ ਆਪ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾਮ ਵਲੋਂ ਮੁਰਦਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ہرِساکتسیتیسنّگُنکریِئہُاۄءِمارےسِرجݨہارے ॥
اے پیارے سنتوں ، بے وفا مذاہب کے ساتھ صحبت نہ رکھو ، کیونکہ خالق نے خود ان پر لعنت کی ہے۔
ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਸੋਈ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥
jis kaa ih khayl so-ee kar vaykhai jan naanak naam samaaray. ||1||
O’ Nanak, meditate on the Name of God, this world is His play. He creates it and watches over it. ||1||
ਜਿਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਇਹ ਖੇਲ ਹੈ ਉਹ ਆਪ ਇਸ ਖੇਲ ਨੂੰ ਰਚ ਕੇ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! ਤੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸੰਭਾਲ l
جِسکااِہُکھیلُسۄئیکرِویکھےَجننانکنامُسمارے ॥1॥
اے نانک ، خدا کے نام پر غور کرو ، یہ دنیا اس کا کھیل ہے۔ وہ اسے پیدا کرتا ہے اور اس پر نگاہ رکھتا ہے۔
ਮਃ ੪ ॥
mehlaa 4.
Salok, Fourth Guru:
م:4 ॥
صلوک ، چوتھا گرو :
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
satgur purakh agamm hai jis andar har ur Dhaari-aa.
The True Guru, the Primal Being, is unfathomable; who has enshrined God’sName within His heart.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਅਗੰਮ ਪੁਰਖ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਰੋਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ستِگُرُپُرکھُاگنّمُہےَجِسُانّدرِہرِاُرِدھارِیا ॥
سچا گرو ، بنیادی وجود ہے۔ جس نے خدا کے نام کو اپنے دل میں بسایا ہے۔
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜਿਸੁ ਵਲਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
satguroo no aparh ko-ay na sak-ee jis val sirjanhaari-aa.
No one can equal the True Guru; the Creator Himself is on His side.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਉਸ ਦੇ ਵੱਲ ਹੈ।
ستِگُرۄُنۄاپڑِکۄءِنسکئیجِسُولِسِرجݨہارِیا ॥
کوئی بھی سچے گرو کے برابر نہیں ہوسکتا ہے۔ خود خالق اس کی طرف ہے۔
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਖੜਗੁ ਸੰਜੋਉ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਜਿਤੁ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰਿਆ ॥
satguroo kaa kharhag sanjo-o har bhagat hai jit kaal kantak maar vidaari-aa.
Devotional worship of God is the sword and armor of the True Guru; with which He has overcome even the dread of death.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਖੜਗ ਤੇ ਸੰਜੋਅ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਕਾਲ-ਰੂਪ ਕੰਡੇ ਨੂੰ (ਭਾਵ, ਮੌਤ ਦੇ ਡਰ ਨੂੰ) ਮਾਰ ਕੇ ਪਰੇ ਸੁੱਟਿਆ ਹੈ।
ستِگُرۄُکاکھڑگُسنّجۄءُہرِبھگتِہےَجِتُکالُکنّٹکُمارِوِڈارِیا ॥
خدا کی عقیدت مند عبادت ہی سچے گرو کی تلوار اور کوچ ہے۔ جس سے اس نے موت کے خوف سے بھی قابو پالیا ہے۔
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਰਖਣਹਾਰਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਪਿਛੈ ਹਰਿ ਸਭਿ ਉਬਾਰਿਆ ॥
satguroo kaa rakhanhaaraa har aap hai satguroo kai pichhai har sabh ubaari-aa.
God Himself is the Protector of the True Guru, and God saves all those who follow in the footsteps of the True Guru.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਰਾਖਾ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੈ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਪੂਰਨਿਆਂ ਤੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਭੀ ਪ੍ਰਭੂ ਬਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ستِگُرۄُکارکھݨہاراہرِآپِہےَستِگُرۄُکےَپِچھےَہرِسبھِاُبارِیا ॥
خدا خود سچے گرو کا محافظ ہے ، اور خدا ان تمام لوگوں کو بچاتا ہے جو سچے گرو کے نقش قدم پر چلتے ہیں ۔
ਜੋ ਮੰਦਾ ਚਿਤਵੈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਸੋ ਆਪਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰੈ ਮਾਰਿਆ ॥
jo mandaa chitvai pooray satguroo kaa so aap upaavanhaarai maari-aa.
