ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਨ ਚੇਤਨੀ ਜਨਮਿ ਮਰਿ ਹੋਹਿ ਬਿਨਾਸਿ ॥
manmukh anDh na chaytnee janam mar hohi binaas.
The spiritually blind, self-willed persons do not think of God, and are being spiritually destroyed by going through the cycle of birth and death.
ਅੰਨ੍ਹੇ ਮਨਮੁਖ ਹਰੀ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਤਬਾਹ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।
منمُکھِانّدھنچیتنیِجنمِمرِہوہِبِناسِ॥
نہچیتنی ۔ یادنہیں کرتا۔ وناس۔ مٹ جاتا ہے ۔
مرید من خدا کو یاد نہیں کرتا تناسخ میں پڑا مٹ جاتا ہے
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਜਿਨ ਕੰਉ ਧੁਰਿ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆਸਿ ॥੨॥
naanak gurmukhtinee naam Dhi-aa-i-aa jin kaN-u Dhur poorab likhi-aas. ||2||
O’ Nanak, only those have meditated on God’s Name by following the Guru’s teachings, who were predestined. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਿਆ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਧੁਰੋਂ ਹੀ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।॥੨॥
نانکگُرمُکھِتِنیِنامُدھِیائِیاجِنکنّءُدھُرِپوُربِلِکھِیاسِ॥੨॥
دھر پورب ۔لکھیاس۔ خدا کی طرف سے پہلے لکھا ہوا۔
اے نانک۔ مرشد کے وسیلے سے انہوںنے نام کی ریاض جن کے مقدرمیں پہلے تحریر کیا تھا خود خدا نے ۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ॥
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਭੋਜਨੁ ਛਤੀਹ ਪਰਕਾਰ ਜਿਤੁ ਖਾਇਐ ਹਮ ਕਉ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਭਈ ॥
har naam hamaaraa bhojan chhateeh parkaar jitkhaa-i-ai ham ka-o taripatbha-ee.
Just as we get satiated by eating many kinds of tasty meals, similarly our worldly desires are quenched by meditating on God’s Name.
ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਸਾਡਾ ਛੱਤੀਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੁਆਦਲਾ ਭੋਜਨ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਖਾ ਕੇ ਅਸੀਂ ਰੱਜ ਗਏ ਹਾਂ ( ਮਾਇਕ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਲੋਂ ਤ੍ਰਿਪਤ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂ)।
ہرِنامُہمارابھوجنُچھتیِہپرکارجِتُکھائِئےَہمکءُت٘رِپتِبھئیِ॥
بھوجن۔ کھانا۔ جت ۔ جس سے ۔ ترپت۔ ۔سیر۔ صبر۔
الہٰی نام یعنی سچ و حقیقتہی ہمارے چھتیس قسم کے لذیذ پر لطف کھانوں کی مانندہے جس کو کھا کر ہماری کوئی خواہش باقی نہیں رہی
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਪੈਨਣੁ ਜਿਤੁ ਫਿਰਿ ਨੰਗੇ ਨ ਹੋਵਹ ਹੋਰ ਪੈਨਣ ਕੀ ਹਮਾਰੀ ਸਰਧ ਗਈ ॥
har naam hamaaraa painan jit fir nangay na hovah hor painan kee hamaaree saraDh ga-ee.
God’s Name is a covering for our soul, wearing which we would never feel unclothed, and our desire for wearing some other fancy clothes is gone.
ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਸਾਡੀ ਪੁਸ਼ਾਕ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਹਿਨ ਕੇ ਕਦੇ ਬੇ-ਪੜਦਾ ਨਾਹ ਹੋਵਾਂਗੇ, ਤੇ ਹੋਰਪੁਸ਼ਾਕਾਂ ਪਾਉਣ ਦੀ ਸਾਡੀ ਚਾਹ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।
ہرِنامُہماراپیَننھُجِتُپھِرِننّگےنہوۄہہورپیَننھکیِہماریِسردھگئیِ॥
۔ پیتن ۔ پوشاک۔ سردھ ۔ خواہش۔ چاہت
الہٰی نام ہی ہمارے لئے پہننے کی پوشاک ہے جسے پہن کر کبھی بے پرویا ننگا و ناموس نہیں رہتا اور پوشاکیں پہننے کی خواہش نہیں رہی ۔
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਵਣਜੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਾਪਾਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਕੀ ਹਮ ਕੰਉ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕਾਰਕੁਨੀ ਦੀਈ ॥
har naam hamaaraa vanaj har naam vaapaar har naamai kee ham kaN-u satgur kaarkunee dee-ee.