The Creator Himself destroys the one who wishes ill of the perfect true Guru.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਬੁਰਾ ਲੋਚਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪ ਕਰਤਾਰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ।
جۄمنّداچِتوےَپۄُرےستِگُرۄُکاسۄآپِاُپاوݨہارےَمارِیا ॥
خالق خود کو اس کو ختم کرتا ہے جو کامل سچے گرو کی ناشکری چاہتا ہے۔
ਏਹ ਗਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੇ ਕੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਗਮੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥੨॥
ayh gal hovai har dargeh sachay kee jan naanak agam veechaari-aa. ||2||
Nanak has reflected on this mystery and concluded that this is what happens in the court of the true God. ||2||
ਸੱਚੇ ਹਰੀ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਇਹ ਨਿਆਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਾਨਕ ਇਹ ਪੜਦੇ ਦੀ ਗੱਲ ਉਚਾਰਦਾ ਹੈ।
ایہگلہۄوےَہرِدرگہسچےکیجننانکاگمُویِچارِیا ॥2॥
نانک نے اس بھید پر غور کیا ہے اور یہ نتیجہ اخذ کیا ہے کہ سچے خدا کے دربار میں یہی ہوتا ہے ۔
ਪਉੜੀ ॥
Pa-orhee.
Pauree:
پئُڑی ॥
پیوری :
ਸਚੁ ਸੁਤਿਆ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਾ ਉਠੇ ਤਾ ਸਚੁ ਚਵੇ ॥
sach suti-aa jinee araaDhi-aa jaa uthay taa sach chavay.
Those who remember the eternal God even when they are asleep, and utter His Name when they are awake.
ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਭੀ ਸੱਚੇ ਹਰੀ ਨੂੰ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਭੀ ਉਸੇ ਦਾ ਨਾਮ ਉਚਾਰਦੇ ਹਨ।
سچُسُتِیاجِنیارادھِیاجااُٹھےتاسچُچوے ॥
وہ لوگ جو سوتے ہوئے سچا رب پر سکونت اختیار کرتے ہیں ، جب وہ بیدار ہوتے ہیں تو سچ نام کہتے ہیں
ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਜੁਗ ਮਹਿ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਰਵੇ ॥
say virlay jug meh jaanee-ahi jo gurmukh sach ravay.
Rare are such persons in this world, who lovingly meditate on the eternal God by following the Guru’s teachings.
ਬਹੁਤ ਥੋੜੇ ਜੀਵ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਇਸ ਜਹਾਨ ਅੰਦਰ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਸੱਚੇ ਸਾਈਂ ਦਾ ਚਿੰਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
سےوِرلےجُگمہِجاݨیِئہِجۄگُرمُکھِسچُروے ॥
اس دنیا میں شاذ و نادر ہی ایسے افراد ہیں ، جو گرو کی تعلیمات پر عمل پیرا ہوکر ابدی خدا کا پیار کرتے ہیں۔
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਲਵੇ ॥
ha-o balihaaree tin ka-o je an-din sach lavay.
I dedicate myself to those who always chant God’s Name.
ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਜੋ ਰੋਜ਼ (ਭਾਵ, ਹਰ ਵੇਲੇ) ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਉਚਾਰਦੇ ਹਨ।
ہءُبلِہاریتِنکءُجِاندِنُسچُلوے ॥
میں اپنے آپ کو ان لوگوں کے لئے وقف کرتا ہوں جو ہمیشہ خدا کے نام کا ذکر کرتے ہیں۔
ਜਿਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਚਾ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਗਵੇ ॥
jin man tan sachaa bhaavdaa say sachee dargeh gavay.
They, in whose mind and body God is pleasing, arrive at the God’s court.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਮਨ ਵਿਚ ਤੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਸੱਚਾ ਪ੍ਰਭੂ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸੱਚੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ।
جِنمنِتنِسچابھاوداسےسچیدرگہگوے ॥
وہ ، جن کے دماغ اور جسم میں خدا راضی ہے ، خدا کے دربار میں پہنچتے ہیں۔
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਦਾ ਨਵੇ ॥੨੧॥
jan naanak bolai sach naam sach sachaa sadaa navay. ||21||
Nanak utters the Name of God, who is eternal and is always seen in new form. ll21ll
ਨਾਨਕ ਭੀ ਉਸ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਉਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਸਦੀਵ ਹੀ ਨਵਾਂ ਨਰੋਆ ਹੈ।
جنُنانکُبۄلےَسچُنامُسچُسچاسدانوے ॥ 21 ॥
نانک خدا کا نام لے کر کہتے ہیں ، جو ابدی ہے اور وہ نئی شکل میں دیکھا جاتا ہے۔
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mehlaa 4.
Salok, Fourth Guru:
سلۄکُم:4 ॥
صلوک ، چوتھا گرو :
ਕਿਆ ਸਵਣਾ ਕਿਆ ਜਾਗਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥
ki-aa savnaa ki-aa jaagnaa gurmukh tay parvaan.
Whether asleep or awake, the Guru’s followers are approved in both states.
ਸੌਣਾ ਕੀਹ ਤੇ ਜਾਗਣਾ ਕੀਹ, ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹਨ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿਚ ਕਬੂਲ ਹਨ l
کِیاسوݨاکِیاجاگݨاگُرمُکھِتےپرواݨُ ॥
کون سو رہا ہے ، اور کون جاگ رہا ہے؟ جو گورکھ ہیں وہ منظور ہیں