Meditation on God’s Name is like our business and trade; the true Guru has blessed us with the privilege of meditating on His Name.
ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਸਾਡਾ ਵਣਜ, ਨਾਮ ਹੀ ਸਾਡਾ ਵਪਾਰ ਹੈ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਨਾਮ ਦੀ ਹੀ ਮੁਖ਼ਤਿਆਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।
ہرِنامُہماراۄنھجُہرِنامُۄاپارُہرِنامےَکیِہمکنّءُستِگُرِکارکُنیِدیِئیِ॥
کارکنی ۔کام کرنے کی ذمہ داری
الہٰی نام ہی کی ہماری سودا گری ہے اور مرشد نے اس کی ذمہ داری سونپ رکھی ہے ۔ یا حوالے کی ہوئی ہے
ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਕਾ ਹਮ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿਆ ਸਭ ਜਮ ਕੀ ਅਗਲੀ ਕਾਣਿ ਗਈ ॥
har naamai kaa ham laykhaa likhi-aa sabh jam kee aglee kaan ga-ee.
We have recorded the account of meditation on God’s Name, due to which all the future fear of demon of death is gone away.
ਹਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਹੀ ਅਸਾਂ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿਆ ਹੈ, (ਜਿਸ ਲੇਖੇ ਕਰ ਕੇ) ਜਮ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਖ਼ੁਸ਼ਾਮਦ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।
ہرِنامےَکاہملیکھالِکھِیاسبھجمکیِاگلیِکانھِگئیِ॥
۔ کان ۔ محتاجی
الہٰی نام کا حساب تحریر کر رکھا ہے ۔ اس لئے فرشتہ موت محتاجی بھی باقی نہیں رہی ۔
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਧਿਆਇਆ ਜਿਨ ਕੰਉ ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਲਿਖਤੁ ਪਈ ॥੧੭॥
har kaa naam gurmukh kinai virlai Dhi-aa-i-aa jin kaN-u Dhur karam paraapat likhat pa-ee. ||17||
Only very few people, on whom God’s grace was preordained, follow the Guru’s teachings and remember God’s Name with adoration. ||17||
ਬਹੁਤ ਹੀ ਥੋੜੇ ਜੋ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹਨ, ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਐਸੀ ਲਿਖਤਾਕਾਰ ਹੈ,ਗੁਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਾਈਂ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ॥੧੭॥
ہرِکانامُگُرمُکھِکِنےَۄِرلےَدھِیائِیاجِنکنّءُدھُرِکرمِپراپتِلِکھتُپئیِ॥੧੭॥
لکھت ۔ تحریر ۔
الہٰی ناممیں دھیان کوئی شاذ و نادر لگاتا ہے ۔ صرف وہ لگاتے ہیں۔ جن کو خدا کی طرف سے اس کی تقدیرمیں کرم و عنایت سے تحریر ہے ۔
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shalok, Third Guru:
سلوکمਃ੩॥
ਜਗਤੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
jagat agi-aanee anDh hai doojai bhaa-ay karam kamaa-ay.
The world is so spiritually ignorant and blind that it keeps doing deeds under the love of the worldly riches and power, rather than God;
ਸੰਸਾਰ ਅੰਨ੍ਹਾ ਤੇ ਅਗਿਆਨੀ ਹੈ, ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ;
جگتُاگِیانیِانّدھُہےَدوُجےَبھاءِکرمکماءِ॥
اگیانی ۔ بے علم ۔ اندھ ۔ اندھیرے میں
یہ عالم ذہنی طور پر نابینا اور بے علم ہے دوئی دوئش دنیاوی دولت کی محبت میں جتنے کام کرتا ہے
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜੇਤੇ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥
doojai bhaa-ay jaytay karam karay dukh lagai tan Dhaa-ay.
and whatever deeds it does under the influence of love for worldly riches, speed up affliction of pain to the body.
ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਜਿਤਨੇ ਭੀ ਕਰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਉਤਨਾ ਹੀ) ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਦੁੱਖ ਧਾ ਕੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ (ਭਾਵ, ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਦੁੱਖ ਲੱਗਦਾ ਹੈ)।
دوُجےَبھاءِجیتےکرمکرےدُکھُلگےَتنِدھاءِ॥
دوجے بھاے ۔ دوسروں سے محبت۔ کرم ۔ اعمال۔ دھائے ۔ تیزی سے
جتنے کام کرتا ہے اتنا ہی جسمانی عذاب پاتا ہے
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਜਾ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
gur parsaadee sukh oopjai jaa gur kaa sabad kamaa-ay.
Celestial peace wells up by the Guru’s Grace, when one acts on the Guru’s word,
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਮੇਹਰ ਨਾਲਸੁਖ ਉਪਜਦਾ ਹੈ, ਜਦ ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ ਕਮਾਏ,
گُرپرسادیِسُکھُاُپجےَجاگُرکاسبدُکماءِ॥
گر پر سادی ۔ رحمت مرشد سے ۔ گر کا سبدکمائے ۔ کلام مرشد پر عمل کرنے سے ۔
رحمت مرشد سے سکھ ملتا ے کلاممرشد پر عمل کرنے سے
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਕਰਮ ਕਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
sachee banee karam karay an-din naam Dhi-aa-ay. and
performs deeds in accordance with the divine words and always meditates on God’s Name with adoration.
ਤੇ ਸੱਚੀ ਬਾਣੀ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਹਰ ਵੇਲੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਕਰਮ ਕਰੇ,
سچیِبانھیِکرمکرےاندِنُنامُدھِیاءِ॥
سچی باقی ۔ سچے کلام ۔ سچے سبق وواعظ ۔ اندن ۔ ہر روز ۔ نام دھیائے ۔ سچ وحقیقت میں توجہ دے
سچے کلام سے اور ہر روز نام میں توجہلگانے سے خدا بخشش کرتا ہے ۔
ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਆਪੇ ਲਾਏ ਤਿਤੁ ਲਗੇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak jit aapay laa-ay tit lagay kahnaa kichhoo na jaa-ay. ||1||
O’ Nanak, in whatever pursuit God Himself engages the human beings, they engage in that task; nothing more can be said about it. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਕੋਈ ਗੱਲ ਆਖ ਨਹੀਂ ਸਕੀਦੀ, ਜਿੱਧਰ ਆਪ ਹਰੀ (ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ) ਜੋੜਦਾ ਹੈ, ਉਧਰ ਹੀ ਜੁੜਦੇ ਹਨ ॥੧॥
نانکجِتُآپےلاۓتِتُلگےکہنھاکِچھوُنجاءِ॥੧॥
جت ۔ جس طرف۔ تیتلگے ۔ اس طرح۔
اے نانک جس طرف خدا لگاتا ہے انسان لگتا ہے اس کی بابت کچھ کہہ نہیں سکتے ۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
Third Guru:
مਃ੩॥
ਹਮ ਘਰਿ ਨਾਮੁ ਖਜਾਨਾ ਸਦਾ ਹੈ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
ham ghar naam khajaanaa sadaa hai bhagatbharay bhandaaraa.
The everlasting treasure of Naam and overflowing treasure of devotional worship is present within our heart,
ਸਾਡੇ ਹਿਰਦੇ-ਰੂਪ ਘਰ ਵਿਚ ਸਦਾ ਨਾਮ ਰੂਪ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਤੇ ਭਗਤੀ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ,
ہمگھرِنامُکھجاناسداہےَبھگتِبھرےبھنّڈارا॥
ہمارے دل میں الہٰی نام سچ وحقیقت کا خزانہ ہمیشہ موجود رہتا ہےاور الہٰی عشق کے خزانے اوربھنڈارے بھرے ہوئے ہین
ਸਤਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਕਾ ਸਦ ਜੀਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥
satgur daataa jee-a kaa sad jeevai dayvanhaaraa.
because true Guru, the benefactor of spiritual life, lives forever.
(ਕਿਉਂਕਿ) ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਦਾ ਅਸਾਡੇ ਸਿਰ ਤੇ ਕਾਇਮ ਹੈ।
ستگُرُداتاجیِءکاسدجیِۄےَدیۄنھہارا॥
روحانی زندگی عنایت کر نے والا سچا مرشد ہمیشہ زندہ ہے ۔
ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰਾ ॥
an-din keertan sadaa karahi gur kai sabad apaaraa.
We always sing the praises of God through the Guru’s infinite divine word
ਅਸੀਂ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਅਪਾਰ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਸਦਾ ਹਰ ਵੇਲੇ ਹਰੀ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਉਂਦੇ ਹਾਂ,
اندِنُکیِرتنُسداکرہِگُرکےَسبدِاپارا॥
کیرتن ۔ حمدوثناہ۔
کلام مرشد کی برکت و توفیق سے ہر روز حمدوثناہ کرتے ہیں
ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਦ ਉਚਰਹਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਵਰਤਾਵਣਹਾਰਾ ॥
sabad guroo kaa sad uchrahi jug jug vartaavanhaaraa.
and we always recite the word of the Guru, who is the bestower of the gift of Naam throughout the ages.
ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਸ਼ਬਦ, ਜੋ ਹਰੇਕ ਜੁਗ ਵਿਚ (ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤਿ) ਵਰਤਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਸਦਾ ਉਚਾਰਦੇ ਹਾਂ।
سبدُگُروُکاسداُچرہِجُگُجُگُۄرتاۄنھہارا॥
اچریہہ ۔ گائے ۔ جگ جگ ۔ ہر ایک زمانے میں۔ درتا ونہار۔ عمل اور زیر کار لانے کی توفیق رکھتا ہے ۔
سچے مرشد کا کلام جو ہر زمانے میں چلتا ہے ۔ ہمیشہ گاتے ہیں۔
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਸਦਾ ਸੁਖਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥
ih manoo-aa sadaa sukh vasai sehjay karay vaapaaraa.
This mind of our’s always remains peaceful and intuitively trades in God’s Name.
ਸਾਡਾ ਇਹ ਮਨ ਸਦਾ ਸੁਖੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸੁਤੇ ਹੀ (ਭਾਵ, ਕਿਸੇ ਖ਼ਾਸ ਜਤਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੀ) ਨਾਮ ਦਾ ਵਾਪਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ l
اِہُمنوُیاسداسُکھِۄسےَسہجےکرےۄاپارا॥
سہجے ۔ آسنای سے ۔
ہمارایہ من ہمیشہ سکھی رہتاہےاورآسانی سےاسکی سوداگری کرتاہے
ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਹਰਿ ਰਤਨੁ ਹੈ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਵਣਹਾਰਾ ॥
antar gur gi-aan har ratan hai mukat karaavanhaaraa.
Within our mind is the divine knowledge blessed by the Guru and the jewel like precious Name of God, which liberates us from vices.
ਸਾਡੇ ਮਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ (ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਹੋਇਆ) ਗਿਆਨ ਤੇ ਮੁਕਤੀ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹਰੀ-ਨਾਮ (ਰੂਪ) ਰਤਨ ਵੱਸਦਾ ਹੈ।
انّترِگُرگِیانُہرِرتنُہےَمُکتِکراۄنھہارا॥
گر گیان ۔ علم مرشد۔ ہر رتن ۔ قیمتی ہیرا خدا۔ مکت۔ آزاد۔
اوردل میں سچےمرشدکاعنایت وبخشش کیاہواعلم اورزہنی آزادی بخشنےوالانام سچ وحقیقت قیمتی ہیراموجودہے ۔
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਸੋ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਚਿਆਰਾ ॥੨॥
naanak jis no nadar karay so paa-ay so hovai dar sachi-aaraa. ||2||
O’ Nanak, only the one on whom God bestows His grace, obtains this gift of Naam and is truly honored in God’s presence. ||2||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਸ ਤੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ (ਇਹ ਦਾਤਿ) ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਤੇ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚ ਉਹ ਸੁਰਖ਼ਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੨॥
نانکجِسنوندرِکرےسوپاۓسوہوۄےَدرِسچِیارا॥੨॥
ندر۔ نظر عنایت ۔ سچیار ۔ سچے اخلاق والا۔
اےنانک جس پرالہٰی کرم وعنایت ہو تی ہے اسےیہ تحفہ ملتاہےجسےوہ الہٰی دربارمیں سرخروہوجاتاہے۔
ਪਉੜੀ ॥
pa-orhee.
Pauree:
پئُڑیِ॥
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਜਾਇ ਪਇਆ ॥
Dhan Dhan so gursikh kahee-ai jo satgur charnee jaa-ay pa-i-aa.
We should acclaim that disciple of the Guru, who humbly bows to the Guru and obediently follows his teachings.
ਉਸ ਗੁਰਸਿੱਖ ਨੂੰ ਧੰਨ ਧੰਨ ਆਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਚਰਨੀਂ ਜਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
دھنّنُدھنّنُسوگُرسِکھُکہیِئےَجوستِگُرچرنھیِجاءِپئِیا॥
اس مرید مرشد کو شاباش کہنا چاہیے جو پائے مرشد پڑتا ہے ۔
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਮੁਖਿ ਰਾਮੁ ਕਹਿਆ ॥
Dhan Dhan so gursikh kahee-ai jin har naamaa mukh raam kahi-aa.
We should applaud that disciple of the Guru, who recites God’s Name.
ਉਸ ਗੁਰਸਿੱਖ ਨੂੰ ਧੰਨ ਧੰਨ ਆਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਮੂੰਹੋਂ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਉਚਾਰਿਆ ਹੈ।
دھنّنُدھنّنُسوگُرسِکھُکہیِئےَجِنِہرِنامامُکھِرامُکہِیا॥
مکھ ۔ مونہو۔ زبان سے ۔
اس مرید مرشد کو شاباش کہنا چاہیے جو زبان سے خدا خدا پکارتا ہے
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਣਿਐ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ॥
Dhan Dhan so gursikh kahee-ai jis har naam suni-ai man anadbha-i-aa.
We should eulogize that Guru’s disciple, who becomes blissful on listening to God’s Name.
ਉਸ ਗੁਰਸਿੱਖ ਨੂੰ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਆਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ ਚਾਅ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
دھنّنُدھنّنُسوگُرسِکھُکہیِئےَجِسُہرِنامِسُنھِئےَمنِاندُبھئِیا॥
ہر نام سنیئے من انندبھیا ۔ الہٰی نام سن کر دل سکون پاتا ہے
بابرکت ، مبارک ہے وہ سکھ ، جس کا دماغ ، رب کا نام سن کر خوش کن ہو جاتا ہے۔
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥
Dhan Dhan so gursikh kahee-ai jin satgur sayvaa kar har naam la-i-aa.
We should praise that disciple of the Guru, who has realized God’s Name by following the teachings of the true Guru.
ਉਸ ਗੁਰਸਿੱਖ ਨੂੰ ਧੰਨ ਧੰਨ ਆਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਲੱਭਾ ਹੈ।
دھنّنُدھنّنُسوگُرسِکھُکہیِئےَجِنِستِگُرسیۄاکرِہرِنامُلئِیا॥
مبارک ، مبارک ہے سکھ گرو کی ، جو سچے گرو کی خدمت کرتا ہے ، اور اسی طرح رب کا نام پاتا ہے۔
ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੰਉ ਹੰਉ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੀ ਜੋ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਚਲਿਆ ॥੧੮॥
tis gursikh kaN-u haN-u sadaa namaskaaree jo gur kai bhaanai gursikh chali-aa. ||18||
I, forever, bow in deep respect to that Guru’s follower, who lives according to the will of the Guru. ||18||
ਮੈਂ ਸਦਾ ਉਸ ਗੁਰਸਿੱਖ ਅਗੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਨਿਵਾਉਂਦਾ ਹਾਂ, ਜੋ ਗੁਰਸਿੱਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ॥੧੮॥
تِسُگُرسِکھکنّءُہنّءُسدانمسکاریِجوگُرکےَبھانھےَگُرسِکھُچلِیا॥੧੮॥
بھانے ۔ زیر رضائے الہٰی ۔
اس مرید مرشد کو سدا سجدہ کرتاہوں سرجھکاتا ہوں جو مرشد کی رضا میں رہتا ہے ۔
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mehlaa 3.
Shalok, Third Guru:
سلوکُمਃ੩॥
ਮਨਹਠਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਸਭ ਥਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
manhath kinai na paa-i-o sabh thakay karam kamaa-ay.
ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਮਨ ਦੇ ਹਠ ਨਾਲ ਰੱਬ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਭਾ, ਸਾਰੇ ਜੀਵ (ਭਾਵ, ਕਈ ਮਨੁੱਖ) (ਹਠ ਨਾਲ) ਕਰਮ ਕਰ ਕੇ (ਓੜਕ) ਥੱਕ ਗਏ ਹਨ।
منہٹھِکِنےَنپائِئوسبھتھکےکرمکماءِ॥
من ہٹھ ۔ دلی ضد۔ کرم ۔ اعمال۔
کسی کو دلی ضد سے الہٰی ملاپ حاصل نہیں ہوا۔ تمام ایسے اعمال کرکے ماند ہوئے ۔
ਮਨਹਠਿ ਭੇਖ ਕਰਿ ਭਰਮਦੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
manhathbhaykh kar bharamday dukh paa-i-aa doojai bhaa-ay.
Through their obstinacy and by wearing their disguises, they are deluded and endure misery caused by the love of Maya, the worldly riches and power.
ਮਨ ਦੇ ਹਠ ਨਾਲ (ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ) ਭੇਖ ਕਰ ਕਰ ਕੇ ਭਟਕਦੇ ਹਨ ਤੇ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਦੁੱਖ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ।
منہٹھِبھیکھکرِبھرمدےدُکھُپائِیادوُجےَبھاءِ॥
بھیکھ ۔ دھارمک یا مذہبی بھیس بنانا۔ بھرمدے ۔ بھٹکتے۔
دلی ضد سے بھیس بنا کر بھٹکتے ہے ۔ ہین اور دنیاوی دولت کی محبت میں عذاب اٹھائیا ہے
ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਭੁ ਮੋਹੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
riDh siDh sabh moh hai naam na vasai man aa-ay.
All such powers as performing miracles, are simply a form of worldly attachment, by practicing which, Naam dwelling in the mind is not realized.
ਰਿੱਧੀਆਂ ਤੇ ਸਿੱਧੀਆਂ (ਭੀ) ਨਿਰੋਲ ਮੋਹ (ਰੂਪ) ਹਨ, (ਇਹਨਾਂ ਨਾਲ) ਹਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਵੱਸ ਸਕਦਾ।
رِدھِسِدھِسبھُموہُہےَنامُنۄسےَمنِآءِ॥
رودھ سدھ ۔ کر اماتیں۔
کہ اماتیں بھی صارف محبت ہے اس کی موجودگی میں سچ اور حقیت دل میں نہیں بسی ۔
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
gur sayvaa tay man nirmal hovai agi-aan anDhayraa jaa-ay.
By following the Guru’s teachings, the mind becomes pure and the darkness of spiritual ignorance is dispelled.
ਗੁਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਾਲ ਮਨ ਸਾਫ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਅਗਿਆਨ (ਰੂਪ) ਹਨੇਰਾ ਦੂਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
گُرسیۄاتےمنُنِرملُہوۄےَاگِیانُانّدھیراجاءِ॥
نرمل۔ پاک۔ اگیان اندھیرا ۔ لا لعمی کی جہالت ۔ گنوارپن۔ گھر دل
خدمت مرشد سے دل میں پاکیزگی پیدا ہوتی ہے لا علمی اور جہالت و گنوارپن کا غبار ختم ہوجاتا ہے
ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਘਰਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਆ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
naam ratan ghar pargat ho-aa naanak sahj samaa-ay. ||1||
O’ Nanak, when jewel like precious Naam becomes manifest in one’s mind, then one merges in a state of celestial bliss. ||1||
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਨਾਮ (ਰੂਪ) ਰਤਨ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰਤੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸਹਿਜ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖ ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ॥੧॥
نامُرتنُگھرِپرگٹُہویانانکسہجِسماءِ॥੧॥
سہج ۔ روحانی سکون ۔ ذہنی راحت۔
اور الہٰی نام سچ حقیقت دل میں ظاہر ہوجاتی ہے اور انسان روحانی و ذہنی سکو ن میں محو ومجذوب ہوجاتا ہے ۔
ਮਃ ੩ ॥
mehlaa 3.
Third Guru:
مਃ੩॥